Column

Column Jonathan Demoor: “Oh ja Joh?”

De laatste column van Jonathan gaat over plat praten. Op z'n Rotterdams. Als Vlaming! Helaas is dit de allerlaatste column van onze favoriete Belg. We gaan hem missen!

Wanneer de regisseur je vertelt dat je personage in Rotterdam woont, dan denk je als acteur: “Oh ja, joh?! Rotterdams. Lekker!!”.
En dan besef je dat je een Vlaming bent… en er nog bergen te verzetten zijn. Ik heb het natuurlijk over mijn rol van Sammy in “Hartsvrienden”.

Wat te doen? Hulp vragen. Aan wie? Aan Rotterdammers. Waar? Bij “Soldaat van Oranje”. Niet de meest voor de handliggende keuze, maar aangezien ik de repetities dubbelde met de avondvoorstellingen van SvO…betaalde het combineren van deze producties zich op deze manier uit.
“Laat maar eens horen”, vroeg iemand. Tja, dan kun je niet veel anders dan met volle overgave de teksten van Sammy opzeggen en hopen dat het er een beetje goed uitkomt. Niets was minder waar. Ik werd luidkeels uitgelachen. Voor ik het wist stond ik met rode wangen het nog een keer te doen voor een stel grijnzende collega’s die zich gelukkig ook meteen als doel stelden mij te helpen.

De tips.
Een natte ‘t’ bleek essentieel, maar niet teveel want anders werd het te vrouwelijk. Er werd mij verteld dat het vervormen van de letter ‘o’ ook onmisbaar is.
En zo waren er nog een heleboel andere uitspraaktips die ik ter harte aannam.
Om het zo snel mogelijk te verbeteren stuurden mijn soldatencollega’s me regelmatig links van geluidsfragmenten en beeldmateriaal van typische Rotterdammers. Die ik heb geobserveerd en bestudeerd. Gefascineerd heb ik op YouTube ‘lopen te’ kijken naar de filmpjes van “Willems kantine 2006” en de sketch van Mike Boddé over “De Rotterdammert”. Echt te gek!
Weken gingen voorbij en steeds meer kreeg ik grip op dit Zuid-Hollandse dialect.

In de repetities van “Hartsvrienden” hebben we ook erg zitten zoeken naar de juiste balans tussen het aanzetten van dit accent en het karikatuur van de Rotterdammer, die daar mee gepaard gaat. En zo kwam dit deel van het uiteindelijke personage van Sammy tot stand.
Terugkijkend op het repetitieproces ben ik heel blij dat ik een uitdaging als deze heb mogen aangaan. Ik ben dankbaar dat mijn collega’s met hun ongezouten mening me zo enthousiast geholpen hebben. En voor de wijze woorden die ik jaren geleden tijdens “Next to Normal” van Erwin van Lambaart heb gekregen: “Leer voor je vak, naast je Vlaamse uitspraak, Algemeen Beschaafd Nederlands te spreken. Een goed acteur is immers in staat te om alle accenten te beheersen.”

N.v.t.