Reportage

Musical Awards 2006

Voor de een het hoogtepunt van het jaar, voor de ander een ons kent ons feestje zonder enige waarde. Over de musicalawards hebben de musicalliefhebbers veelal tegenstrijdige meningen. De uitslagen uit voorgaande jaren geven beiden genoeg argumenten voor hun strijd.De vraag is wat het dit jaar zou geven.

Wederom is de uitreiking van de awards in een heus gala verpakt. Een mooie gelegenheid voor van den Ende om zijn nieuwste producties te laten zien, en ook enkele andere producenten krijgen deze kans. Plaats van handeling is de immense hal van Ahoy, waar de dagen eromheen het spektakel Musicals in Ahoy plaatsvindt.
Voor veel celebrities is het een mooie kans zich weer even te laten zien, en zo zien we dus dat een bonte stoet aan BN-ers op de rode loper de gretige fotografen van dienst is.
Het is altijd de vraag waar een dergelijk gala op uitdraait: wordt het een reclamespot met tussendoor wat prijzen, of wordt het een prijsuitreiking opgeluisterd met fragmenten van nieuwe producties. Het blijkt dan toch weer het laatste te zijn geworden.

De nieuwe musicals:
Een fraaie openingsact in de vorm van Lucky Day door Simone Kleinsma en de spectaculaire entree van presentatrice Tooske Ragas zetten de toon. Het is showtijd. Ruim baan voor de nieuwe van den Ende-producties.
My Fair Lady: Het is een raadsel waarom deze oldie weer uit de kast is getrokken. Een leuke musical voor amateurgezelschappen, maar wat we nu te zien kregen zal bij velen een stuk weemoed naar eerdere uitvoeringen hebben teruggehaald.
Cats: De bekende namen in deze voorstelling werden al groots wereldkundig gemaakt. De keuze voor Marco Bakker lijkt een misser van de hoogste orde. Wat ging hij onderuit. Verder blijft Cats gewoon Cats, frisse muziek en dans.
Tarzan: De nieuwe show in het circustheater. De componist zelf bracht twee nummers uit deze voorstelling, waaronder een gloednieuwe. You’ll be in my heart blijft een mooie song, maar het ander voorproefje doet mijn hart zeker niet sneller kloppen.
The Wiz: Gebracht als hitmusical, dus vooral de bekende nummers vliegen voorbij. Mooie kostuums, leuke dans
.
Maar er staan ook nog andere producties op de Nederlandse podia volgend jaar:
Zo krijgt Annie een reprise in het Eftelingtheater, en zagen we vrijwel alle Annies en weesmeisjes uit het vorige seizoen nu tegelijk op het podium zwoegen onder het juk van Miss Hannigan. Bijna alle, en niet zoals Tooske zei, alle, want ook onder Annie’s gaat de groei gewoon door.
Jim, zo wisten we allemaal, zou in Grease gaan spelen. Samen met Bettine Holwerda en een groot ensemble zien we ook hier de grote hits voorbij komen. Het is wel duidelijk dat deze show vooral een dansfeest moet gaan worden. Bettine zingt sterk, en Jim toch vooral op zijn Jims.
Een andere productie die, mede door de achtergrond van de producent, al veel media-aandacht heeft gekregen is de nieuwe show in Carré. Rembrandt moet een sensatie worden. De nummers uit deze show zijn gevarieerd, en geven vaak een gevoel van herkenning. Henk Poort is weer vooral Henk Poort, en dit keer dus kennelijk Rembrandt. Tekstueel lijkt deze show echter geen potten te kunnen breken.
Hoogtepunt van het komende seizoen lijkt verrassend genoeg Wat zien ik? te gaan worden. Frisse songs, heerlijke choreografie en pareltjes van vocalen. Als er iets het aanraden waard is op basis van een paar minuten show is het wel deze.
En tot zover dus de teasers voor het nieuwe seizoen. Helaas geen Kuifje, een Vlaamse topproductie, die we dan eindelijk in Nederland mogen gaan zien. Geen Narnia, dat toch veelbelovend klinkt, geen Chess, geen Doe Maar, de musical, geen Honk!, wel een shownummer uit een musical die we waarschijnlijk nooit te zien krijgen in Nederland, Bombay Dreams. Ook Vanessa Williams, die toch in de buurt was vanwege haar optredens in Musicals in Ahoy mocht een nummer zingen.

image

Tussen deze reclamespots door werden ook nog de awards uitgereikt. Zou je onder de uitreikers grote musicalnamen verwachten; niets is minder waar. Jorgen Raymann, Jack van Gelder, om er maar twee te noemen, hebben er toch wel heel weinig met musicals van doen.
De winnaars zal het waarschijnlijk worst wezen.

