Reportage

Mega kikker en zijn vriendjes dag voor herhaling vatbaar

Het was een gezellig feestje rond Kikker en zijn vriendjes in Studio 21. Een mix van doen en over je heen laten komen. Achteraf spraken we met betrokkenen Dick Feld en Niels van der Gaarden.

Dick Feld:

Waar komt het idee van de Mega Kikker en zijn Vriendjes dag vandaan
Ik weet niet exact wie er mee is begonnen, maar ons kantoor (Theater Terra) en Wentink Events kwamen met elkaar in contact. Deze ruimte (Studio 21) staat overdag leeg, en een echte theatervoorstelling kun je hier niet doen. Toen bedachten ze "als we nou eens een Mega Kikker dag doen. Niet alleen een voorstelling maar ook dingen eromheen als knutselen, dansen en op de foto. En dan maken we een speciale voorstelling, een combinatie van de drie bestaande Kikker-shows. Zo is het begonnen. Toen hebben we samen bedacht wat we in de voorstelling wilden hebben. We zijn van de liedjes uitgegaan, dus een soort liedjesprogramma. Vervolgens moet er dan wel weer een lijn in en op basis daarvan heb ik een nieuw script gemaakt. Zo zijn de drie voorstellingen in elkaar geschoven; we hebben vervolgens gekeken welke decorstukken er makkelijk in en uit konden, want het moest heel snel opgebouwd worden. Dat is een huis geworden. We hebben veel voorstellingen waar huizen in voorkomen. Huis van Kikker, huis van Eend, huis van Varkentje, Nu is hetzelfde huis dan weer van Kikker, en dan weer van Eend. Toen hebben we het in twee dagen tijd ingestudeerd. Ik had het wel allemaal geschreven thuis, maar je moet dan nog uitzoeken of het werkt. De spelers hebben wel allemaal al hun karakters gespeeld, maar niemand heeft alle voorstellingen gespeeld. Sommigen, waaronder ikzelf hebben er twee gedaan, anderen maar één. Dus je moet nog allemaal scenetjes uit andere voorstellingen instuderen, plus dat je de timing anders moet spelen als wanneer het in de voorstelling zit. Dus dat was wel lastig.

Houd je er rekening mee dat deze zaal veel groter is dan een normale schouwburgzaal
We hebben geprobeerd om het heftig te maken. Dat moet ook wel. De opstelling met tafels en kinderen die dansen. Daarom hebben we het ook meer showy willen doen, met die regen bijvoorbeeld. Die regen hadden ze hier dus hebben we het in de show ingepast. Ook de verlichting bijvoorbeeld is volledig computergestuurd. Die is allemaal ingeprogrammeerd tijdens de ene dag dat we hier hebben kunnen werken. De technici hebben keihard moeten werken om dat allemaal voor elkaar te krijgen. Dit podium is echt veel breder dan we gewend zijn, dus qua licht was het echt lastig. De buhne staat ook helemaal vol met plakkertjes van hier moet dit staan en daar moet dat staan. Je kan niet meer losjes improviseren. Dus het was wel een opgave, maar ik denk dat het wel goed gelukt is.

De bewegingen van de poppen, soms door twee spelers tegelijk uitgevoerd, zien er razend knap uit. Hoe lang duurt het om zo'n beweging onder de knie te krijgen
Omdat we maar twee dagen in de repetitieruimte hadden maakte ik me soms wel zorgen. Dan waren we een half uur bezig over 'hoe loop ik nou dit trappetje op' of zo. En "dat kan niet want op dat moment moet dat vak schuiven". Dan ben je een half uur bezig met een stukje van twee seconden. Maar op andere momenten doe je een stuk van 10 minuten zo achter elkaar. Bij het meeste weten we wel hoe het moet, omdat we het al eerder in voorstellingen hebben gedaan. Het zijn alleen van die rare combinaties die je hier hebt. We staan met vijf mensen in plaats van vier, en dat heeft allemaal consequenties. Als je samen één pop speelt tijdens een reguliere Kikkervoorstelling doe je het avond na avond en weet je het wel, en nu ineens met een andere speler moet je samen die pop laten vliegen of springen en daar kun je eindeloos met z'n tweeen mee pielen. Als een ballet zet je het in elkaar. De spelers zijn gewend om zo te werken en vinden het ook leuk om te doen.

Na drie Kikker-voorstellingen gaat Kikker zijn leven verder slijten in deze Mega-dag vorm
Dat weet ik niet. Er komt in ieder geval nog een volgende in maart. Dit was een soort van try-out om te kijken of het iets is, en volgens mij is dat wel zo. De derde kikkervoorstelling loopt natuurlijk nog tot het eind van het jaar. En dan gaan we weer Kikker 1 doen. Een nieuwe Kikker-voorstelling zit niet in de planning. Toen ik de derde schreef was ik er ook wel een beetje klaar mee. Je krijgt de opdracht de eerste keer en de stapel van iets van veertien boekjes, en dan pik je de mooiste eruit. Bij die voorstelling waren nog wel een aantal ideeen die we niet in de voorstelling kwijt konden, zoals de dubbele kikker (kikker en zijn reflectie in het water). Die hadden we al heel snel, maar kregen we niet in de voorstelling verwerkt. Toen Kikker zo'n succes bleek is de tweede gemaakt, met de dubbele kikker. En toen kwam de derde, en die was op basis van de boekjes die nog over waren. Wat wel stimuleerde is dat kinderen aangaven dat Beertje niet in de voorstellingen zat. Heel veel kinderen hangen echt aan Beertje. Dus kon ik hen een plezier doen en Beertje in de voorstelling stoppen.
Wat betreft een nieuwe Kikker-voorstelling: ik denk het niet, maar zeg nooit nooit. De Kikker-voorstellingen lopen als een trein. Als wij een Kikker-voorstelling aankondigen is deze binnen de kortste keren uitverkocht door de schouwburgen en theaters, en de zalen zijn dat in no-time ook. Dat is wel bizar. Dan komen de theaterboekjes uit en daar staat dan de voorstelling in. De voorstelling is al uitverkocht en dan moet ik nog gaan beginnen met schrijven. Dan komt er iemand op je af, die zegt dat ze naar de voorstelling gaat en dat ze benieuwd is. Nou, dat ben ik op dat moment dus ook.
Geeft dat geen druk
Nou, we zijn het wel een beetje gewend. De laatste jaren zijn er veel schouwburgen die ons blind kopen. En tegenwoordig is het zo dat je al snel moet aankondigen wat je gaat doen over twee jaar, en daar je natuurlijk helemaal nog aan beginnen. Dan is er alleen een titel en eventueel een kort tekstje. IK ga binnenkort beginnen aan Dolfje Weerwolfje 2 en die wordt al verkocht.
Wat ga je verder nog doen
Over ruim een week gaan we beginnen aan de repetities van Prikkebeen, dus ik kan me nog een week inlezen in Dolfje 2 en er iets aan schrijven. Verder is er een co-productie tussen een Marrokaanse theatermaker en Theater Terra die bestemd is voor volgend jaar, maar waar nu een soort proefvoorstelling van moet worden gegeven om schouwburgdirecteuren en subsidieverstrekkers warm te maken, dus daar heb ik de afgelopen week nog wat liedjes voor geschreven. Na Prikkebeen begint natuurlijk de kerstvoorstelling Os en Ezel weer dus daar zal ik wel iets mee te maken hebben. Maar ik kan er niet in spelen omdat we met De grote avonturen van kleine Mol de theaters in gaan en dat begint in december. Daar gaan Theo Terra en ik zelf in spelen, samen met Koen en Marieke. Dus dat wordt weer ouderwets spelen. We hebben al zo lang niet gespeeld. Ik heb de laatste tijd eigenlijk alleen in Amerika gespeeld. En dan gaan we het volgend seizoen dus weer de reprise van Kikker doen. Die is van 2002-2003 en er is dus weer een hele nieuwe groep kinderen. Veel ouders vragen of het terugkomt en je weet zelf ook dat het gewoon een hele goede voorstelling is, dus het is zonde om het zo maar weg te gooien.


Niels van der Gaarden

Hoe heb je deze Kikkerdag ervaren
Ja, leuk. Het podium is hier echt gigantisch groot en zo'n waterval (het regeneffect) die hebben we normaal niet. Dus het was echt heel gaaf om te doen.

Is het anders spelen dan een normale theatervoorstelling
Dat viel eigenlijk alles mee. Ik had verwacht dat het rumoeriger zou zijn door de grote zaal met al die kinderen aan tafels, maar ze waren heel aandachtig, dus het was heel leuk.

Hoe was je Kikker-knutselstukje, waar je de kinderen moet aanmoedigen en instrueren tot het maken van hoedjes en sokken met ogen
De knutsel, dat was weer even wat anders. Een hoop improvisatie, en er kwam gelukkig een hoop terug uit de zaal. Het improviseren zelf (met pop) heb ik wel vaker gedaan, bijvoorbeeld in de Efteling, maar met Kikker was het nieuw. Ik speel kikker nu anderhalf jaar, dus ik heb zijn karakter wel goed genoeg in de vingers om dat te kunnen doen. Als ik Kikker om mijn hand schuif gaat dat vanzelf. Het is heel leuk om die vrijheid te hebben. Dat je al die kinderen ziet, denkt ik ga ervoor en dat dat dan ook lukt.

Wat is kenmerkend aan Kikker
Kikker is heel onschuldig. Hij is in alles onschuldig, hij heeft geen dubbele agenda. Als hij iets ziet denkt hij "Hé. leuk"". "Wat is dat dan" "Wat gaan we er mee doen" Kinderen herkennen dat heel erg; die reageren daar heel goed op.

Is Kikker een rol waar je nog jaren mee vooruit kan, en zou je "oud" kunnen worden bij Terra
Ik vind Kikker heel leuk, en heb zeker nog geen genoeg van hem. Aan de andere kant zou ik ook nog andere dingen willen doen. Poppentheater is hardstikke leuk, maar ook zonder poppen is heel leuk. Dus ik hou al mijn opties open. Ik zou best oud kunnen worden bij Terra, maar wil ook wel andere dingen doen ook. Op dit moment is nog niet eens duidelijk wat ik na Kikker en zijn Vriendjes ga doen.

Je hebt de tweede en derde Kikker-voorstelling gespeeld. In deze show zaten ook delen van de eerste.
Dat was leuk om weer eens wat anders te doen. IK heb de oorspronkelijke voorstelling op DVD gezien, helaas niet live. Theo Terra heeft 'm gespeeld, en die zat er bij de repetities gewoon bij, dus het was heel fijn om van hem instructies te krijgen. Hij legt dingen uit, doet dingen voor. Je komt hier tussen mensen terecht die dezelfde taal spreken. Als de één zegt: je moet met dat been wat doen", zegt de ander "oh, dan doe je dit" en dat gebeurt er dan ook. Theo is heel erg van denkbeelden en dat werkt heel fijn.

17 October 2009
Evenement
Hilversum
Studio 21
Kikker, Max Velthuijs, Musical, Mega kikker dag, kikker en zijn vriendjes, Studio 21, Hilversum, Dick Feld, Niels van der Gaarden, Marieke van der Sluis, Martin Stritzko, Beertje, Haas, Rat, Eend. Annelies Fleskens, Marc Forno, Theater Terra

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen