Recensie

Leef zonder einde, Leef zonder zonlicht

De musical Dracula is eens te meer een reden dat musical als kunstvorm zeker en vast niet uit het Vlaamse daglicht mag verdwijnen. Met weinig middelen weten Geert Allaert en zijn creative team een geweldige productie op de planken te zetten die zeker niet moet onderdoen voor topproducties uit omringende landen.

Het Verhaal
Transsylvania 1465. De schrik van Roemenië, de bloeddorstige en gevreesde Graaf Vlad Dracul, zaait dood en verderf. Het verhaal begint als hem als sterveling door een vloek van een priester de dood wordt ontnomen:

Leef zonder einde
En om te leven,
Moet u door leven gevoed.
Leef zonder einde,
Leef als het laagste,
Leef, als de beesten, van bloed.

Leef zonder einde
Leef zonder einde
Zonlicht dat maakt u kapot
Eeuwig in leven
Eeuwig in duister
Eeuwig als beest zonder God.

Maar deze musical vertelt ook de andere kant van het leven van Dracula; de gevoelige kant, de eeuwige zoektocht naar zijn geliefde Adriana. Zowel zij als het gebaarde kind van Dracula vindt de dood. “Vanaf nu zal ik eeuwig genieten van het eeuwige leven”, zweert Dracula aan God.

1808, enkele vrouwen die ooit geliefde waren van Dracula en nu gedumpte zombies zijn, maken zich druk over de komst van een meisje. Nina, een verloren gelopen jonge vrouw komt onderdak zoeken in het kasteel. Tijdens de ontvangst is er meteen een aantrekkingskracht tussen haar en Dracula. De drie nimfen zien Nina als een indringster en lusten haar dan ook rauw. Tijdens het zombiebal, een traditie van het eeuwige leven, wordt Nina voor een keuze gesteld: of als één van de vrouwen van Dracula of als sterveling aan de zijde van haar van het kasteel, waar ze haar opmaken voor de Graaf. Ondertussen bereiken de dorpelingen het kasteel, dringen binnen en beschermen Lenka tegen Dracula. De Graaf wordt verzwakt door de getoonde kruisbeelden van de dorpsbewoners. broer Serban. De keuze is moeilijk maar ze kiest voor het eeuwige leven aan de hand van Dracula.

Een sprong in de tijd brengt ons naar het heden. Het Transsylvaanse dorp wordt opgeschrikt door een aantal zorgwekkende verdwijningen. Ze zoeken steun en uitleg bij de priester, die hen vertelt van de mythe van Graaf Vlad Dracul die in het kasteel op de berg woont. Weer is de tijd aangebroken voor het zoveelste zombiebal. Het nieuwe slachtoffer, Lenka, wordt klaargemaakt om te bijten. Als Dracula haar ziet, ziet hij door de vele gelijkenissen zijn gestorven geliefde Adriana. Nina beseft wat er aan de hand is stort zich vol woede op het portret van Adriana. De drie nimfen trekken zich met Lenka terug in de slaapvertrekken Dan beseft Vlad Dracul dat dit het einde is van zijn eeuwige leven en lijden.

Eeuwig Leven… een voorrecht?

13 November 2005
Reguliere voorstelling
Antwerpen
Stadsschouwburg

Dracula, Hans Peter Janssens, Hilde Norga, Ann van Den Broeck, Door van Boeckel