De ZORRO chat WEEK 2. Kort door de bocht? Jazeker. Genuanceerd? Helemaal niet. Beledigend? Soms…. Maar wellicht kun JIJ volgende week zorgen voor meer nuance. Log in en chat mee!
De tweede week ZORRO bleek de week van de erotiek. De t-shirtjes hadden diepe V-halzen, Tommie werd geconfronteerd met de slagroomborsten van Karin Bloemen en Marijn gooide zijn goddelijke torso in de strijd om de kijkers te verleiden tot een SMS. In de drukke chatbox van Musicalworld werd dit alles met verbazing, opwinding en afschuw gade geslagen. Maar laten we bij het begin beginnen…
De opening van het programma blijft een beetje flauw in vergelijking met de leaders van de eerdere Op Zoek naar… programma’s. Maar daar waren de heren weer, ditmaal geflankeerd door een ballet van mooie dames. “Relight my Fire” en “We didn’t start the Fire” gingen in de mash-up, met als stralend middelpunt de heerlijke diva Karin Bloemen, die zonder enige moeite de show stal gisteravond. Er werd door de jury verder geen aandacht gegeven aan het openingsnummer; dat blijft jammer. Willem maakte een dansje, Karin gooide haar borsten voor de eerste keer in de uitverkoop en toen waren we wel klaar voor het eerste nummer.
JEROEN moest van de regie een rondje lopen tijdens zijn nummer “I Love You Just The Way You Are”. Dat deed onmiddellijk herinneren aan de vorige die zijn gezicht niet aan de jury mocht laten zien, te weten de weggestuurde Sandor. Als dat maar goed kwam! Jeroen blijft een charmante jongen en wist wederom veel schalks in de camera te kijken. Vocaal is het allemaal dunnetjes, maar ja…. De make up van Jeroen hielp niet echt; zoals meer kandidaten had hij nogal…..nou ja…VEEL make-up op. Was de stagiaire van La Cage hier aan het werk geweest?
DENNIS G werd vorige week opgescheept met een trutnummer, maar vanavond mocht hij los in “De Laatste Dans” uit Elizabeth. Getooid met gifgroene stropdas (die “mooi” paste bij de gifgroen, oerlelijke glimjurk van een huppelmadam) bleef Dennis vooral vocaal goed overeind (al vond Willem het te hard…). Echt soepel is hij niet en zijn uitdrukkingen zijn voorlopig nog wat eenzijdig, maar vergeleken met vorige week was het een grote verbetering.
ROMAN kreeg van de regie een La Cage gordijntje mee voor zijn nummer “Every Little Thing she Does is Magic” waarbij vooral zijn Engelse uitspraak tot veel commentaar leverde op de chat. “Efry liddle sing she dos is mesjic”…… Magic was zijn optreden zeker niet, meer een onhandig en wat voorzichtige vertolking met een onzekere eindnoot.
MARIJN mocht met de billen bloot….nou ja, met zijn bovenlijf dan. Hij bracht een intense versie van “Engel van Kristal” uit Drie Musketiers, mooi uitgelicht en dramatisch liggend op de grond. Hij zong sterk en doorleefd en de chat was het erover eens dat Marijn zich met deze vertolking bij de favorieten van de avond zong.
DENNIS V moest “La Vida Loca” overleven. Ook hij had qua bovenlichaam weinig om het lijf, maar waar hier Zuid Amerikaanse Passie had moeten klinken bleef zijn vertolking hangen in Hollandse polderswing. Op de toon, saai en met nogal wat wiebelige adem en noten. Teleurstelling alom op de chat…
MISCHA deed het prachtige “Wat Voorbij Is “, een vertaling van “The Way We Were”. Hij hield zijn handen in zijn zakken en concentreerde zich op zijn uitspraak. Echt grote indruk maakte hij niet, al blijft hij fysiek wel een echte Zorro. Zijn stem is niet heel indrukwekkend, zijn ogen lijken maar een uitdrukking te hebben. En dat terwijl je volgens Karin Bloemen bij dit nummer binnen een minuut kan zitten janken. Dat gebeurde bij Mischa zeker niet.
