Interview

Maike Boerdam over The Sound Of Music

Er is daardoor een complete musical ontstaan die niet alleen zoet is. Het is niet zomaar bedacht van 7 kinderen in een familie kom we laten ze zingen, het is een waargebeurd verhaal.

Hoe ben je betrokken geraakt bij de Vlaamse versie van “The Sound of Music”?
In het verleden had ik al eens samengewerkt met Paul Eenens (regisseur), hij was destijds dramaturg van de musical Elisabeth in Duitsland. Dus we kenden elkaar wel al een beetje en wisten van elkaar hoe we werkten. Hij zei kom auditie doen en ik heb de rol gekregen.

Je hebt ook enkele voorstellingen proefgedraaid in Nederland, niet?
Echt proefdraaien was het niet, het was meer om de reden dat we nogal een korte repetitie periode hadden. In Nederland stopte The Sound of Music namelijk op 9 januari en wij konden hier pas de 16e januari in het theater. Dat was voor mij te laat, er zat een te groot gat tussen. Dus heb ik aan Paul gevraagd of ik niet al eens in Nederland mocht spelen. Op een vrijdag is er een hele voorstelling met de Vlaamse Cast opgenomen zodat ze promotiemateriaal hadden. Toen heb ik op een zaterdagavond met Hugo (Haenen) en de rest van de Nederlandse cast een voorstelling gespeeld. Zie dat maar een beetje als mijn try-out en dat was heel erg fijn voor me. Het gaf me rust, het was zo van “ok we kunnen dan wel een tijdje stil liggen of het duurt misschien wel even voor we de repetitieruimte ingaan, voor mezelf kan ik er dan mee verder”.

Zijn er nog verschillen tussen de Vlaamse en Nederlandse voorstelling?
Ik denk heel veel ja. Het fantastische van Paul Eenens is dat hij je heel vrij laat, hij zei; dit is het materiaal doe maar, probeer maar dingen uit. Het fijne is dat je niet het wiel opnieuw moet uitvinden maar dat er al een basis gezet is. We hebben echt totaal onze eigen Maria, Kapitein, Barones en Max er van kunnen maken en dan is het natuurlijk fijn dat Paul ons daarin zoveel vrijheid gaf.

Het moest niet een kopie van de Nederlandse voorstelling worden?
Nee, gelukkig niet, ik zou het ook niet kunnen ik spreek nu wel alleen voor mezelf. Ik heb heel veel respect voor Maaike (Widdershoven) hoe zij de rol heeft gebracht en ze heeft het ook fantastisch gedaan. Ook heb Ik Annemieke (Ruyten) en Nathalie (Haneveld) gezien en toen had ik zoiets van ik heb ze nu alle 3 gehad, fantastisch dan kan ik nu mijn eigen ding gaan doen. Dan kun je als het ware beginnen knutselen aan hoe jij de rol wil neerzetten.

Je bent Nederlandse maar je hebt wel ontzettend veel producties gedaan in Vlaanderen, vanwaar die voorliefde?
Ik kom uit Sluis en dat ligt zo dicht bij de grens, dat ik wel altijd iets met België gehad heb. Ik heb ook 2 jaar in Brussel gestudeerd en daar werd ik de rol van Assepoester aangeboden door Studio 100. Dan heb ik wel van school moeten wisselen omdat het niet te combineren was en heb ik mijn opleiding afgemaakt in Gent. Het balletje is toen gaan rollen, er was geen keuze tussen België of Nederland want uiteindelijk ben ik naar Duitsland gegaan om daar Elisabeth te spelen.

Er zijn wat mensen die The Sound of Music oubollig en suikerzoet vinden, is hij misschien niet wat voorbijgestreefd? Is de musical niet te veel uitgemolken?
Vooral deze versie niet, dat is absoluut te danken aan Paul Eenens en Robbert van Steijn. Ze hebben met de partituren en teksten in de woonkamer zitten puzzelen, tot ze voor hen het beste uitziende geheel hadden gevonden. Ze hebben hier heel erg voor moeten strijden met de mensen die de rechten nog hadden. Er is daardoor een complete musical ontstaan die niet alleen zoet is. Het is niet zomaar bedacht van 7 kinderen in een familie kom we laten ze zingen, het is een waargebeurd verhaal. Paul heeft er ook erg naar gestreefd om de vooroorlogse periode niet onder stoelen of banken te steken. Er is niet voor geschuwd dit te tonen en dat maakt dat deze musical niet alleen zoet is maar ook soms gepeperd.

Heel veel mensen kennen het verhaal wel van de film met Julie Andrews, maar waarom vindt je dat de mensen ook naar de musical moeten komen kijken?
De reacties na de premiere waren op zich wel grappig. Vele mensen zeiden “we waren uitgenodigd en dan ga je naar weer een Sound Of Music, simpelweg omdat we het verhaal kennen uit de film”. Maar dan hoor je achteraf dat ze heel erg geschrokken waren hoe hij op het podium is neergezet en dat maakt dan een andere versie. Zo krijgen ze een heel andere kant van The Sound Of Music te zien. De film dateert al uit de jaren ’60 en we leven ondertussen in 2004 en niet overal in de wereld gaat er het rooskleurig aan toe. Het is misschien goed dat de mensen het ook zien en de angst voelen die er nu ook nog altijd is, net als in het verhaal en dat maakt het toch wel heel erg hedendaags.

Wat zijn je toekomstplannen na de Sound of Music?
Ik ga meespelen in een nieuwe televisieserie die “De Wet van Milo” heet. Het gaat worden uitgezonden op VTM en NET5 en wordt geregisseerd door de Nederlander Johan Nijenhuis, die het samen bedacht heeft met Kurt Rogiers (Costa). Deze deze laatste zal er zelf ook in meespelen. Verder zijn er nog een aantal projecten in de running maar daar kan ik nog niks concreets over zeggen.

 

31 January 2004
N.v.t.
Antwerpen
Stadsschouwburg
Officiële Website
Sound Of Music, Maike Boerdam, Peter van de Velde,