The Wiz vertelt het verhaal van Dorothy die de weg kwijt raakt en belandt in het wonderbaarlijke land van Oz. Ze gaat op zoek naar de machtige tovenaar van Oz die haar kan vertellen hoe ze de weg naar huis terug kan vinden. Op haar zoektocht naar zijn antwoord ontmoet ze een vogelverschrikker zonder verstand ,een blikken man zonder hart en een leeuw zonder moed. Samen gaan ze verder en zoeken ze naar huis, hart, verstand, moed en bovenal zichzelf.
So you wanted to see the Wizard?
De rol van Dorothy wordt gespeeld door Nurlaila Karim en ze bewijst dat ze terecht gecast is voor deze hoofdrol. Haar zang is krachtig en met nummers “Jij bent koning” en “thuis” kan ze laten horen wat ze in huis heeft.
Als Vogelverschrikker en Blikkeman zien we respectievelijk Danny Yanga en Jerrel Houtsnee. Yanga heeft wellicht wat last van premiere zenuwen want de zang in zijn openingsnummer “Kijk me aan” is niet erg sterk. Gelukkig trekt dit later bij. Jerrel begint meteen sterk met zijn nummer “Koninklijke olie” en laat daarin ook zien dat hij nog prima kan tapdansen.
In de rol van de Laffe Leeuw zien we Jeroen Pfaff. Een leuke rol met veel humor en woordspelingen. Jeroen zet de rol goed neer al is zijn zang soms wel schreeuwerig, vooral in de nummers “Linke Leeuw” en “Jij bent de koning”.
De rol van the Wiz wordt gespeeld door Danny de Munk. Een tegenstrijdige rol want aan de ene kant moet hij een machtige en macho Wiz neerzetten, maar aan de andere kant is de persoon achter the Wiz een kwetbaar en zielig mannetje. Deze uitersten in de rol zet hij prima neer en met name in het nummer “Wou jij zien wie dan wel de wiz is” kan hij lekker knallen.
De rollen van de drie heksen, Acadabra, Sadista en Glinda worden gespeeld door respectievelijk Sophia Wezer, Marjolein Touw en Mathilde Santing. Het is een beetje wennen om Sophia in de rol van een vriendelijke en ietwat dommige Acadabra te zien aangezien ze toch vaak de rol van “krachtige vrouw” speelt. Maar ze weet wel de lachers op haar hand te krijgen, zeker als ze staat te stuntelen met haar goocheltrucjes.
Marjolein Touw mag met het nummer “De wereld van Sadista” de 2e acte openen en het is meteen een goede binnenkomer. Wat mij betreft had de rol van Sadista wel wat groter en gemener gemogen want Marjolein is geweldig om naar te kijken. Helaas komt het personage niet al te snugger over, maar dat heeft meer te maken met de kinderlijke vertaling van Martine Bijl dan dat het aan de kwaliteiten van Marjolein ligt.
