Recensie

Lion King

the Lion King is absoluut de beste productie die momenteel in de Nederlandse theaters te zien is. Toch is het niet de productie geworden die alle vorige heeft overtroffen.

Scar
In de huid van de slechterik Scar zien we Hein van der Heijden. Helaas mist hij de overtuiging en komt hij niet altijd ‘slecht’ over. Dat is jammer, want die slechtheid is toch heel essentieel in het verhaal. Ook zangtechnisch was hij niet altijd even sterk. Nummers werden vaak op een zangerige manier opgezegd in plaats van dat er gezongen werd.

Timon en Pumbaa
Respectievelijk Marc Lauwrys en Marcel Jonker vertolken de rollen van dit komische duo. De manier waarop Marc de pop van Timon hanteert is echt geweldig, het gaat hem zo natuurlijk af. Marc geeft hiermee absoluut de beste performance van de avond weer. Marcel Jonker viel ietwat tegen, om het feit dat zijn belgisch accent vaak te gemaakt was en helaas niet niet natuurlijk overkwam. Qua spel daarentegen zette hij wel een komische Pumbaa neer. Hij leek gelukkig geen moeite mee te hebben om zijn enorme pop te hanteren waardoor hij zeer sterk overeenkwam met de originele Pumbaa.

De Hyena’s
Voor dit onafscheidelijk trio zijn Peggy Sandaal (Shenzi), Jerrel Houtsnee (Banzai) en Mark Fleischmann (Ed) in de huid gekropen van de Hyena’s. Vooral Peggy laat zich van haar ‘slechtste’ kant zien en maakt duidelijk dat er met Shenzi niet te spotten valt. Ed kan met zijn stommiteiten vooral de lachers op zijn hand halen want zijn rol is slechts minimaal aanwezig. Jerrel Houtsnee kreeg wel iets meer de kans om zich te bewijzen, maar had toch als nadeel dat hij slechts wordt gezien als een side-kick van Peggy. Speciaal voor de musicalversie van de Lion King zijn er door Elton John en Tim Rice een aantal nieuwe nummers geschreven waaronder het Hyena nummer ‘Chow down’. Een lekker rock nummer waar de hyena’s al hun slechtheid in kwijt kunnen.

Kleine Nala en Simba
Groot compliment aan de kleine Nala en Simba. Van zenuwen was weinig te bekennen en ze hadden overduidelijk plezier op het podium. De rol van de kleine Simba was groter dan de meesten hadden verwacht. De leukste scene voor de twee welpjes is het nummer ‘Dan ben ik de baas van het land’. Hierin kunnen zij zich helemaal laten gaan en nemen ze de draak met Zazu. Het enthousiasme knalde op dat moment van het podium.

De musical voorbij?
Het decor voelt soms “erg Disney” aan en de muziek is zonder de Afrikaanse invloeden weinig creatief. Ook van het verhaal zul je niet snel warmlopen, maar toch zijn dit punten waar je je niet aan moet storen. Ook al zijn er nogal wat clich�s ze zijn wel tot in de punten verzorgd. Bovendien zouden complexe muzikale arrangementen of een diepgaand verhaal de aandacht teveel afleiden van het visuele aspekt. Hierdoor wordt een avond in het Circustheater er absoluut een die je niet meer zult vergeten.

Première
Scheveningen
Circustheater
Officiele website

lion king, disney, joop van den ende, fortis, scheveningen, circustheater, carolina dijkhuizen