Het was even graven in mijn geheugen, maar nadat ik het programmaboekje erbij gehaald had, werd het stukje bij beetje duidelijk.
We schrijven zaterdag 27 februari 1999, te ‘s-Hertogenbosch. Eindelijk op weg naar Bloodbrothers!
Mijn moeder had deze voorstelling al eerder gezien in Engeland en was erg enthousiast. Natuurlijk had ze de cd gekocht en al snel was duidelijk hoe het verhaal in elkaar zat, al was het platte ‘Liverpools’ soms moeilijk te volgen. Het verbaasde ons wel enigszins dat deze musical het volgende theaterseizoen in Nederland kwam, daar hij nog niet echt bekend was onder het Nederlandse publiek (dachten wij, niet wetend dat hij al eerder uitgevoerd was onder de naam Geboren Vrienden).
Vol spanning zaten we te wachten tot het doek opengaat. Op het toneel heerst een treurige stemming. Twee witte lakens dekken twee lichamen af die op de grond liggen en een vrouw op de achtergrond staat vurig te hopen dat ze droomt.
Deze vrouw in mevrouw van Jonkers, een arme vrouw uit Liverpool. Ze is in de steek gelaten door haar man en blijft achter met een aantal kinderen en ook nog zwanger van een tweeling. Ze werkt als schoonmaakster bij een rijk echtpaar, de heer en mevrouw van Leeuwen. Mevrouw van Leeuwen, die zelf ongewenst kinderloos is, hoort dat mevrouw Jonkers zwanger is van een tweeling en dat ze die niet kan onderhouden. Ze biedt spontaan aan dat ze ��n van de twee kinderen wil adopteren. Voor de buitenwereld en haar man doet ze alsof ze zwanger is, waardoor mevrouw Jonkers niet onder de afspraak uit kan. Maar na de overdracht van het kind breekt ze de belofte dat mevrouw Jonkers het kind altijd kan zien en ze ontslaat haar. Ze verteld dat de jongens nooit te weten mogen komen dat het broers zijn, omdat dat hun dood kan worden�
Maar ondanks de verwoede pogingen de jongens uit elkaar te houden, komen ze elkaar toch steeds weer tegen en worden goede vrienden. Maar het klassenverschil speelt parten. Eduard van Leeuwen is rijk opgevoed en kan gaan studeren. Mickey Jonkers is echter arm en gaat vroeg werken. Als hij in de bak terecht komt gaat het bergafwaarts met hem. Als hij vrij komt verdenkt hij zijn vriendin Lisa van vreemdgaan met Eduard. Hij besluit Eduard op te gaan zoeken en uiteindelijk komt hun biologische moeder tussenbeide en vertelt de waarheid.
Ik heb de musical gezien met Angela Groothuizen als Mevrouw Jonkers en Paul Kribbe als Verteller. Vooral die laatste heeft een grote indruk op me gemaakt. Hij wist het verhaal spannend te brengen, met dezelfde of misschien zelfs betere spanning als de engelse verteller. Angela Groothuizen was een verassing, omdat ze niet bekend is als musicalster. Maar ook zij legt veel gevoel in haar rol.
Het was een vrij vlotte voorstelling zonder grote saaie stukken. Het meest bijzondere is natuurlijk dat dezelfde persoon een rolontwikkeling heeft van een kind naar een volwassenen. Dit werd erg goed gespeeld!!! Bij Danny de Munk moet je weer even terugdenken aan het straatschoffie Ciske de Rat.
Jammer genoeg weet ik weinig meer van de Nederlandse teksten omdat ik daarna de Engelse cd nog veel gedraaid heb. Het verhaal vind ik wel erg mooi en de musical is me ook zeker niet tegengevallen. Jammer genoeg is er nooit een cd van uitgekomen.
Al met al was een mooie voorstelling met een fantastisch verhaal!!!
