Young Frankenstein vertelt het verhaal van Frederick Frankenstein, hersendokter, die na het overlijden van zijn krankzinnige grootvader Victor diens kasteel in Transylvania erft. Frankenstein heeft genoeg reden om niets te maken te willen hebben met de nalatenschap van zijn opa, die bekend stond om zijn waanzinnige experimenten om overleden mensen met nieuwe hersenen weer tot leven te brengen. Een van de redenen waarom Frederick eigenlijk niet verbonden wil zijn met de naam Frankenstein en daarom steevast Fronkenstien genoemd wil worden.
Toch verlaat Frederick zijn verloofde Elisabeth en reist hij af naar Transylvania om de erfenis te regelen. Hij ontmoet in het dorp bij het kasteel van zijn grootvader de gebochelde Igor, assistent en bewonderaar van de oude Frankenstein. Igor haalt Frederick over het werk van zijn grootvader voort te zetten. En om Frederick daartoe het laatste zetje in de rug te geven, heeft hij alvast de sexy laboratorium assistente Inga voor hem weten te strikken. Gedrieën reizen ze per hooiwagen naar het kasteel, hetgeen een werkelijk hilarische rit wordt; maar daarover later meer. In het kasteel ontmoeten ze Frau Blucher, een wat enge oude dame die zelfs de paarden van de hooiwagen de stuipen op het lijf weet te jagen.
In het kasteel vinden Frederick en Inga de geheime opgang naar het in het kasteel verborgen laboratorium. Igor krijgt van Frederick de opdracht de hersenen van een kortgeleden overleden superintellectueel te bemachtigen, die Frederick vervolgens aan het lichaam van een grote sterke overleden man wil toevoegen. Een supermens moet het gevolg zijn. De weg naar de operatie toe blijkt er een van hindernissen, waarbij Igor zijn opdracht niet helemaal conform opdracht weet te voltooien. Het experiment lukt dan ook slechts gedeeltelijk en wat dan gebeurt laat zich raden: een monster wordt gecreëerd en tot overmaat van ramp weet het monster het kasteel ook nog te ontvluchten.
De boze dorpelingen - een scene vergelijkbaar met die uit Beauty and the Beast maar wel een met een vette knipoog als men zich afvraagt waarom er in iedere slechte film of musical toch altijd een scene met boze en schreeuwende dorpelingen zit - gaan op zoek naar het monster, dat echter een onverwachte ontmoeting heeft met een oude, blinde religieuze kluizenaar die het beste voorheeft met het wezen maar de situatie alleen maar van kwaad tot erger maakt. Het is Frederick “Fronkenstien” die het niet langer kan aanzien en het monster niet langer gehaat maar zelfs geliefd wil maken. Hij leert het monster lopen en zelfs dansen, met een buitengewone uitvoering van Puttin’ on the Ritz tot gevolg. Als het monster even een terugval heeft en er met de verloofde van Frederick van door gaat lijkt de situatie hopeloos; Maar dan bedenkt Frederick een geniale move om er toch nog een happy ending van te kunnen maken; een actie waarvan de uitkomst echter zeker niet vanzelfsprekend is….
De musical Young Frankenstein is gebaseerd op de gelijknamige film uit 1974 met de legendarische Gene Wilder in de titelrol. De maker van de film was destijds Mel Brooks, en de inmiddels 91-jarige Brooks is ook de man achter deze musical die daarbij slechts een doel voor ogen lijkt te hebben gehad: pretentieloos theater waarbij het publiek de lachspieren ongegeneerd de vrije loop kan laten. En dat lukt uitstekend. De voorstelling zit vol platte en seksistische humor, zowel scherpe als uber flauwe woordgrappen en (k)luchtige scenes, waarvan je het verloop al op kilometers afstand ziet aankomen. Maar wat maakt het uit als deze zo goed en geestig worden geacteerd, dat je continu een glimlach van oor tot oor hebt en op sommige momenten werkelijk van je stoel glijdt van het lachen. Zo is er de weergaloos komische scene in de heen en weer wiegende hooiwagen met Frederick, Igor en Inga waarbij Inga zich al jodelend op het ritme van de muziek op uiterst wulpse wijze introduceert aan de sullige maar vunzige Frederick, terwijl sidekick Igor het feest compleet maakt. Wat een heerlijke scene.
