Een revue met ballen
Naked Boys Singing is een sprankelende revue, die inderdaad geheel naakt wordt uitgevoerd door acht acteurs met ballen. Je zal je maar letterlijk helemaal bloot moeten geven op een podium en dan ook nog moeten zingen en dansen. De cast straalt zo veel zelfvertrouwen en humor uit, dat het publiek zich tijdens het openingsnummer gelijk op zijn gemak voelt. Het klinkt raar, maar is waar: je went heel snel aan al dat mannelijk bloot. Het zou dus ook snel saai worden als dit het enige was wat de revue te bieden had. Gelukkig is dat niet zo.
Boys is al enige jaren een begrip Off Broadway en is door diverse schrijvers vakkundig vertaald naar het Nederlands. In de show zijn actuele verwijzingen naar bijvoorbeeld Georgina Verbaan en Christine van der Horst verwerkt.
De avontuurlijke producent, Mark Vijns, heeft de originele Amerikaanse regisseur Robert Schrock ingeschakeld om ook hier de productie te realiseren en dit doet hij verdienstelijk. Hij laat de nummers lekker vlot in elkaar overvloeien, met voldoende variatie. Zijn choreografie komt echter vaak kneuterig over, maar dat is misschien de bedoeling. Een uitzondering is de sportschoolscene, die erg goed geesceneerd is.
De cast, bestaande uit Iwan Dam, Marc-Peter van der Maas, Henderik Hoen, Joris Michiel van de Sande, Michael Kroegman, Jurgen Theuns, Patrick Nijenhuis en Richard Sprokkereef is een eenheid. Iedereen werkt zich in het zweet zonder dat je dat als publiek merkt. Ze vormen een ensemble die aan elkaar gewaagd zijn en elkaar goed aanvullen.
Publiek dat een prikkelende show verwacht moet ik helaas teleurstellen. Het stuk is vooral humoristisch. In New York bestaat de cast uit “Men’s Health” cover boys die ook nog eens goeie performers zijn, maar bij ons zijn alleen alledaagse lichaamstypen te bezichten.
‘Naakt is het venster naar de ziel’
Boys heeft geen doorlopend verhaal. Elk nummer is een eenakter op zich, met naaktheid en de mannelijke fysiek als de thema’s die het geheell bij elkaar houden. Zo zijn er nummers over een naakte schoonmaker, een besnijdenis, een pornoster, de erectie, een a capellakoor-nummer over de diverse benamingen van het mannelijk lid (van lul tot leuter), en ga zo maar door.
De meeste nummers zijn humoristisch, cabaretsk, op eerste gehoor niet uitzonderlijk, maar erg toegankelijjk. Ze worden goed uitgevoerd door een trio muzikanten, onder leiding van Jeroen Sleijfer, die tegelijkertijd ook het enige dekorstuk op het podium zijn.
De vormgeving is niet bijzonder en aan het lichtontwerp had men wat mij betreft wat meer aandacht mogen besteden. Het was vrij rudimentair. Ook zou de revue beter tot zijn recht komen in de middengrote vlakkevloertheaters in plaats van de grotere lijsttheaters.
Naked Boys Singing is een amusante avond uit. Ik wil het geen musical noemen, maar deze revue brengt een glimlach op je gezicht en dat is in deze donkere tijden ook goud waard.