Als eerste was het de beurt aan de bijrollen in de grote musical.
Frederique Sluyterman van Loo kreeg voor de rol van juffrouw Kost in Cabaret de award voor beste vrouwelijke bijrol. De bekendmaking van de winnaar voor beste mannelijke bijrol leek de hele zaal stil te krijgen. Kwam dat nou door de naam, Johnny Kraaijkamp jr, of het feit dat nu juist hij er niet was. En zo kreeg vader Kraaijkamp de naar hem vernoemde award voor zijn zoon.

De jury had dit jaar maar twee talenten kunnen vinden; en de strijd tussen Jurko van Veenendaal (Jesus Christ Superstar) en Esther van Boxtel (Sweet Charity) werd in het voordeel van de laatste beslecht.

De awards voor bijrollen in de kleine musical vielen ten deel aan Irene Kuiper (Als op het Leidseplein) en Alex Klaassen. Deze laatste speelde in de musical Jan Jans en de Kinderen maar liefst 11 rollen. In zijn dankwoord riep hij op vooral veel leuke nieuwe producties te maken, iets wat de liefhebber natuurlijk uit het hart is gegrepen.

De ANWB publieksprijzen zijn meestal geen verrassing. De winnaars vallen altijd onder de meestbezochte. Het mag dan ook geen wonder heten dat de meest ongecompliceerde van de grote shows won: Beauty & the Beast. De beste kleine musical werd Turks Fruit.

De awards voor de mensen buiten het podium kwamen vooral terecht bij Jesus Christ Superstar. Paul Eenens won voor zijn controversiele regie, Jos Groenier voor het bijbehorende podiumontwerp. De derde award in deze categorie ging naar Sjoerd Kuyper voor de liedteksten van Turks Fruit.

De prijzen voor beste hoofdrol in de kleine musical gingen naar Jos Brink (Als op het Leidseplein) en Jelka van Houten. Groter kon het verschil niet zijn bij de speeches van deze twee. Jos kalm en duidelijk, en Jelka volkomen hysterisch. Als het een act was, een hele slechte, al was het fijn om te horen dat zij, in tegenstelling tot de jury, wel aan Ellen Evers dacht.

Een Cubus-oeuvre award klinkt heel gewichtig: toch kun je zo iets volkomen teniet doen door hem uit te reiken aan mensen die zoiets gewichtig niet verdienen. Een voorbeeld is de toekenning van deze prijs aan Bjorn en Benny, op grond van het succes van de musical Mamma Mia, waar ze nota bene niet eens het script voor hebben geschreven. En om met Chess en Kristina fran Duvemela van een oeuvre te spreken gaat helemaal ver.

En dan de beste hoofdrollen in de grote musical. Ara Halici kreeg hem voor zijn fantastische vertolking van MC. Van de kans om beste vrouwelijke hoofdrol te winnen omdat Vera Mann er niet bij was, zoals ze dat vorig jaar bij haar derde award zo weinig subtiel uitdrukte wist Lone van Roosendaal gebruik te maken. Met een indrukwekkende lijst aan prima rollen is het haar ook van harte gegund.

En zo is een uitzending en een goedgeoliede show voorbij. Voor de sterren en genodigden is er de afterparty om na te genieten. Het mag duidelijk zijn dat iedereen erg verguld was met zijn gewonnen prijs. Een uitreiking zonder echte winnaars, al zal Turks Fruit met 2 jury-awards en een publieksprijs zichzelf als de morele winnaar beschouwen.

N.v.t.
Rotterdam
Ahoy
Stichting Musical Awards

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen