Het Eurovisie Songfestival bestaat 50 jaar. 50 jaar hits, flops en grootse successen. 50 jaar solisten, groepen en extravagante acts. En uiteindelijk 50 glorieuze winnaars. Maar welk nummer is nu eigenlijk het ultieme songfestivallied?
De tijden dat het hele gezin aan de buis gekluisterd zat voor het Eurovisie Songfestival, vol spanning in afwachting van die zenuwslopende puntentelling, zijn vervlogen. Het live orkest heeft plaats moeten maken voor een band, en de act en de kleding nemen de aandacht af van waar het werkelijk om gaat, namelijk het liedje. Hoog tijd dus om dat ouderwetse ‘Songfestival gevoel’ weer tot leven te laten komen.
Het waren Tony Neef en Brigitte Nijman die anderhalf jaar geleden met het idee voor een Songfestival programma bij het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht Kapel aan kwamen. Samen met dirigent Jos Pommer, regisseur Martin van der Werff en kostuum en decorontwerper Patrick de Ridder, zijn ze aan de slag gegaan om het concept uit te werken tot een script. Daarnaast werd het aantal solisten uitgebreid naar 5, namelijk met Laura Vlasblom, Stephen Stephanou en ‘Mister Songfestival himself’ Johnny Logan.
‘Let it Swing’
Het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht is erin geslaagd om het oudbollige, dat toch een beetje rondom het Songfestival hangt, ervan af te halen. Wat we zien is een vlotte show met goede afwisseling tussen solo nummers en duetten, en tussen ballads en up-tempo nummers. Naast veel winnende liedjes, is er ook aandacht voor ‘de winnende verliezers’. Liedjes die destijds niet gewonnen hebben, maar die wel hoog in de hitlijsten kwamen en vaak nog bekender waren dan het winnende liedje.
Ook is er aan een aantal nummers een nieuwe draai gegeven. Zo is het liedje ‘Hemel en Aarde’, destijds gezongen door Edsylia Rombley, nu in het Engels vertaald en wordt het gezongen door Johnny Logan. Ook het solo nummer ‘Ne partez pas sans moi, toendertijd gezongen door Celine Dion voor Zwitserland, heeft een ander jasje gekregen. Het wordt nu als duet gezongen door Tony Neef en Brigitte Nijman. Daarnaast is het bekende ‘Ein bisschen frieden’ tot 4-stemmig en 4-talig gemaakt.
‘Volare’
Bij Songfestival in Concert is de stem van het het publiek belangrijk. Deze mag namelijk beslissen wat het ultieme songfestivalliedje aller tijden gaat worden. In de pauze kan men zich bij een stand opgeven als publieksjury. Kort na het begin van de 2e acte, wordt de publieksjury bekend gemaakt. Zij kunnen respectievelijk 12, 10 en 8 punten geven aan hun favoriete nummer. Is de eerste acte meer nog ‘een trip down memory lane’, in de 2e acte begint de wedstrijd pas echt. De solisten proberen geheel op eigen wijze de publieksjury ervan te overtuigen dat zij die begeerde 12 punten verdienen. Een van de leukste nummers in deze wedstrijd is toch wel de travestie-act van Tony Neef. Na zijn uitspattingen als Frank ‘n Furter in ‘Rocky over the Rainbow’, mag duidelijk zijn dat de act van Dana International met het nummer ‘Diva’ hem op het lijf geschreven is.
Als alle nummers geweest zijn is het tijd voor de ‘Entre-acte’ waarin de punten van de publieksjury verzameld wordt. Onder het mom van ‘Herkent u deze nog?’ laat het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht nummers horen waar niet meer aan toe gekomen is.
Geheel in de stijl van het Songfestival wordt zowel in het Nederlands als in het Engels en Frans de puntentelling bekend gemaakt. Winnaar tijdens de première is Johnny Logan voor Ierland met ‘What’s Another Year’.
‘Dingedong’
Naast het geweldige orkest van de Koninklijke Luchtmacht, zijn het ook de solisten die deze avond tot een leuke en ontspannende avond uit maken. Zij vertolkttn niet alleen de liedjes, maar mochten ook, met de nodige dosis humor, de avond aan elkaar praten. Dit leidde soms tot komische situaties als Brigitte in de zogenaamde ‘greenroom’ verslag aan het doen was en kontact zocht met de presentatoren op het podium.
Dat in een show als deze Johnny Logan niet mag ontbreken, is duidelijk. Hij heeft in totaal 3 keer het songfestival gewonnen, waarvan 2 keer als artiest, dit is een unicum voor het songfestival. Helaas speelde zenuwen hem behoorlijk parten en stond hij een aantal keer met een bevende microfoon op het podium. Ook vocaal gezien was hij niet altijd even sterk. Met name bij zijn bekende nummer ‘Hold me now’ moesten de overige solisten hem ondersteunen omdat hij niet meer de kracht had om het nummer op eigen houtje af te maken. Gaandeweg de voorstelling kon je wel merken dat hij zich meer op zijn gemak begon te voelen en werd zijn interactie met het publiek ook groter.
Naast de Songfestival geschiedenis, kwam er ook een stukje Songfestival toekomst aan bod. Op deze avond werd namelijk ‘Airforce’ geïntroduceerd. Johnny Logan heeft speciaal voor de overige solisten het nummer ‘How does it feel’ geschreven waarmee zij zullen deelnemen aan de voorrondes van het Nationale Songfestival. Inzet is natuurlijk het winnende liedje worden en Nederland vertegenwoordigen in Kiev in de Oekraïne
Als Airforce met net zoveel plezier op het podium staat als bij deze première, dan kan ik alleen maar zeggen: “Netherlands twelve points, La Holande douze points!”
