Musicalreport

De 3 Biggetjes: de oorspronkelijke theatershow

Studio 100 keert terug met sprookjesmusical, en met K3. Waar de voorgangers voornamelijk bewerkingen waren van bestaande verhalen, wordt is voor een ander idee gekozen. Het doorgaan waar het sprookje ophoudt. De ingredienten zijn inmiddels bekend; goed in het gehoor liggende songs, veel vrolijkheid, en na Doornroosje, wederom met k3.

Zaterdagmiddag 12 april jongstleden was het dan zo ver: op naar Antwerpen, naar het koningin Elisabeth theater, dat overigens (zo lang je maar de borden richting station volgt) makkelijk te vinden is.

Veel kinderen uiteraard, matinee en K3, dat vraagt er dubbel om. En dat levert tijdens de voorstelling toch wel enige irritatie op. Om de haverklap gaan er mensen richting WC. Maar wat nog storender was, zelfs toen de voorstelling al ruim bezig was werden er nog groepen de zaal in gelaten die te laat waren, en die voor je snufferd stil gaan staan. Dit zou toch anders moeten: te laat is jammer, tot na de pauze.

En dan de voorstelling zelf: wie eerdere studio 100 musicals zag zal het kunstje langzamerhand wel kennen. Makkelijk in het gehoor liggende songs. De CD van deze voorstelling ligt al in de winkel, dus kun je al van te voren even luisteren. De songs zijn ruwweg onder te verdelen in twee genres; country waar het de biggetjes betreft; rock n roll als het om de wolven gaat. Een enkele song is vreselijk (zo’n echte country-smartlap hoeft van mij niet), de meeste lekker vrolijk. Favo voor mij: het bombastischere Wolvenhorde.

We zaten redelijk ver naar achter: goed voor het totaal beeld, minder voor het zien van gelaatsuitdrukkingen en kostuums en zo. Ik heb me laten vertellen dat met name de schmink/maskers er van dichtbij niet goed uit zag; vanaf afstand vond ik het wel goed overkomen. Het decor was simpel maar ingenieus gedaan. Een draaischijf met daarop het cafe van de 3 biggen en aan de andere kant het huisje van de wolven, met daaromheen nog een cirkel dat er onafhankelijk van kon draaien. Verdere effecten werden met verlichting en rook en wat doek gedaan; en ik moet zeggen; het zag er erg goed uit.

Het verhaal is simpel; de wolf uit het drie biggetjes sprookje is ouder en heeft 3 zoons, een slimme (stuudje), een stoere (bink) en een superdomme.
Met name de invulling qua tekst van de laatste twee is nogal erg op kinderen gericht, zeker in het begin; namelijk nogal slapstickerig en veel herhaling (cool. cool supercool). Daar waar eerder werd gezegd dat deze musical toch meer op een volwassen publiek zou richten bleek dat hier dus niet zo erg. Eigenlijk helemaal niet; ik vond m net zo “familie” als Doornroosje of Sneeuwwitje.
Deze wolven worden geacht het fiasco van hun vader destijds te wreken; door de drie dochters van de enige overgebleven big (de 2 anderen zijn al verhuisd) te grazen te nemen.
Deze drie dochters runnen een horeca-gelegenheid in het bos, genaamd “De drie biggetjes”. Uiteraard gaat het een en ander mis bij de eerste pogingen, maar rond de pauze zijn ze toch eindelijk gevangen (En hier begint ook de foto-repo ).
Maar wat blijkt. de wolven en de biggen zijn inmiddels verliefd op elkaar en in plaats van een slachtpartij krijgen we dus 3 koppeltjes. Vader is ontstemd, haalt in een laatste poging de complete wolvenhorde erbij (die komen elkaar helpen) maar deze wordt uiteraard verlslagen door de 3 wolvenzoons met wat hulp van de kordate biggen.
Vlak erna de sterfscene van vaderwolf, teleurgesteld maar ook trots dat zijn zoons de wolvenhorde heeft verslagen.
Tot slot zien we de drie biggen en drie wolven de kroeg runnen; althans de wolven pezen zich rot terwijl de biggen relaxt coordineren. Een subtiele huwelijkswaarschuwing van de maker? Wie weet.

En dan de acteurs: eigenlijk zitten er geen zwakke punten in de cast; iedereen speelt goed, waarbij ik wel moet opmerken dat de personages van de drie biggen niet echt zijn uitgewerkt. Waar de wolven een eigen karakter hebben, zijn de drie biggen echt “de drie biggen”. Dus gewoon K3 als big. Misschien bewust om een gebrek aan acteerkunst te verbergen, misschien omdat het anders gewoon te ingewikkeld zou worden, in ieder geval zeker niet storend.
Wat me wel opviel was dat de cheoreografie soms wel erg rommelig was; ook rond “k3” nummers.

Al met al een leuke onderhoudende musical zonder enige pretenties. Absoluut een leuke middag, die ik me ongetwijfeld over een paar jaar niet meer kan herinneren (tenzij er een dvd van komt die de herinnering levend houdt). Is ie kinderachtig? Ja, op sommige punten zeker wel. Maar zeker geen veredelde K3-show. Daarvoor zijn de spelers om K3 heen gewoon te goed.

Reguliere voorstelling
Antwerpen
Koningin Elisabeth Zaal

3 biggetjes, k3, studio 100, sprookje

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen