Op 9 november was het een jaar geleden dat de musical ‘Mamma Mia!’ in het Beatrix Theater in Utrecht in premiere ging. Het was een succesvol jaar voor deze musical, met als een van de hoogtepunten de bekroning van 3 MusicalAwards waaronder de Publieksprijs voor ‘Beste Musical’.
Ook met het Nederlandse castalbum van de Abba-musical gaat het erg goed. Inmiddels zijn er meer dan 40.000 exemplaren verkocht en werd daarmee goud. Ook het publiek heeft het Beatrix Theater kunnen vinden: meer dan een half miljoen bezoekers hebben de voorstelling in Utrecht al bezocht.
MusicalWorld reisde af naar Utrecht en sprak daar tijdens een rondvaart tocht over de grachten met enkele hoofdrolspelers over hun Mamma Mia! belevenissen van het afgelopen jaar.
Mamma Mia! staat nu een jaar in het theater. Hoe kijk je terug op deze periode?
Celine: “Heel leuk, maar daardoor toch ook als redelijk kort. Het jaar is heel snel voorbij gegaan, maar ook omdat het voor mij persoonlijk een hectisch jaar was. De rol van Sophie is voor mij de eerste echte grote rol, dus dat is vrij heftig. Daarnaast ben ik ook nog met andere dingen geweest, dus het was een druk jaar voor mij”.
Simone: “Voor mij is het een heel leuk en bijzonder jaar geweest dat echt voorbij is gevlogen. Vanavond spelen wij officieel de 350e voorstelling, maar wij, de cast, hebben echt een soort ‘strijd’ met het kantoor hierover. Zij rekenen namelijk vanaf de première, maar wij rekenen ook de try-out voorstellingen erbij, want dat is ook betaald publiek en de cast werkt daar net zo hard. Dus eigenlijk hebben we al 364 voorstellingen gedaan”.
Axel: “Het is een hele leuke voorstelling om te doen. Ik ben bij Mamma Mia! begonnen in het ensemble. Op een gegeven moment werd iemand ziek en ben ik gevraagd om de rol van Sky voor 3 of 4 maanden over te nemen. Dat beviel erg goed en ben ik gevraagd of ik ook in het 2e seizoen wilde blijven.Ik heb toen in eerste instantie de rol weer voor 2 maanden gespeeld, en uiteindelijk heb ik de rol gekregen”
Waar ligt volgens jou de kracht in de voorstelling?
Celine: “De energie van de show! Want je pakt eigenlijk een relatief simpel verhaal met veel humor en dan gebruik je ontzettend herkenbare nummers. Daar wordt iedereen heel blij van”.
Simone: “Het dak gaat er ook elke avond nog steeds vanaf en mensen gaan bijna euforisch naar buiten. Het geeft me een goed gevoel om mensen blij naar buiten te zien gaan”.
Een half miljoen mensen heeft de voorstelling bezocht, de cast cd is goud. Had je van te voren verwacht dat het zo’n ernorm succes zou worden?
Simone: “Gedacht…ja stiekem toch wel, gehoopt des te meer. Ook omdat de voorstelling op zoveel plekken al een succes is, maar je weet van te voren natuurlijk niet of het hier ook ging werken. Dat de cd goud is geworden was ook geweldig, want we hebben natuurlijk erg lang op de cast cd moeten wachten in verband met het vrijgeven van de rechten van de nummers.
Axel: “Nee, ik had het niet verwacht. Ik weet nog wel dat er sprake was om Mamma Mia! naar Nederland te halen en toen had ik zoiets van ‘ik weet niet of dat gaat werken omdat het vertaald gaat worden’. Maar het blijkt in het Nederlands dus wel heel goed te werken, ook met de gesproken teksten”.
Celine: “Ik wist het ook niet zeker, maar ik had wel een vermoeden. Ik heb voordat ik auditie ging doen de voorstelling in Londen gezien en in daar gaan ze na een voorstelling nooit staan, maar bij Mamma Mia! ging heel West End staan. Toen dacht ik wel ‘als ze hier op de stoelen gaan staan, dan heb je iets goeds gedaan’. Het enige waar ik even mee gezeten heb is dat de liedjes vertaald werden voor de Nederlandse productie en ik niet wist hoe het publiek daarop zou gaan reageren. Maar ook dat is gelukkig goed gekomen”.
Er hebben best wat castwisselingen plaatsgevonden het afgelopen jaar. Geeft dat je nieuwe energie om op het podium te staan?
Celine: “Altijd, want iedereen heeft zijn eigen stijl. Voor mij geldt bijvoorbeeld dat mijn tegenspeler, Sky, nu gespeeld wordt door Axel en met hem heb ik natuurlijk een andere band als met Oren (Schrijver -red.) “.
Simone: “Voor mij valt het op zich wel mee want de basis is in principe hetzelfde en ik ben ook wel gewend om te wisselen qua mensen. Je moet in het begin gewoon even goed kijken hoe iemand speelt en timed, en je daar wat aan aanpassen. Maar het werkt natuurlijk 2 kanten op, mensen moeten zich ook aan mij aanpassen. Het is dus een kwestie van inspelen op elkaar, maar dat gaat gelukkig heel goed “.
