Dirty Dancing vertelt het verhaal van Frances ‘Baby’ Houseman. Samen met haar ouders en oudere zus viert ze vakantie op Kellerman’s vakantie club. Ze verveelt zich stierlijk ondanks het overvolle animatieprogramma van de club. Wanneer ze toevallig stuit op het personeelsverblijf ontdekt ze de broeierige afterparty’s van het personeel. Baby raakt volledig in de ban van de opzwepende dansbewegingen en de dansleraar Johnny Castle. Gegrepen door wat ze heeft gezien, wil ze niets liever dan deel uitmaken van deze wereld. Het leven van Baby neemt een beslissende wending als zij in het diepe wordt gegooid en zich moet bewijzen als Johnny’s partner- zowel op de dansvloer als daarbuiten.
Volgens Erwin van Lambaart, directeur van Joop van den Ende theaterproducties, was de keuze voor ‘Dirty Dancing’ als opvolger van ‘the Wiz’ een vrij logische. “Als je als producent internationaal actief bent dan kun je gewoonweg niet om Dirty Dancing heen. Het is voor ons belangrijk om nieuwe theatervormen te blijven vinden. En Dirty Dancing is zo’n soort voorstelling. Het is namelijk geen traditionele musical maar een muziek theatervoorstelling waarbij toneel, musical, muziek theater en dans bij elkaar komen. In Nederland zullen dit jaar hoogstwaarschijnlijk 3 miljoen mensen naar het theater gaan, dus als producent ben je genoodzaakt je te blijven ontwikkelen om het allerbeste aan het publiek te laten zien. En ik kan je verzekeren dat Dirty Dancing een vorm van theater is die je nog nauwelijks gezien hebt!”, aldus Erwin van Lambaart.
De keuze voor het Beatrix theater is ook een hele bewuste geweest aldus Erwin: “Natuurlijk hadden we uit commercieel oogpunt beter in een groot theater als het Circus Theater in Scheveningen kunnen staan. Maar door de vorm van het Beatrix Theater en omdat het een kleiner theater is dan in Scheveningen, komt het verhaal nu veel beter tot zijn recht. De intimiteit van het Beatrix Theater zorgt ervoor dat je als publiek bovenop de voorstelling zit. Daarbij past Dirty Dancing natuurlijk prima in het rijtje van de feelgood producties, Saturday Night Fever, Mamma Mia en the Wiz, die er de laatste jaren hebben gestaan.”
De persoon die ultiem voor ‘Dirty Dancing’ staat, die het filmscript heeft geschreven en ook het concept voor de theatervoorstelling bedacht heeft, is Eleanor Bergstein. Haar eigen leven, en met name haar ouders, zijn een grote inspiratiebron geweest voor het schrijven van het oorspronkelijke verhaal. “ Dansen is altijd een belangrijk onderdeel in mijn leven geweest, ik heb ook veel, met name latin, danslessen gevolgd. Daarnaast wilde ik ook de tijdsgeest waarin mijn ouders leefde weer terug halen. Ik heb dus heel bewust gekozen voor het jaar 1963 want in die tijd stak men nog een hand uit om een ander te helpen. Vanaf 1964 werd toch alles anders met de opkomst van de Beatles en de Rolling Stones.”
Het heeft even geduurd voordat Eleanor met ‘Dirty Dancing’ de overstap van het witte doek naar het theater durfde te maken. “Dat was puur om creatieve redenen. Het idee voor een theaterversie was er al een tijdje, maar ik ben heel lang op zoek geweest naar de juiste vorm. Het was voor mij makkelijk geweest om anderen de voorstelling te laten maken en alleen maar de cheque te innen. Maar ik wilde niet dat er misbruik van het publiek gemaakt zou worden en dat de mensen achteraf zouden denken dat ze beter de DVD nog eens op hadden kunnen zetten in plaats van naar het theater te komen. Deze voorstelling moet echt iets zijn wat mensen, die ook van de film hebben genoten, gewoon niet mogen missen’, aldus Eleanor.
