De ochtend begon met een introductie van Sieta Keizer, de artistiek leider van het M-Lab. Ze sprak hoopvol over de bezetting van de theaters afgelopen weekend, maar toch is het nog steeds crisis. Hierdoor was de keuze voor Shakespeare makkelijk, als bron van inspiratie voor schrijvers en componisten maar ook omdat zijn stukken voorbij labels kijken, het menselijke dilemma zoekt en vragen stelt zonder te oordelen over het antwoord. Daarnaast leent het M-Lab zich uitstekend voor deze versies van de stukken, omdat het gebrek aan decor meer verbeeldingskracht vereist waardoor de dilemma’s beter doorkomen.
Ook sprak Sieta over de algemene staat van het M-Lab. Bij de nagesprekken over subsidietoekenningen is gezegd dat “musical zich maar moet zien te redden in de vrije markt.” Voor het M-Lab is dit een lastige situatie omdat ze liever een platform bieden voor nieuwe theatermakers dan om te schakelen naar een commerciële instelling. En het inherente risico van niet-standaard programmering is dat hier weinig financiële zekerheid te halen is.
Naast Kiss Me Kate, die de meeste aandacht kreeg op deze ochtend, kregen Een Wintersprookje en Otis ook een korte introductie. Een Wintersprookje, naar “The Winter’s Tale”, zal zich richten op een jonger publiek en spelen in de kerstvakantie. Van Otis, naar “Othello”, is de compositie bijna klaar. Jacqueline Boot en Brigitte Heitzer zijn inmiddels gecast en Jacqueline zong “Beter Mijn Best Doen”. In dit nummer klinkt de verwarring van een vrouw die in een slechte relatie zit maar ondertussen vreemdgaat en deze gegevens moeilijk kan combineren.
Hierna gaf Daniël Cohen een introductie op Kiss Me Kate. Hij heeft het stuk bewerkt en teruggebracht van een ensemble bestaande uit ongeveer 30 personen en een volledig orkest naar een stuk met 4 spelers en eenzelfde aantal muzikanten. Daniël is bekend met het materiaal omdat de eerste productie waar hij in speelde “Het Temmen Van De Feeks” was en dit zijn reden was om het theater in te gaan werken.
Het verhaal van Kiss Me Kate is een verhaal-in-een-verhaal, waarbij een oudere componist (gespeeld door Wim van den Driessche) besluit om “Het Temmen van de Feeks” te bewerken en op te voeren. Hier betrekt hij zijn vrouw (Frédérique Sluyterman van Loo) en een jonger stel (Guus Bok en Na-Young Jeon) bij. De preview begon met “Another Op’nin’, Another Show” en dit gaf een mooi inzicht in de twee relaties die centraal staan. Het oudere koppel is direct, ze zeiken elkaar openlijk af en gaan onder elkaars huid zitten. Het jongere koppel ziet er verzorgd uit, maar een enkele subtiele blik en een onoprechte glimlach geven aan dat dit slechts uiterlijke schijn is.
Tijdens de interviews sprak Frédérique Sluyterman van Loo met lof over Daniël’s bewerking van het stuk. Het is een heftig stuk en het is Daniël goed gelukt om het glazuur weg te halen en tot de kern te komen. Deze versie van Kiss Me Kate verschaft in een goed inzicht in relaties en het zoekt antwoord op de vraag waarom er gezicht wordt naar strijd in een relatie wat resulteert in een integer stuk.
De rol ligt haar goed, omdat ze vaak gecast wordt in de wat cynische rol, maar toch is dit een nieuwe ervaring. “Nog niet eerder ben ik gecast in een stuk wat op deze manier met een relatie bezig is en er zo diep op ingaat. Daarnaast werd ik voorheen gecast voor oudere rollen, dit keer ligt mijn leeftijd dichterbij die van mijn karakter en hierdoor komt het stuk ook weer wat dichterbij”.
Guus Bok omschreef Bill als een doodgewone jongen, erg charmant maar met zijn onzekerheden, onder andere of hij goed genoeg is voor Bianca. Maar Bill voelt zich goed bij haar omdat zij hem helpt en omdat hij zich beter voelt wanneer hij in haar buurt is. Maar Bill is het buitenbeentje, hij is maar een gewone jongen met een minder elitaire achtergrond dan de andere karakters. Hij weet zich hierop aan te passen, totdat dit nàet meer lukt.
Bij navraag over de tweede akte liet Guus zeer cryptisch los dat zijn solo bijzonder en onverwacht is, en niet alleen op muzikaal gebied.
Als laatste sprak Musicalworld met Daniël Cohen over de herkenbaarheid van dit stuk. “Ik wil graag belichten of het zo is dat elke relatie gebaseerd is op macht. En hoe zou het zijn als een relatie dat niet is? Hierin komt het contrast tussen de stellen ook terug. Wat is puurder? Alle onvrede uitspreken en alles uitvechten zoals het oudere stel doet. Of alles wegschuiven, met het risico dat dit onder de huid gaat zitten zoals het jongere stel doet. En ik hoop dat dit de vraag oproept bij de kijker waar de strijd voor hem of haar zit”.
Ook sprak Daniël over de staat van het stuk. “Alles is nog erg vers met 1,5e week repetitie achter de rug. Mogelijk is de verf nog een beetje nat wanneer het stuk opgevoerd wordt, maar dit doet niet af aan de zorgvuldigheid waarmee dit stuk gemaakt is. En deze bewerking vraagt veel flexibiliteit van alle betrokkenen”.
Kiss Me Kate zal te zien zijn van 31 oktober t/m 12 november, Een Wintersprookje van 21 december t/m 7 januari en Otis van 10 t/m 14 april.
