Hallo Schat

Het lijkt wel of ieder jaar sneller voorbij gaat! December is weer
letterlijk aan ons voorbij geracet, 12 collega’s met buikgriep… Natuurlijk hebben we weer allemaal ons schoentje gezet met
de hoop op een flinke decemberbonus, maar het productieteam dacht “de ballen” en die kregen we dus ook! Dit om ons te
motiveren voor Secret Santa! Jeweetwel dat vrolijke kerstspel waarbij collega’s van cast, crew, kap en grime, techniek en
productie, en ja zelfs orkestleden ontsnapt uit de bak, samen het lootje leggen, om elkaar daarna op creatieve wijze wijs te
maken wie ze dit jaar getrokken hebben! Je kunt je kleedkamer niet uit of inlopen of er ligt alweer een nieuwe, tekening, puzzel,
pictogram of andere aanwijzing en na zo’n 2 weken verdenk je ongeveer iedere collega. Zelfs als er gewoon schoon ondergoed
ligt denkt men: IS DIT EEN HINT????? Uiteindelijk is het dan zover en wordt tijdens het kerstdiner op 2e kerstdag bekend wie
ieders Secret Santa is! Wie het dan nog steeds niet heeft geraden wordt onmiddellijk gebombardeerd tot kerstmuts van het jaar! 

In januari 2008 was het alweer een jaar geleden, dat we onze laatste voorstellingen hadden van Beauty and the Beast in het Circustheater.
s’Middags een hilarische show die iets langer duurde dan normaal vanwege alle extra grappen en de reacties en ovaties van het publiek!
De tranen van het lachen stroomden over onze wangen! En s’avonds een zeer emotionele prachtige show waarbij wederom de tranen vloeiden
maar deze keer omdat we wisten: we doen er nog maar één! Ja maatje, wat hebben we toch een mooie tijd mogen beleven! Ik denk er nog
vaak met heel veel plezier aan terug!

Het is nu alweer februari! Het laatste restje Sonja Bakker collega’s is alweer aan het uitsterven. O ja? Ja!
We staan nog 2 weken in het “Koninklijk Theater Carré”!  Voor mij toch nog steeds het meest speciale theater van Nederland.
Daar begon het voor mij, in het jaar 1991, met de musical der musicals “Les Misérables”. Als klein jongetje speelde ik “Gavroche”,
een brutaal straatschoffie, dat zich aansluit bij de studenten om te gaan vechten en te sterven op de barricades!  Nu, 17 jaar later,
sta ik in dat zelfde theater de hoofdrol in Ciske te vervangen! “Daarom ren maar voor je leven want de pup groeit op…” 
Een heel bijzonder gevoel dus! Maar wat ik helemaal bijzonder en vooral geweldig vind, is dat jij straks, als Jean Valjean, op diezelfde
barricades zal staan! Jean Valjean is naar mijn mening de mooiste mannelijke hoofdrol van alle musicals. En ik ben zeer trots op jou
dat je deze rol mag gaan spelen!

Ik wens je heel veel plezier met de voorbereidingen! En ik kom absoluut een keer naar je kijken!

Groeten Jorge