Recensie

Muzikaal dinervertier in de Efteling

Veel zang, wat acrobatiek en speels vertier voor de kinderen. Dat biedt Pinokkio's Restaurant als afsluiting van je dagje Efteling. Een mooie aanloop naar de musical die er binnenkort te zien zal zijn.

In de aanloop naar de nieuwe Efteling-musical Pinokkio is er een dinershow in het theaterrestaurant, dat voor de gelegenheid is omgedoopt tot Pinokkio’s Restaurant. Om 17.00 uur en 19.00 kun je een Italiaanse maaltijd eten, en tegelijkertijd genieten van een groep artiesten. Pinokkio wordt genoemd, maar komt er niet zelf in voor. Wel is er een marionetten-act, en zijn er activiteiten voor de kinderen, zoals het leren bespelen van een marionet, en het maken van een Pinokkio-hoed.
Een groep van acht artiesten, 2 acrobaten en 6 zangers/performers, onder leiding van Constanzo en hoegenaamd zo’n beetje allemaal familie van elkaar, zorgt ervoor dat de anderhalf uur omvliegen. Het optreden is niet continu, tussendoor doen de spelers off stage nog de eerdergenoemde kinderactiviteiten (voor de kinderen die niets op hun bord hebben), zodat er ook wel wat ruimte is om even rustig een hapje te eten of een korte conversatie te houden met je disgenoten. Maar als je niet kunt ‘beleven’ en eten tegelijk, moet je wel flink dooreten op stiltemomenten. Een enkel moment valt minder gelukkig; gaan staan en dansen als je bord nog niet leeg is, is wat onhandig, en het is sowieso het minst sterke onderdeel van het optreden. Een matige mix van een paar bekende nummers, dat in het niet valt bij de sterke live-vertolkingen van de cast.
Het repertoire is divers, maar heeft altijd wel een link met Italië. Het introductienummer herken ik niet, maar verder zijn er onder meer Nederlandse teksten op Se bastassa una canzone van Eros Ramazotti en Zwei kleine Italiener van Conny Froboess voorbij, net als uiteraard Marina. Nederlands bekendste feestkraker rond Italiaans eten (effe wachten) ontbreekt evenmin, net als de meer klassieke klanken van songs als O sole mio (werkelijk fantastisch gezongen). Een felicitatie voor één van de gasten wordt gevierd met een vlaggetjesparade en het nummer Felicita (Al Bano en Romina Power), wat dan weer in de oorspronkelijke taal wordt gezongen, maar wat beter had gepast met een Nederlandse tekst. Op momenten zoals deze doet ook het bedienend personeel mee. Meest opvallende keuze is het Sabrina-nummer Boys, dat beter wordt gezongen dan het origineel, maar natuurlijk wel de legendarische strijd tussen de zangeres en haar badpak hier moet missen. Het acrobaten-duo oogt eveneens prima, en vooral als ze als torentje toeren uithalen ziet het er uitstekend uit.
De voorstelling zelf is, zeker voor de niet blue uitgevallen kinderen, zeer leuk, en ook voor volwassenen is er genoeg te genieten. Het is een mooie afsluiting van een dagje Efteling, dat met de spectaculaire nieuwe achtbaan Baron 1898 er een topbelevenis bij heeft. De regelmatige bezoeker weet dat het niveau van het eten in de Nederlandse pretparken niet heel hoog ligt, en daar is dit restaurant geen uitzondering op. Niet heel slecht, maar zeker niet bijzonder. Geen reden om juist te gaan, maar ook geen reden om het juist niet te doen. De (misschien wat beperkte) menukaart is terug te vinden op de site van de Efteling, al blijkt er nu ook voor volwassenen een ijsgerecht te zijn.
De voorstelling in deze vorm is te zien totdat de musical Pinokkio (half september) start. Daarna zal de show iets kleiner worden, en vast meer aansluiten op de musical zelf. Dan is deze maaltijd tenslotte bedoeld voor de musicalbezoekers.

07 August 2015
Première
Kaatsheuvel
Efteling Theater (Pinokkio's Restaurant)
http://www.efteling.nl

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen