Joost de Jong, Mariska van Kolck en Maaike Widdershoven

[b]De groep solisten bestaat uit klassiek geschoolde stemmen (Danny, Mariska, Maaike) en modern geschoolde stemmen (Joost, Nurlaila en eigenlijk ook Mariska). Toch worden alle solisten voor alle soorten liedjes ingezet. Zien jullie dat als een uitdaging? [/b] [i]Joost[/i]: Ja er zitten echt wel dingen in die ik zelf niet zo snel zou zingen of waarvoor ik niet zo snel aangenomen zou worden, bijvoorbeeld een nummer uit titanic. Maar dat is dus heel leuk om te doen. [i]Maaike[/i]: Juist omdat ik uit SOM kwam, wat toch licht-klassiek is, was het voor mij een uitdaging om meer de pop-hoek in te gaan. Ook om veel meer van mezelf te kunnen laten zien, hoe ik er als Maaike uit zie. Zo mag ik nu lekker stoer en sexy zijn! Ook al was ik in het begin erg onzeker over het zingen van pop-nummers, nu is dat gelukkig helemaal voorbij. [b]In sommige gevallen is gekozen voor de nederlandse vertaling en in sommige gevallen voor de originele (engelse versie). Waarom is hier voor gekozen? [/b] [i]Joost[/i]: Er is vooral voor een stukje herkenbaarheid gekozen. Maar ook voor een blokje nederlands, een blokje engels. Want als je constant moet schakelen van Engels naar Nederlands is het bijna niet te doen voor het publiek. Tenzij je bewust engels-nederlands-engels kiest. Als je kijkt naar SNF, dat zit in het blokje met grease en Footloose en daar zijn geen Nederlandse vertalingen van. Dus is er voor gekozen om de hele handel in het engels te doen. [i]Maaike[/i]: Ik zong "What kind of fool" eerst in het engels, maar dan zien de mensen het als een soort popnummer dat ze al kennen. Dan luisteren ze dus niet meer naar wat er gezongen word. Maar als je dat dan in het Nederlands zingt, dan gaan ze ineens wel luisteren naar wat je eigenlijk zingt. Dan wordt het toch meer theater. [b]In deze tweede versie is gekozen voor een relatief onbekend repetoire. Is dit geen riskante keuze, te meer omdat het liedje moeilijk te plaatsen is als je het verhaal niet kent?[/b] [i]Mariska[/i]: Het repertoire is helemaal niet zo onbekend. Het zijn vooral de minder bekende nummers uit bekende musicals. Er zitten maar een paar nummers in die mensen niet kennen. [i]Joost[/i]: Maar ik denk dat het wel bekende nummers zijn voor musicalliefhebbers. Er is in ieder geval bewust gekozen om niet de Evergreens te gebruiken. Maar het repertoire bestaat vast en zeker ook uit een verlanglijstje van Joop met dingen die hij de komende jaren zou willen gaan doen. [b]Hadden jullie zelf nog inbreng in het repertoire? [/b] [i]Maaike[/i]: Ja maar mijn eigen inbreng is er allemaal alweer uit gehaald. Ik had een heel mooi nummer, maar dat pastte niet binnen het geheel. [i]Mariska[/i]: Ik ben verrast door de keuze die mij is toebedeeld. Ik vond alles wat op mijn bordje kwam prachtig. Zoals het nummer "the story goes on" uit 'Baby'. Toen ik dat nummer hoorde en men vroeg of ik dat wilde zingen riep ik direct "Graag!". [i]Joost[/i]: Ik heb niks ingebracht omdat Nurlaila en ik er als laatste zijn bijgekomen en toen sprak ik Maurice Luttikhuis en ik was eigenlijk wel benieuwd naar wat hij dacht dat ik kon zingen. Ik was net als Mariska heel tevreden met zijn keuze. Zelf had ik graag nog iets uit Moulin Rouge gezongen, maar dat paste er gewoon niet in. [b]Mis je het acteren niet tijdens deze tournee? Nu hoef je elke avond “alleen maar” te zingen en te dansen, terwijl je als musicalster toch een voorliefde voor alle drie zult hebben. [/b] [i]Joost[/i]: Nee ik vind het heerlijk om een keer als mezelf op het podium te staan. Even geen 'rare pruiken' of 'rare kleren' aan. [b]MIC2 is nu net over de helft van haar tourschema. Hoe hebben jullie die eerste helft beleefd?[/b] [i]Mariska[/i]: We hebben inderdaad maar 80 voorstellingen in vier maanden. Voor een toneeluitvoering is dat heel wat, maar wij zijn anders gewend. De tijd glipt door onze vingers, het gaat zo snel. Nu pas kunnen we gaan sleutelen aan nummers, omdat we er nu lekker in zitten. Zoals het bij een musical ook is rond de 50/60 voorstellingen. We zijn nu dan ook aan het kijken hoe we de nummers kunnen verbeteren: als ik bijvoorbeeld op een ander moment ademhaal, dan krijgt die zin een beetje meer kracht. [b]Zijn er dingen die je van elkaar hebt geleerd?[/b] [i]Maaike[/i]: Ja, de stap-tik van Mariska (lacht), ik heb een hele andere bounce en haar bounce is gewoon veel beter voor dit soort dingen. Ik moest van Stanley (Burleson red.) dus de stap-tik van Mariska leren. [i]Mariska[/i]: Je kunt zoveel van elkaar leren, want we zitten allemaal zo anders in ons dingetje; Maaike klassiek, ik basic, Nurlaila en Danny zijn rock, Joost is zang en dans en ook basic, dus je kijkt wel stiekem naar de techniek hoe iemand iets doet. Daarnaast is het ook zo leuk om vanuit de coulisse iemand te zien werken of zien vechten als het even niet lekker gaat met de stem bijvoorbeeld.ook iets heel anders, maar allebei wel heel bevredigend en het versterkt elkaar ook. [i]Joost[/i]: Wat ik heel fijn vond is dat je merkt dat toch iedereen hetzelfde is. Neem nu een premiere. Als ik in de zaal zat en ik zag Maaike of Mariska op het podium dan dacht ik altijd "hoe is het mogelijk, het is een premiere en je ziet gewoon niets van die zenuwachtigheid", iets waar ikzelf wel heel veel last van heb. Ik weet nog goed bij de premiere van MIC2 dat ik afkwam en ik Danny tegenkwam omdat hij een nummer na mij zingt, en hij was zo kalm. Dan praat je daar over en dan blijkt dat ook hij heel zenuwachtig was. Ook al zit je dus 15 jaar in het vak, die zenuwen blijven bij iedereen. [i]Maaike[/i]: Het erge is, bij mij dan, hoe ouder ik word, hoe onzekerder ik word.