Jaarlijks verzorgt Event Team een musical voor het hele gezin. In vorige jaren werden twee prachtige producties neergezet: Het Oneindig Verhaal en het prachtige Alladin. Dit jaar was de beurt aan Repelsteeltje, een voorstelling uit de koker van het Nederlandse Fanwork.
Eigenlijk mogen we wel veronderstellen dat het sprookje Repelsteeltje, uit de koker van de gebroeders Grimm wel bekend is. Waar de laatste jaren theatermakers flink aan de haal zijn gegaan met het verhaal van het originele sprookje is hier de voorstelling trouw aan het verhaal. Er zijn slechts kleine aanpassingen.
In een koninkrijk woonde een molenaar. Hij is een fantast, en als hij in het bijzijn van de koning over zijn dochter vertelt dat deze goud kan spinnen, neemt de koning haar mee. Hij sluit haar op en dwingt haar deze vaardigheid te laten zien. Zij kan dit natuurlijk niet, maar dan verschijnt er een toverdwerg. In ruil voor haar ketting spint hij het stro tot goud. Maar dan moet ze het kunstje herhalen, wat haar haar ring kost en nog een keer, maar dan heeft ze niets meer. In ruil voor haar kostbaarste bezit doet de dwerg het kunstje voor de laatste maal. De molenaarsdochter trouwt met de prins. Als zij een kind krijgen verschijnt plotseling Repelsteeltje ten tonele, om zijn beloning op te eisen. Het kind. Tijdens het drama wat volgt geeft de dwerg nog 1x toe. Als ze er in slaagt zijn naam te raden, mag ze het kind houden….. .
Het overgrote deel van de personages in de voorstelling is stevig aangezet. De koningin is een pittige tante, de koning hebzuchtig, lui en houdt van een glaasje. De prins begint als een womanizer (in imago dan toch zeker). De hofnar heeft een scala aan flauwe belegen moppen en het tweetal bediendes zijn malloten. De molenaar is een enorme fantast, en Repelsteeltje… Repelsteeltje is een vervelende dwerg, zoals het hoort. Gemeen lachje, soms engelse teksten, en eng klef met zijn “Schatje”. Tussen al deze excentrieken is Sophie het normale meisje. Als de prins verliefd is draait ook hij bij.
Het verhaal wordt vertelt door twee feeën, die meestal links en rechts naast het toneel zitten op strobalen, en met het boek op schoot. Qua onderlinge manier van doen zouden zij het restant van K3 kunnen zijn. Zij zijn het niet, wel Ann van Kerschaver en Saskia vander Meirsch, die het erg leuk doen. Ze vertolken hun grapjes goed.
Matthijs Vandekinderen was vorig jaar zeer goed als Alladin. Nu speelt hij als prins Frisian een kleinere rol, maar overtuigt zeker niet minder. Mooi spel en een aangename verschijning.
Ook het koningskoppel vertolkt hun rollen goed. Koningin Henriëtte is in de vertolking van Arnaude Bogaert een lekker dominant type; Ben Philips is een heerlijke flapdrol van een koning. Repelsteeltje hoort lekker onssympathiek te zijn, en dat is Peggy Elyn goed gelukt. Dat deze rol door een vrouw wordt vertolkt is absoluut niet storend, en biedt zelfs gelegenheid voor een paar leuke grappen.
Volgens beproefd Disney-concept zijn het niet de hoofdrolspelers die de show stelen, maar een paar bijfiguren, doorgaans nogal mallotige types. Dit concept blijkt ook voor deze Repelsteeltje goed te werken. De lakeien Minimum (Han Steyaert) en vooral ook Maximum (Nils Knokaert) zijn de komische noten in het stuk. De foute of ongelukkige opmerkingen en daden stapelen zich in hoog tempo op. Ze zijn hilarisch.
Naast de hoofdrollen is er ook nog een enorm ensemble ter beschikking, die zorgen voor een paar prachtige dansscènes. Mooi gechoreografeerd en uitgevoerd. De bostrollengemeenschap van Repelsteeltje met de jongste deelnemers aan de voorstelling is vertederend, en een heel klein beetje griezelig. Ook de wat kleinere bijrollen worden goed neergezet, met als “favorieten” de naaister en de pastoor
Menig klein professioneel musicalbedrijf zal jaloers zijn als ze zien wat er hier aan decors wordt gebruikt. Ze zien er buitengewoon fraai uit. De troonzaal met fraaie portretten aan de wand en ook het dorp zijn de hoogtepunten. Ook de kostuums zijn wederom van een enorme schoonheid en ook de bijpassende grime is dik in orde. Het totaalplaatje maakt Repelsteeltje prachtig om te zien.
Toch zitten er in Repelsteeltje ook een tweetal zwakke punten. Twee en een half uur om het sprookje te vertellen is rijkelijk lang, en er zijn dan ook diverse punten in de voorstelling dat je zou willen aansporen tot iets meer tempo. Verder is de voorstelling muzikaal uitermate zwak. Nummers die voortkabbelen en nergens heen gaan. Er zit 1 goede song in de hele voorstelling, en als er bij de bruiloft uit een klassiek vaatje wordt getapt is dit werkelijk een verademing.
Event team had de zware taak de geweldige vorige voorstelling, Alladin, te overtreffen. Dat is met Repelsteeltje niet gelukt. Helaas was daarvoor met name de muziek veel te saai en zwak. Toch mag gezegd worden dat er uit het materiaal gehaald is wat er in zat. Een matige voorstelling om te horen, maar een prachtige voorstelling om te zien, met veel humor en rollen die goed werden gespeeld. We zijn al zeer benieuwd naar volgend jaar, als Jungle Boek op het programma staat.