Andere geestige voorbeelden zijn de introductie van Frau Blucher en haar bijzondere impact op de paarden, het vinden van de geheime gang in het kasteel door Frederick en Inga, het klungelen met de hersenen door Igor en de lichamelijke ontmoeting tussen het groot geschapen monster en de wat frigide Elisabeth die haar doet beseffen dat “Deep Love” toch wel een ontbrekende factor in haar leven is. En dan nog de scene met de oude blinde kluizenaar en het monster; op zich heel voorspelbaar maar tegelijkertijd een combinatie van Monty Python en Little Britain die zo grappig is dat de scene je zelfs dagen later nog nog doet schuddebuiken.
Wie op zoek is naar diepgang en intellectueel verantwoord theater heeft het bij Young Frankenstein waarschijnlijk zwaar. Zij die gruwelen van seksistische grappen en een stereotype benadering van vrouwen eveneens. Overigens toevalligerwijze best een gevoelig en actueel thema gezien het Harvey Weinstein schandaal in de US. Maar houd je (ook) van ongecompliceerd komisch musicaltheater, dan heb je de voorstelling van je leven. Met een absolute topcast. Waaronder Hadley Fraser als Frederick Frankenstein. Het ene moment de serieuze hersenspecialist, het volgende moment een vunzige, geniale gek die meer van zijn opa lijkt te hebben geërfd dan alleen zijn kasteel. Uitermate energiek, snel schakelend tussen serieus en hysterisch; Spel en zang zijn uitstekend en Fraser draagt de show.
Dan Igor, zijn uitermate onnozele, onderdanige sidekick, gespeeld door de Engelse komiek Ross Noble. Het is een zeer verdienstelijk musicaldebuut van deze komiek, die ook qua zang verrassend overeind blijft. Noble hoeft maar weinig te doen om je aan het lachen te krijgen en vaak volstaat dan al zijn gezichtsuitdrukking. De rol van Igor is dankbaar voor de komiek, die zijn komische skills volledig tot wasdom kan laten komen.
Elisabeth, de verloofde van Frederick die hevige concurrentie ondervindt van de jonge Inga, wordt gespeeld door Dianne Pilkington. Pilkington speelde een jaar of wat geleden zeer verdienstelijk de rol van Glinda in Wicked. Wie haar destijds zag, krijgt bij Young Frankenstein een deja-vu. Niet alleen vertoont het personage overeenkomsten - beide dames zijn behoorlijk vol van zichzelf - maar ook spel en zang door Pilkington vertonen veel overeenkomsten. Het is een soort Glinda 2.0 en dat bevalt.
Inga wordt gespeeld door Summer Strallen, zus van Scarlett en Zizi. Bij het zien van de Strallen zusjes vraag je je iedere keer weer af of er ook iets is dat ze niet kunnen. Summer speelt de rol van sexy assistente lekker over de top en haar zang is uitstekend.
En dan nog Lesley Joseph, de oude frau Blucher die vroeger de vriendin van de oude Frankenstein blijkt te zijn geweest. Haar vertolking van “He vas my boyfriend” is een van de vele hoogtepunten van de voorstelling en wordt met een ovationeel applaus beloond.
De score van Young Frankenstein ligt lekker in het gehoor, maar is niet legendarisch. Het decor en de visuele effecten vallen zeker niet tegen, maar zijn niet buitengewoon. Deze voorstelling moet het eenvoudigweg hebben van de sterke cast en zijn doldwaze grappen en grollen en is daarmee een waar feest. Een feest dat nog te zien is in het Garrick t/m september 2018.
