Recensie

Avant première van De Munk Live

'Ik wil deze show doen om te laten zien wat ik kan met mijn stem', vertelde hij vol enthousiasme tijdens de persdag. En dat is hem gelukt. De kracht van zijn stem zit niet in het grote bereik wat hij heeft, maar vooral in de vele manieren waarop hij zijn stem kan gebruiken.

Na 20 jaar wordt zijn grootste droom eindelijk werkelijkheid, een eigen concert. Als klein jochie stond hij voor Carré waarop een groot spandoek met ‘Danny in Concert’ hing. Helaas was dat voor een special rond de film Ciske de Rat, maar nu is het menens.

‘Ik wil deze show doen om te laten zien wat ik kan met mijn stem’, vertelde hij vol enthousiasme tijdens de persdag. En dat is hem gelukt. De kracht van zijn stem zit niet in het grote bereik wat hij heeft, maar vooral in de vele manieren waarop hij zijn stem kan gebruiken. Moeiteloos stapt hij over van Rock ‘n Roll naar Jazz, van levenslied naar opera. En dat alles met evenveel enthousiasme.
Er is gekozen voor een breed scala aan liedjes, uit “zijn en ons verleden”. Verassend is dat er wat onverwachte keuzes zijn gemaakt. Naast evergreens als de ‘De glimlach van een kind’ zitten er ook een aantal buitenlandse nummers tussen. Er is gekozen om alle nummers in de originele taal te zingen, waardoor hard gestudeerd moest worden op de Spaanse en Cubaanse teksten. Tijdens de persdag vertelde Danny al dat deze vreemde talen leren niet zijn beste kant is. Dit was enigszins te merken, de teksten werden wat gevoelloos gezongen. Dit wekte het idee dat hij niet wist waar hij over zong. Het contrast werd nog iets vergroot door een duet met Nurlaila Karim, die het kunstje beter beheerst.
Het grootste deel van het repertoire bestond uit swingende muziek. Het was dan ook geen verassing dat Danny de zaal meer dan eens uit de stoel kreeg. Want al is hij geen briljante danser, de swing heeft hij zeker te pakken. Ook de interactie met de zaal ontbrak niet, het podium was maar een klein stukje van zijn domein.

De liedjes werden aan elkaar gebreid met verschillende anekdotes. Waar het enthousiasme op de persdag nog van zijn gezicht straalde, zo gemaakt klonk het in deze show. Er zit niet echt een climax in zijn persoonlijke verhaaltjes, maar ze zijn wel noodzakelijk om een brug te slaan naar het volgende genre. Weet hij echter hetzelfde enthousiasme weer te vinden, dan geeft dat de show een extra dimensie.
Danny wordt in deze show bijgestaan door een achtergrondkoor, bestaande uit Nurlaila Karim, Sandy Kandau en Caselyn Fransico. Naast optreden op de achtergrond, doen zij ook verschillende duetten en vullen zij de kledingchangementen met mooie solo’s. Nurlaila en Caselyn hebben al een paar musicals op hun naam staan, Sandy is meer bekend in de wereld van popmuziek. Je zou verwachten dat Sandy in deze show toch aardig op haar plaats is, maar ze lijkt een beetje een vreemde eend in de bijt. Haar bewegingen zijn wat houterig en ze lijkt meer te letten op de andere twee zangeressen, dan haar eigen show te maken.
Stephan Geusebroek stond garant voor een aantal verassende arrangementen. Waar een aantal liedjes in hun waarde werden gelaten, waren er ook aparte versies te horen van ‘Poep op de stoep’ (hit van Danny uit 1985), ‘Vrienden voor het leven’ en ‘Heart full of love’ (Les Miserables). Even wennen, maar totaal niet storend, en vooral een grote uitdaging voor zowel de muzikanten als Danny en zijn 3 dames.

De Munk Live is een swingend feestje met de vele bekende, maar verassende hits. Het hoogtepunt van de avond is echter toch de originele versie van ‘Ik voel me zo verdomd alleen’ (Ciske de Rat). Een zaal die uit volle borst mee zingt, bezorgd je rillingen op de rug. De Munk Live is nog tot en met 7 februari te zien in theaters door het hele land.

Try-out
Zaandam
Zaantheater
Officiele website

danny de munk, joop van den ende, casey franco, nurlaila karim