De Doelen is een concertzaal, geen theater. Verwacht dus geen groots decor of enscenering. Het is de muziek waar het vanavond om gaat. Er is vooral gekozen voor het wat klassiekere musicalrepertoire: Les Miserables, West Side Story, Evita, aangevuld met aria’s uit bekende opera’s. Alle medewerkers van de avond hebben even een moment waarop ze kunnen laten zien wat ze kunnen. Het koor van muziektheaterstudenten van Codarts maakt een mooie entree met Seasons of Love. Vanuit de zaal komen ze op, enkel begeleid door een gitaar. Knap hoe het orkest zich er subtiel bij voegt. René van Kooten maakt indruk met Bring him home. In zijn duet met tenor Marcel Reijans blijkt dat de twee behoorlijk aan elkaar gewaagd zijn.

Willemijn Verkaik zingt mee, dus kan Wicked niet ontbreken. Redelijk aan het einde van de avond weet ze het publiek nog een keer helemaal stil te krijgen met Defying Gravity. Ze krijgt een staande ovatie. Eerder op de avond heeft ze, vanaf een balkon in de zaal, het koor toegezongen met Don’t cry for me Argentina.


Het orkest begeleidt, maar mag ook zelf even los. De Mambo uit West Side Story is een swingend complex geheel. Hier merk je hoe goed dit orkest is. Toch blijkt gedurende de avond ook dat het in het wat modernere repertoire, buiten de comfortzone, wat moeizamer gaat. Tijdens nummers uit The Lion King is het voor zowel orkest als zangers aftasten: inzetten zijn soms wat ongelijk en de geluidstechniek laat te wensen over. Dat laatste is vooral jammer tijdens de grotere ensemblenummers. Hier wordt wel erg vaak een microfoon vergeten aan te zetten en is het koor soms onverstaanbaar door al het orkestrale geweld.

En toch zijn het juist deze ontmoetingen die de avond kleuren. Het is spannend om te zien wat er gebeurt als zangers en orkest buiten de gebaande paden gaan. Carolina Dijkhuizen mag bijvoorbeeld aan de slag met Tomorrow uit Annie. Bij de eerste noten - ze maakt er een soul-ballad van - is het even wennen. Past dit bij Annie? Maar het werkt. Al moet je een beetje je best doen het beeld van zingende weesmeisjes te vergeten, deze interpretatie blijft geloofwaardig.

En hoe vaak zal een orkest als dit afsluiten met Frozen? Al is niet elke uitvoering vanavond vlekkeloos, soms moet je experimenteren. Dat aandurven is best dapper.