Recensie

Ghost das Musical in Berlijn

Dat extreme weersomstandigheden impact kunnen hebben op theaterbezoek, bleek afgelopen weekend maar weer eens toen (ook) Musicalworld de première van Mozart! in Antwerpen aan zich voorbij moest laten gaan. Gelukkig waren de weergoden ons richting Berlijn iets beter gezind en waren we getuige van een uitstekende Ghost das Musical, met onze eigen Willemijn Verkaik in een van de hoofdrollen.

Sinds musical minnend Nederland weet (voorlopig) hier niet meer op Ghost te hoeven rekenen, moeten we het doen met buitenlandse producties. De laatste versie die wij zagen was de veelbesproken UK tour versie met de werkelijk dramatisch zingende en acterende Sarah Harding, voormalig zangeres van Girls Aloud, als Molly Jensen.  Die castingkeuze bewees dat een productie als deze, beslist geen ensemble-productie, compleet naar de knoppen geholpen kan worden door een ondermaats gecaste hoofdrol.  Gelukkig is daar nu de productie in het Stage Theater des Westens in Berlijn: een ijzersterke voorstelling met een ditto cast. Reden genoeg voor Musicalworld om afgelopen weekend de sneeuwstormen te trotseren en naar Berlijn af te reizen, om daar maar liefst tweemaal een prachtige voorstelling van Ghost — Nachricht von Sam — das Musical te mogen aanschouwen.

Ghost vertelt het dramatische liefdesverhaal van Molly Jensen en Sam Wheat, die zojuist samen een loft hebben betrokken en druk zijn met de inrichting ervan. Het stel is innig verliefd en het geluk lijkt hen toe te lachen; Wie kent de beroemde pottenbakscene niet…. Tot het stel op een avond slachtoffer wordt van een gewelddadige overval en Sam het leven laat. Molly’s wereld staat stil en ze belandt in een zwart gat. Het lichaam van Sam mag het aardse leven dan achter zich hebben gelaten, dat geldt echter niet voor zijn geest.  Het is Sams geest die nog niet klaar is op aarde, in het ‘tussenrijk’ verblijft en Molly en zijn oude leven waarneemt, terwijl hij zelf voor een ieder onzichtbaar is; zo komt hij erachter door wie hij vermoord is en waarom, hetgeen een pijnlijke onthulling oplevert. Sam wil koste wat het kost Molly beschermen en slaagt er via een medium in om met haar te communiceren. Heel langzaam raakt Molly overtuigd dat er meer is tussen hemel en aarde en Sam dichterbij is dan ze denkt. Zou het Sam lukken Molly te behoeden voor nog meer leed om met een gerust hart het tussenrijk te kunnen verlaten?

Ghost is een aangrijpende musical, gebaseerd op de film uit 1990 met Demi Moore en de inmiddels overleden Patrick Swayze. De rol van Molly Jensen wordt in deze productie door niemand minder dan onze eigen Willemijn Verkaik vertolkt.  Verkaik doet dat met verve. Ze neemt de zaal naturel en overtuigend mee in het lief en leed van Molly. Van onbezorgde liefde met aandoenlijke plagerijtjes tot diep verdriet als de roze wolk ruw verstoord wordt, van lamgeslagen door verdriet tot jezelf weer oprichten; Verkaik raakt op het oog moeiteloos alle lagen en emoties van haar karakter en voelt zich zichtbaar als een vis in het water in deze rol. En dan haar zang: van begin tot eind is het allemaal spatzuiver en een genot om naar te luisteren.  Vanaf de eerste tonen van Jetzt und hier weet je dat het goed zit en is het reikhalzend uitkijken naar de volgende song die vlekkeloos ten gehore wordt gebracht. Zoals Du, een absoluut hoogtepunt.

De rol van Sam Wheat wordt dit weekend niet door Alexander Klaws vertolkt. En dat is dan meteen het enige kritiekpunt richting de producent van deze voorstelling. Want hoe is het mogelijk dat je al twee dagen na de première, nota bene in het weekend met ticketprijzen voor een goede plek in de stalls tegen de 150 Euro, niet de volledige eerste cast te zien krijgt? Zou het welllicht komen omdat Verkaik nog wat Disney concerten voor de boeg heeft, Klaws dan alles moet spelen en daarom dit weekend vrijaf heeft gekregen? Hoe dan ook, er zijn de nodige Klaws fans in de zaal die elkaar aanstoten en onaangenaam verrast zijn.  Aan de kwaliteit van zijn vervanger ligt dat overigens niet. Mathias Edenborn is wellicht niet helemaal die hunk die Klaws is, maar zeker een charismatische acteur om naar te kijken met degelijk spel en een prachtige, volle stem.  En chemie tussen hem en Verkaik, zo broodnodig in hun rollen om het grote contrast te tonen tussen zaligmakend geluk en de rauwe keiharde werkelijkheid na de overval, is er zeker. Bij het slotapplaus heeft het er alle schijn van dat de twee het ook in het echte leven prima met elkaar kunnen vinden.

Belangrijk(st)e bijrol in Ghost is voor Oda Mae Brown, het medium dat Sams geest bijstaat om Molly te ondersteunen en te behoeden voor nog meer leed. Een heel dankbare rol, niet alleen gezien haar functie in de voorstelling maar vooral door de geestige wijze waarop het medium wordt neergezet, vooroordelen daarbij niet schuwend.  De performance van Marion Campbell is vlekkeloos en kan rekenen op een warm slotapplaus.

Deze productie van Ghost is wat soberder dan de versie die destijds op West End stond.  Visueel is het wat kaler, zoals bij de New York en metro scenes.  Die laatste scenes, waarin Sams geest tracht te connecteren met de ‘metro geest’ om bepaalde gaven te leren, is altijd even doorbijten in de voorstelling. Dat is in Berlijn niet anders. Muziek en zang zijn dan weinig melodieus, hard en klinisch en vormen daarmee een zodanige stijlbreuk met de rest van de voorstelling dat ze daarmee een heel vreemde eend in de bijt vormen. Natuurlijk is de keuze te linken aan de chaos in het hoofd van de ‘metro geest’, maar toch klinkt het alsof componisten Dave Stewart (o.a. Eurythmics) en Glen Ballard even een blackout hadden. Het laat onverlet dat Ghost overall een zeer mooie, aangrijpende voorstelling is met een uitstekende cast. De performance van Willemijn Verkaik is er een om heel erg trots op te zijn en maakt het absoluut de moeite waard om naar Berlijn af te reizen.

09 December 2017
Reguliere voorstelling
Berlijn
Theater des Westens
https://www.stage-entertainment.de/musicals-shows/ghost-berlin.html

Over de auteur

MarkZ schreef dit artikel voor jou

MarkZ

Mark is sinds 2016 redacteur bij Musicalworld. Zijn eerste musical was Miss Saigon, met Tony Neef en Linda Wagenmakers, eind jaren '90 van de vorige eeuw. De voorstelling liet een onvergetelijke indruk achter en veroorzaakte een heftige theaterverslaving, die niet meer te beteugelen bleek. Dik 20 jaar later heeft Mark inmiddels ontelbare voorstellingen bezocht, de laatste 10 jaar voornamelijk in Londen. Zijn all time favourite is Les Miserables, die hij in Nederland, Belgie, Duitsland, USA en Engeland inmiddels al in totaal zo'n 50 keer heeft gezien. Mark kan echter niet uitsluiten dat dit aantal nog zal stijgen...

Meer van MarkZ

Meer artikelen van MarkZ

Delen