Terug naar de oorsprong. Zo zou je de voorstelling van Ganesha in Asse (Mollem) kunnen noemen. De voorstelling van Judas Theaterproducties, die zo veel goede kritieken kreeg, had onder de titel ‘Een perfecte God’ haar oorsprong als eindvoorstelling van studenten van de Frank Sanders’Akademie, met onder andere Ara Halici (Lelies). Na een viertal voorstellingen in het M-lab met onder andere Jan Schepens kreeg de voorstelling de verdiende professionele run in het Fakkelteater, met Sébastien De Smet, Anne Mie Gils, Karin Jacobs en Timo Descamps, en werd met complimenten overladen. Nu bestaat de cast uit vier (ongeveer) zeventienjarigen de vier rollen. De crème de la crème van ‘Musical in Asse’.
De digitale scenografie van Harry de Neve is in deze voorstelling overgenomen, waardoor de voorstelling automatisch eenzelfde gevoel krijgt.. Dir zal het voor de mensen die de voorstelling in Antwerpen zagen lastiger maken niet te vergelijken; veel oogt op deze hetzelfde. Want deze jongeren langs een meetlat leggen met de Vlaamse musicaltop doet hen natuurlijk onrecht aan, en zou verhullen dat ze een topprestatie leveren, iets wat evident is voor de personen die door middel van deze versie voor het eerst kennis maken met Ganesha/Een perfecte God.
Ganesha is een musical gebaseerd op het toneelstuk A Perfect Ganesh, van Terrence McNally, die onder andere ook het script van Kiss of the Spiderwoman schreef, dat binnenkort in Nederland wordt opgevoerd. Een script dat wel bakken ellende over de hoofdrolspelers uitstort. Margreet en Karin zijn twee vriendinnen, die besluiten eens niet samen naar Spanje, maar naar India op vakantie te gaan. Een reis waar ze zichzelf zullen tegenkomen, de god Ganesha, en hun verleden. De twee zijn totale tegenpolen: Margreet staat met beide benen stevig op de grond, is nuchter en georganiseerd, terwijl Karin een zweverig type is, dat alles wil ervaren. Beiden dragen ze de tragiek van hun leven met zich mee; ze hebben beiden een kind verloren. Margreet’s zoontje is onder een auto gekomen, terwijl Karin’s zoon het slachtoffer werd van antihomogeweld. Maar waar Karin haar verdriet, of is het schuldgevoel, uitvoerig uit (ze heeft zelfs conversaties met hem), houdt Margreet haar leed voor zich. Haar beste vriendin Karin heeft er zelfs geen weet van. En dat is niet het enige persoonlijke leed wat Margreet voor Karin verzwijgt. De belevenissen en ontmoetingen in India verandert de vrouwen, en ze leren zichzelf en elkaar daar beter kennen.
De cast verdient alle complimenten. Zowel de komische momenten als de vele dramatische worden uitstekend vertolkt. Julie Plas weet met een vleugje hippie-gevoel als Karin behoorlijk goed te ; ‘zweven’, is een lekkere chaote. De speelscènes met haar zoon Wouter zijn zeer indrukwekkend . Anne-Sophie Schoonjans weet van Margreet een helder, op rationaliteit gebaseerde vrouw te maken. Ondanks het stevig aangezette stereotype gedrag wordt ze evengoed een mens van vlees en bloed. In het stuk zegt Margreet dat Karin een mens is waar je automatisch van houdt, in tegenstelling tot haar karakter, maar ook van Karin gaan we in deze voorstelling houden, Yanni Bourguignon is de god Ganesha, die als diverse personages tijdens de reis van de dames verschijnt. Helder, en zeker sterk op de tragische momenten. Wouter wordt vertolkt door Niels de Mossenau. Als baliemedewerker op het vliegveld en als Indiase bediende in het hotel toont hij zijn komische kwaliteiten, terwijl het moment dat hij zijn moeder veroordeelt over haar omgang met zijn homoseksualiteit door merg en been gaat. Het moment dat hij even met een klankschaal in de weer gaat lijkt op een knipoog richting de Antwerpen productie, waar de keuze voor een klankschaal-vrouw de enige misser in de voorstelling was, al is dat waarschijnlijk niet de bedoeling geweest. Iedereen is goed verstaanbaar, en de zang bij allen Is prima De vocalen van het viertal worden prachtig ondersteund door een uitstekend driekoppig orkest.
Deze Ganesha is dus een prachtige showcase, met een stuk dat het verdient om gezien en gehoord te worden De voorstelling speelt nog vanavond en morgen in zaal Kloosterhof in Mollem/Asse. Een zaal in the middle of nowhere, dus de reis ernaartoe is een mooi voorproefje voor de reis van Margreet en Karin.
