Betoverende tovenaarsleerling in Rotterdam

Wie denkt er bij het horen van de titel ‘De Tovenaarsleerling’ niet onmiddellijk aan het beeld van Mickey Mouse die bezems betovert om de schoonmaak te doen.  De scene uit Fantasia waarin de boel nogal uit de hand loopt is iconisch. Maar wie de gelijknamige voorstelling van Hofplein Rotterdam heeft gezien heeft ook een ander fraai beeld bij de titel, oorspronkelijk een gedicht van Goethe. Want ‘De Tovenaarsleerling’ is een pracht van een voorstelling. Qua verhaal zijn ze niet te vergelijken, maar de theatervoorstelling heeft wel een stevige knipoog naar de bezem scène uit de film. Inclusief de bekende tonen van Paul Dukas.
In ‘De Tovenaarsleerling’ maken we kennis met Branco, die helemaal idolaat is van illusionist Luigi Tonelli. Dit idool is een tijd geleden verdwenen, en nooit meer verschenen. Branco bezoekt met zijn ouders en zusje een tentoonstelling bezoekt waar onder andere het magische balletje van Tonelli ligt. Als hij dit oppakt ontstaat er iets magisch. Hij belandt in een bont circusgezelschap, onder leiding van Tonelli. De ideale kans om alles van zijn ‘meester’ te leren. Maar wie is toch die Schaduw, die sluwe plannen lijkt te hebben met Branco. Wat is de rol van het enge mannetje Sjliskowitsj? In hoeverre laat Branco zich meeslepen in het succes. Gaat de carrière voor het meisje? En is dit fantasie, of werkelijkheid? Deze voorstelling geeft de antwoorden, in een strak verteld verhaal, dat boeit van de eerste tot de laatste minuut.
Een prominente rol is er voor het decor, en dan met name de spiegel. Hierin zien we een aantal keer de geheimzinnige schaduw verschijnen,  en zien we de demonen in het hoofd van Branco, met name het gebrek aan erkenning door zijn vader.  Deze beelden kunnen voor jonge bezoekers aan de enge kant zijn, maar zijn ook wel heel fraai. Dat de spiegel dan ook gebruikt kan worden voor een dansnummer, waarbij de danser met zijn rug naar het publiek staat, is dan ook nog eens mooi meegenomen. Met de overige decordelen wordt even makkelijk een circuspiste als een cruiseschip gemaakt.
De jongeren van Hofplein volgen natuurlijk geen circusopleiding, maar het is knap wat ze van de optredens weten te maken. Branco(Kilian Konincks) is behendig met het verdwijnen en laten verschijnen van het balletje, net als Tonelli(Thomas Mendlik) overigens. De acrobatiek oogt mooi, en de act met het doorgezaagde weesmeisje is heerlijk fout. De rollen, zeer gevarieerd in kleur en invulling, worden zonder uitzondering vol overtuiging gespeeld, en de liedjes knallen er lekker in. Solo klinkt vooral Idira (Nathalie van Arenthals) prachtig. En mooie rol is weggelegd voor Thomas Hengeveld als het vreemde en enge mannetje Sjliskowitsj en die en passant ook nog eens de muzikale leiding heeft.
Hoewel de basis van de voorstelling toch vooral een vreemd maar ook spannend verhaal is, zijn er grappige dingen te over te zien in deze voorstelling. Vrij subtiele visuele dingen, zoals de mimespeler die het bezemen mimet terwijl de rest met echte bezems in de weer is. Maar ook minder subtiel, zoals uiterlijk van twee corpulente dames op het cruiseschip. Of het fotograferen van de beroemde Titanic pose. Of het al eerder aangehaalde doorgezaagde weesmeisje.
Twee uur lang zit je op het puntje van je stoel bij deze prachtige voorstelling, die buitengewoon knap in elkaar zit. Twee uur leef je mee met Branco, zijn frustraties en zijn ambities. Maak je zorgen over de keuzes waartoe hij wordt gemanipuleerd. De Tovenaarsleerling is waarschijnlijk de beste Hofplein voorstelling van dit decennium, tot nog toe.
Musicalworld zag afgelopen zondag de première van cast B. De voorstelling is (met twee verschillende casts) nog te zien tot en met 11 mei in Rotterdam, 23 mei in Ridderkerk, en 31 mei en 1 en 4 juni in Barendrecht.