Column

Hallo Schat

Na een wat hectische maar zeker geen miserabele periode hier dan eindelijk de column van April 2008. Allereerst natuurlijk van harte gefeliciteerd met al je mooie recensies.

Ik hoor en lees niets anders dan hulde en positieve berichten en ik kan er, na het zien van de voorstelling, ook al was het pas de generale,  maar één ding over zeggen TERECHT! LAAT DIE AWARD MAAR KOMEN! Nee, echt waar, even zonder geintjes, je doet ´t echt heel erg goed! Ik moet je eerlijk zeggen dat het voor mij wel een beetje raar en behoorlijk emotioneel was om de musical na 17 jaar weer te zien. Alles kwam weer bij me boven. Ik zag mezelf weer als klein jongetje in de straten van Parijs en stervend op de barricades… Ik kan je niet uitleggen wat voor indruk het als kind op mij heeft gemaakt om in zo´n musical te mogen staan. Maar het feit dat ik alle teksten nog letterlijk mee kon zingen (op de veranderingen na) en dat ik nog precies herinnerde van welke kant ik opkwam dat wil toch wel heel wat zeggen. Ik heb die voorstelling, vanwege de arbeidsinspectie maar 16 keer mogen spelen (in 1991, 8 keer in Carré en in 1992, 8 keer in Scheveningen) maar het voelde alsof ik de dag ervoor nog op de draaischijf had gestaan.  Ik ben benieuwd hoe onze kleine Ciske´s en de andere kinderrollen zich over 17 jaar Ciske de Rat zullen herinneren… 

Twee dagen na jullie generale was ik trouwens weer in ´t Park Schouwburg. Deze keer niet voor een musical maar voor het jureren van een songfestival.  Sinds enkele jaren ben ik juryvoorzitter bij het songfestival van mijn oude middelbare school in Hoorn (Copernicus Atlas College) Zij hielden de competitie voorheen altijd binnen de school gewoon op het podium in de aula. Maar dit jaar mochten de kandidaten voor het eerst optreden in een echt theater! Kun jij je dat nog voor de geest halen? Jouw eerste optreden in een theater? Ik moet de laatste maanden steeds meer denken aan de jaren dat ik producties speelde bij het Nederlands Kinder Theater.  En dan met name de voorstelling Toffe Tommie Zorgenloos . We speelden die productie namelijk met een dubbele cast. In de ene cast speelde ik verschillende rollen in het ensemble en in de andere cast had ik de hoofdrol (het straatschoffie Micky). Precies hetzelfde als nu bij Ciske. De ene dag speel ik Jan Verkerk en ensemblerollen en de volgende dag speel ik Cis.  Het klinkt gek maar sommige teksten zijn zelfs letterlijk hetzelfde (Blijf met je poten van me af…)  De cirkel is rond zullen we maar zeggen!

Ik weet in ieder geval wel dat al die ervaringen met theater mij als kind enorm gestimuleerd hebben om later verder te gaan in het vak. En daarom vind ik het leuk om nu zelf weer mensen (kinderen) te zien en te coachen die ook diezelfde ambitie hebben.  Dat is ook de reden waarom ik al een aantal jaren lesgeef als zangdocent bij de Dansacademie van Lucia Marthas. Afgelopen week waren de overgangstentamens en eindexamens en ik heb weer ontzettend zitten genieten zowel van de prestaties van sommige Hbo-studenten als van de kinderen van de vooropleiding.  Wat ik wel jammer vond was dat ik door mijn werkzaamheden als Cis de laatste periode mijn lessen heb moeten overdragen aan collega´s, die dat overigens prima hebben overgenomen. Maar ik heb het seizoen dus eigenlijk niet kunnen afsluiten zoals ik dat graag had gewild. Jij zult waarschijnlijk zelf ook merken dat het spelen en vooral het zingen van een hoofdrol bijna niet te combineren valt met andere werkzaamheden.  Maargoed, ik ga natuurlijk niet zitten klagen want ik heb me als Cis prima vermaakt! Van te voren had ik nooit verwacht dat ik die rol zovaak zou spelen en nu ben ik nog alternate geworden ook. Degene die dat woord heeft uitgevonden krijgt van mij een lintje!

De komende 2 weken gaan we naar Heerlen. Voor mij een tot nu toe nog onbekend theater. Omdat het zover weg is blijven we natuurlijk weer slapen. Nou ja, slapen?! Dat ligt er geloof ik maar net aan met wie, of naast wie je in een huisje bent ingedeeld! Het zogehete verkleedsterfeest is al aangekondigd. Je kent het wel, het spektakel van het seizoen, waarbij iedereen zich mag verkleden. Vooral voor de cast natuurlijk altijd erg leuk. Zijn we net klaar met het omkleden tijdens de voorstelling, staan we s’nachts weer in een of ander kostuum.  Deze keer is het thema ARTIS. Ik denk dat ik als planetarium ga… ik heb al een ster! GOED…  Na Heerlen gaan we eindelijk lekker genieten van een welverdiende vakantie. Oh ja? Ja! Iedereen krijgt even een week om uit te rusten, zodat we daarna weer vol energie kunnen starten aan het vervolg van de tour plus misschien wel een verlenging….

Maar hoe is het verder met jou? Ik ben benieuwd hoe het je allemaal is vergaan sinds de première?!  Je zal ondertussen wel pijn aan je hol hebben van al die veren! Kun je dit jaar nog wel op fietsvakantie?  Laten we afspreken dat we mekaar weer wat sneller op de hoogte houden!  Ik wens jullie allen nog heel veel mooie voorstellingen en ik kom absoluut nog een paar keer naar Rotterdam. Doe de groeten aan Carlo, Celine, Jamai, Marcel, Jochem, Kirsten, Hilke, Richard en alle anderen…..  Een hele fijne Koninginnedag! En tot hyves….

Liefs, Jorge

N.v.t.
jorge verkroost, rené van kooten, column, musicalworld, joop van den ende, les misérables, beauty and the beast, ciske de rat