Dick van den Toorn speelt ook in deze productie superheld Snorro. Hoewel, de helft van de tijd. Snorro is het alter-ego van Don José, een antiheld ten top. En zo’n dubbelleven brengt natuurlijk de nodige problemen met zich mee. Het resultaat is een vrolijke chaos vol met ondeugende grappen, spannende achtervolgingen en natuurlijk een onvermijdelijke romance.
Van den Toorn schittert op momenten in publieksparticipatie. Vooral als een kind uit de zaal roept: Jij bent Snorro, want ik heb het al een keer gezien, pareert hij dit commentaar meesterlijk. Zou het bedacht zijn?
Han Oldigs is heel aandoenlijk als hulpje van de bad-guy en stille aanbidder. Vooral de scène in de kerk maakt hem meer dan schattig.
Tibor Lukasc speelt twee totaal verschillende karakters: strenge maar rechtvaardige vader, maar ook de gevaarlijke doch wat domme El Commandante. In beide rollen weet hij te overtuigen en met name de jonge kinderen in de zaal voor zich te winnen. Een held in het verhaal is leuk, maar stiekem zijn we ook een beetje voor de slechterik.
Erwin Dörr verdient een extra compliment. Waar Dick van den Toorn duidelijk niet over de fysieke eigenschappen van een superheld beschikt, maakt Erwin dit goed als zijn stuntdubbel. De scènes waarin zij “ongemerkt” van persoon wisselen zijn zo over the top duidelijk dat je je direct alweer verheugt op de volgende salto, koprol of partijtje schermen.
Het tempo van Snorro ligt wat laag. Het verhaal heeft soms wat weg van een klucht met veel deuren. Veel verwikkelingen tussen personages die niet met elkaar praten, waardoor de problemen steeds groter worden. De vormgeving en het enthousiasme maken dat goed. De scène waarin de boeven de trein overvallen is een plaatje. Het lijkt door projectie op de vloer en langsrazende cactussen net alsof je zelf in de trein zelf zit. En dan maakt het ook niet meer uit dat er onbedoeld een cactus omvalt.
En dan is er de aanstekelijke Zuid-Amerikaanse muziek, live uitgevoerd door acht muzikanten, die ook regelmatig als figurant optreden.
Snorro is een heerlijke voorstelling voor het hele gezin. Het is knap hoe het jonge publiek drie uur lang geboeid kan worden. Ook voor de ouders is er genoeg te zien, hoewel bij sommige wat banale toespelingen menig ouder hoopt dat zijn kroost de inhoud nog niet begrijpt.