SAMUEL deed “Somewhere Only We Know”, waar de regie (die vanavond wel heel opvallende keuzes maakte) een onderonsje met 4 andere Zorro’s had bedacht en een rockconcert-setting. We zagen tientallen middelbare dames enthousiast uit hun stoel opspringen om “spontaan” naar voren te rennen. Heel vermoeiend volgens de chatters, die daarna massaal de vingers in de oren stopten om de hele valse noten niet te hoeven horen. Dieptepunt van de avond.
RUUD was verkleed als engel (maar dan wel in een wit pak) en kreeg grote wolken witte rook te verwerken, plus een Penny de Jager-achtige dame op de video wall. Dat leidde allemaal nogal af van wat Ruud stond te doen: een intiem liedje (“Zij” van Marco Borsato) zingen. En dat deed hij zeker niet onverdienstelijk. Ruud heeft een mooie uitstraling volgens de Musicalworldvriendjes en vriendinnetjes (maar minder oogmake-up volgende week!).
KELVIN deed “Als Ik Bij Je Ben”, de vertaling van Sweeney Todd’s “Not While I’m Around” en leek af en toe compleet de weg kwijt in het nummer, ook door het wat ingewikkelde arrangement. Hij bleek de hele week ziek te zijn geweest, dus dat verklaart misschien deze teleurstellende performance. Hij stond vooral veel te glimlachen, wat gezien de context van het nummer….”vreemd” was.
TOMMIE ging grappig doen met “Make Them Laugh” uit Singing in the Rain. Niet iedereen moest lachen. In tegendeel. Veel plaatsvervangende schaamte, zeker toen hij net ging doen alsof zijn edele delen geraakt werden en daarna ook nog met zijn neus in het indrukwekkende decolleté van La Bloemen terecht kwam (inclusief topshot van de regie). Hij mag de favoriet van velen zijn; deze performance werd vooral als over the top en too much ervaren.
Al met al een teleurstellende avond qua optredens, maar wel met een heerlijke jurering van Karin Bloemen die het moeiteloos lukte om Frits Sissing van zijn autocue af te krijgen. Willem maakte wederom een verwarde indruk, zo wist hij niet meer hoe Karin Bloemen heette.
Na de pauze “Teenage Dream” met voor de heren een ingewikkelde choreografie. De heren stonden lekker te zingen, maar weer werd er door de jury geen woord aan vuil gemaakt. De Zorro missie bestond uit een Flamenco les: hadden we dat al niet eerder gezien? De jury sprak zich uit voor de Zorro van de avond, waarbij Karin en Erwin kozen voor de engelachtige Ruud, terwijl Pia Tommie’s slapstick blijkbaar wel waardeerde. De vraag van de chat was vooral: wie staat er naast Samuel? Het bleek Kelvin en beide heren brachten een hemeltergende versie van het lied “Laatste Dag”, waarbij het een wedstrijd valse noten leek te zijn. Samuel won, maar net aan, want ook Kelvin maakte hier een uitermate zwakke indruk. Een sing-off om het warm van te krijgen, maar vanwege de verkeerde redenen. “Allebei naar huis?” werd het meest ingetypt op de chat. Maar nee, meneer Nijholt had een helder moment en stuurde de rockkabouter Samuel terug naar het bos. Die zong het nog steeds totaal geen indruk makende slotnummer, en wist daarbij wederom noten te raken die de chat deed rillen van ellende.
Dit was een aflevering van Op Zoek Naar die niet veel indruk maakte en ook geen verrassende of schokkende uitslag kende. Iedereen was het er wel over eens dat de zwakste kandidaat nu verdwenen is en dat het niveau wel een stuk omhoog mag. Een echte favoriet tekent zich nog steeds niet af, vooral niet door de tegenvallende performances van Tommie en Dennis G. Volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen. De chat was in ieder geval heel gezellig, dus log volgende week ook in! Op de homepage vind je via de Zorro special een link naar de chatbox, die vanaf 20 uur open gaat. Tot dan!
