Recensie

Heer van Stand

In een wereld waarin musicalproducenten zich keer op keer moet bewijzen en het idee hebben om te vernieuwen, is er gelukkig ook nog Opus One. Met hun jaarlijkse musical blijft deze producent trouw aan haar oorsprong; producties waar de nadruk meer dan in andere musicals op dans ligt. Ollie B. Bommel danste 7 jaar eerder al op het podium maar vanaf 2005 wordt de "Heer van Stand" aan een nieuwe generatie bezoekers voorgesteld.

Ondanks dat een aantal acteurs zeker hun best doen om de voorstelling te dragen, zijn er ook nog een aantal zaken die meer aandacht hadden mogen krijgen om deze musical naar het niveau van Tyl Uilenspiegel te tillen. Dans is altijd een belangrijk element in de voorstellingen van Opus One. Veel scènes zijn dan ook alleen dansscènes die het verhaal wel ondersteunen maar nooit vertellen. Hierdoor ontstaat er een scheve verhouding met het verhaal. De beschikbare tijd van de voorstelling is natuurlijk beperkt, maar met meer aandacht voor het verhaal waren bepaalde scènes wellicht beter te verklaren.
Eén voorbeeld: Ollie B. Bommel is verliefd op de heks maar blaast op een gegeven moment wel haar ‘huis’ op. Maar op dat punt weet Heer Bommel niets van de krachten van dit huis. De reden waarom hij het huis dan toch opblaast blijft onduidelijk.

Frans Schraven heeft niet alleen de choreografie van de voorstelling op zich genomen, hij speelt ook de rol van Tom Poes. Ondanks dat de dans weinig origineel is, wordt het met zorg uitgevoerd en loopt de choreografie als een rode draad door de voorstelling. Een uitzondering hierop zijn de bewegingen van Tom Poes. Op het moment dat dit beestje loopt, beweegt hij als Charlie Chaplin die te lang aan de lopende band heeft gestaan. Maar die stijfheid waarmee hij loopt kan als een blad in wind omslaan in de gracieuze bewegingen die we Frans eerder zagen doen als Mowgli in Jungle Book.

Anno 2005 worden we overstroomd met familiemusicals en als producent dien je je te onderscheiden ten opzichte van de concurrentie. Het is ten zeerste te betwijfelen of dat met deze musical, die vrijwel een exacte kopie is van de productie van acht jaar geleden, is gelukt. Het valt moeilijk aan te geven waarom je juist Ollie B. Bommel zou moeten gaan bezoeken. Behalve dan misschien voor de fans van het originele stripverhaal, door wie het kan worden beschouwd als een eerbetoon aan de dit jaar overleden Marten Toonder.


Ollie B. Bommel speelt 100 voorstellingen in het land en kaarten kunnen met een interessante korting worden gekocht via www.opusone.nl.

14 December 2005
Première
Amsterdam
Theaterfabriek

Jon van Eerd, Maaike Widdershoven, Opus One