Recensie

Geslaagd drama in Belfast

De Buytenpark-productie van Greg & Baud van dit jaar is Belfast, waar een groepje jongeren door het spelen van muziek afstand wil nemen van het gewelddadige verleden die de stad met zich meetorst. Het is een intrigerende voorstelling geworden met sterke en zwakke punten.

De voorstelling draait om leden van een band in het Noord Ierland van na het vredesakkoord. In deze band, the Argonauts, zitten drie jongens, Jason, de gitarist, Lachlan, de bassist, en een drummer die eigenlijk verder buiten het verhaal blijft. Er zijn ook twee zangeressen, Moya, die het andere geloof aanhangt als de rest van de band, en ex-geliefde van Jason. En Shannen. Na een concert wordt de band benaderd door een vertegenwoordigster van een platenmaatschappij. Deze Shaughnessy biedt hen een deal aan, die ze niet kunnen weigeren en ze tekenen. Deze Shaughnessy wil echter wel veranderingen: een extra zangeres, en een naamsverandering naar Jason & the Argonauts. Wrevel ontstaat, maar de extra zangeres komt er: Indira.
Met zijn vader en broer in de bak heeft Lachlan duidelijk een band met terroristen, the Group, hoewel hij er zelf niet echt wat mee van doen wil hebben. Maar the Group geeft aan op hem te rekenen.
Ook bij Jason’s familie zijn de sporen van de strijd nog volop aanwezig. Hij leeft met zijn zeer gelovige moeder, die het andere geloof haat. De relatie van haar zoon met Moya, die van het andere geloof is, is haar een doorn in het oog, ondanks dat deze alleen nog met de band te maken heeft, iets wat zij weigert te geloven.
Met deze gespannen situatie op alle vlakken is het natuurlijk wachten op uitbarstingen, van geweld, van frustratie, van woede, en die komen dan ook.

Wederom is Greg & Baud er in geslaagd een prima cast op de planken, of moet ik zeggen containers, te zetten. Vooral de dames van de band zijn goed op dreef. Evelien van Kampen, die Shannen speelt, liet in eerdere producties haar komisch talent zien, maar deze op momenten dramatische rol speelt ze eveneens geweldig. Ze maakt van haar solo, “Een gedachte”, een waar kippenvelmoment. Rianne de Groot (indira) is een nieuw gezicht en valt vooral op door haar goede zang. Rianne Veenstra (Moya) liet het al eerder zien, maar doet het ook weer prima.
Kevin van der Leeuw lijkt patent te hebben op de rol van de jongen, gekweld door zijn omgeving. Toch is hij op zijn best als hij het wel en wee van het bandlid speelt. Als hij al eerder `the Group` op een afstand heeft gehouden en hen dan zonder enige zichtbare aarzeling of emotie hen helpt komt dat niet heel geloofwaardig over. Peter van Valderen speelt als Jason wisselvallig, soms heel overtuigend en op andere momenten een stuk minder. Solo klinkt zijn wat aparte stem wel goed, maar de samenzang met anderen is helaas niet altijd een succes.
Andere belangrijke rollen zijn de moeder van Jason, gespeeld door Renate Sonneveld, en de vader van Indira, gespeeld door Bart van der Meer. Moeder heeft een belangrijke rol in de plot van het verhaal, en weet de ongelooflijke keuze die ze maakt toch heel geloofwaardig te brengen. De vaderrol is binnen het verhaal totaal niet belangrijk, maar hij is het die de omstandigheden schetst van Noord Ierland, en de voorstelling in historisch en actueel perspectief zet. Bart heeft een mooie stem voor dit soort monologen en gelukkig kunnen we hem ook weer horen zingen.
jessica Fuchs is lekker bot, ontaktisch, en louche; heerlijk onsympathiek dus. Dat laatste mag ook van van het terroristisch leidersduo worden gezegd. Er straalt veel agressie af, en ook zij spelen hun rol dus erg goed.

 

10 June 2007
Première
Zoetermeer
Buytenpark Theater (openlucht voorstelling)
Belfast site

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen