Recensie

Niet volmaakt, maar wel leuk ⭐⭐⭐

De Vlaamse tourproductie Volmaakt biedt een bij vlagen zeer komische voorstelling. Vooral de vier actrices stralen in deze 'revue' over een maatje meer.

Met de musical Volmaakt begeeft So What? Productions zich op het terrein van de wat grotere musicals. Na het kleinschalige en fascinerende ‘The Story of My Life’ met een tweepersoons cast en eenpersoons orkest is ditmaal uitgepakt met 6 acteurs en 4 muzikanten.  Ook de toon van de voorstelling is totaal anders. “Volmaakt’ is toch vooral een komische revue.
Volmaakt is een Vlaamse bewerking van ‘All the more to love;, en is een musical in de traditie van “I love you, you’re perfect, now change’ of ‘Naked boys singing’: niet meer dan een rode draad om een aantal scenes met een gelijk thema, vaak komisch, soms ook ontroerend, met elkaar te verbinden. In Volmaakt is dat de winkel Volmaakt, een vintage kledingwinkel voor vrouwen met een maatje meer. Erna, de eigenaresse, is ook een stevige vrouw, maar de verhalen draaien vooral om de bezoekers van de winkel, onzekere mensen, volkse mensen, een artieste, een boorplatform-werker. De klantenkring is gemàªleerd, en de voorstelling wordt dat zo ook.
Sterke en zwakkere momenten wisselen elkaar af. “Ik kom terug’ is ijzersterk, als een vrouw die 40 kilo is afgevallen botst met haar spiegelbeeld, het beeld uit het verleden. Niet alleen het jojo-en komt aan bod, ook het al dan niet gelukkig zijn met je leven, inclusief mogelijke doodsoorzaken. Ander hoogtepunt als twee plat Vlaams sprekende vrouwen in tijgervel-kledij, die zagen over hoe gelukkig anderen zijn als een of ander vreselijk incident ze heeft geholpen om af te vallen. Onder de categorie ‘niet origineel, maar je krijgt er toch geen genoeg van’ valt de Les Miserables-verwijzing in de pauzefinale.
Onder de minder geslaagde stukken vallen onder andere de opening, beginnend bij Adam en Eva, waarin de ‘ben ik niet te dik’-clichés meteen worden verwerkt. Af en toe een gniffel (‘Ik denk aan mijn lijn, ik neem een appel’), maar niet echt een geweldige binnenkomer. Ook de dikke mannen die hun vrouwen koeien vinden-scene is nogal zwak, of komt niet goed uit de verf.
Met name de vrouwen in de cast maken er een feestje van. De één na de ander schittert vocaal. Natuurlijk, Martine de Jager kan al zonder versterking de hele zaal leegblazen, en laat ook nu zien wat ze in huis heeft, maar de anderen doen daar niet voor onder. Daisy Thijs bijvoorbeeld, die het nummer met haar spiegelbeeld zingt, maar ook An Lauwerijns en Elke Buyle. De heren, Jos Boer en Peter Lavaert, blijven hierbij wat achter. Al is de Billy-Gloria transformatie van de eerste dan wel weer ontroerend.
Bij aanvang valt vooral de bovenkant van het decor op. Kledingstukken, die als een regenboog de randen van de winkel voorstellen. Eenmaal begonnen blijkt vooral de spiegel het hoogtepunt. Deze blijkt nogal magisch, als Annie in duet, of moeten we discussie zeggen, gaat met haar dikkere zelf. Technisch misschien nog niet helemaal perfect, waar ook het geluid het tijdens deze première hier en daar liet afweten, maar evengoed nog prachtige theatermagie.
Volmaakt is onderhoudend, en vooral voor mensen die met hun gewicht worstelen of juist bezig zijn, op veel punten herkenbaar. Soms zal het een beetje schrijnen, soms zal het misschien juist niet de motivator zijn die je het liefste hebt, maar misschien werkt het ook wel therapeutisch.  Daarvoor geen garantie, wel eentje voor een onderhoudende avond.

13 October 2016
Première
Antwerpen (BE)
Fakkelteater: Zwarte zaal
http://www.sowhatproductions.be/volmaakt-de-musical.html

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen