Een van de ‘hottest tickets in town’ : Nathan Lane in The Producers, de originele Broadway Bialystock die kort voor de eerste Londonse preview de rol van Richard Dreyfuss overnam in de met 12 Tony Awards overladen Mel Brooks musical gebaseerd op de gelijknamige speelfilm uit 1968. Lane speelt maar tot 8 januari 2005 , daarna wordt ie vervangen door Brad Oscar, en als je afgaat op de enorme rij mensen die stonden te wachten op ‘returns’ en de ‘ticket touts’ die voor het theater goede zaken deden is The Producers verplichte kost voor de theaterliefhebber. Gelukkig hadden wij onze kaartjes geboekt nog voordat bekend was dat Dreyfuss de laan uitvloog om plaats te maken voor Lane.
The Producers vertelt het verhaal van de aan lager wal geraakte Broadway producer Max Bialystock (Nathan Lane) die probeert te overleven door cheques te cashen van oude bejaarde dametjes in ruil voor ‘verleende diensten’. Zijn nieuwste musical Funny Boy, een muzikale versie van Hamlet, is echter zo’n flop dat de show al op ‘opening night’ van de planken wordt gehaald. Samen met zijn sullige boekhouder Leo Bloom (Lee Evans) komt Max erachter dat deze enorme flop wel het nodige geld heeft opgeleverd.
Samen bedenken ze het plan om dan maar ‘de slechtste musical aller tijden’ te maken en er samen voor te zorgen dat de miljoenen binnenstromen. Ze gaan op zoek naar het slechtste script ooit en vinden dat in Greenwich Village bij Franz Liebkind (Nicolas Colicos) een ‘ex’-nazi, die zelfs zijn duiven heeft geïndoctrineerd met zijn symphathieen. Als regisseur wordt Roger De Bris (Conleth Hill) aangetrokken : een flamboyante travestiet met zijn al even flamboyante assistent Carmen Ghia (James Dreyfus) en hun hele “Keep It Gay” - team. Als persoonlijk assistente/telefoniste/receptioniste van de firma Bialystock & Bloom tenslotte wordt de Zweedse langbenige blonde Ulla (Leigh Zimmerman) aangenomen. En na moeizame audities voor de rol van Adolf waarbij uiteindelijk Liebkind de meest ideale kandidaat blijkt te zijn is het al snel tijd voor de premiere. En blijken de recensies voor hun “Springtime For Hitler & A New Neo Nazi Musical” lovend en de show wordt een grote hit op Broadway, en daar hadden ze nou net niet op gerekend.
The Producers is een Broadway musical in de meest traditionele en pure zin van het woord : prachtige decors, mooie kostuums, indrukwekkende balletten. Goed beschouwd is het met gemak voor te stellen dat je in de jaren vijftig in het theater naar deze show zit te kijken, ware het niet dat het verhaal met een enorme vette knipoog en heel veel harde humor wordt gebracht. Iets wat in die tijd natuurlijk ondenkbaar was. Werkelijk alle clichés en stereotiepen worden uit de kast getrokken en genadeloos op de hak genomen. Nymfomane bejaarde dametjes in “Little Old Lady Land”, homo’s en lesbienne in het team van De Bris (zelfs The Village People komen voorbij), of Ulla als het spreekwoordelijke domme blondje. Ja zelfs duiven die de Hitlergroet brengen of een volledig showballet met hakenkruizen in de finale van Springtime For Hitler… Niets is te gek voor The Producers.
Maar juist omdat alles en iedereen op de hak wordt genomen is het op geen enkel moment kwetsend, al kan ik me goed voorstellen dat sommige mensen misschien moeite hebben met dit soort humor.
De musical staat bol van rake ‘one-liners’, visuele grappen en slapstickachtige situaties. Ik heb maar zelden een musical meegemaakt waarbij je zo ongegeneerd kunt en blijft lachen en dat gebeurt dan ook aanhoudend. Naast me zat een man alleen die er bijna in bleef. Nathan Lane die de rol op Broadway creëerde is gewoonweg subliem in zijn rol en heeft een perfect gevoel voor timing. Ik kende Lee Evans, een bekend Engels komiek, niet maar hij zet de sullige Leo Bloom op een geweldige en sympathieke manier neer en zijn mimiek in de niet gesproken scenes is ongekend.
Het samenspel tussen de twee is perfect. Het mag er dan allemaal uitzien alsof het hen totaal geen moeite kost en vanzelf gaat, maar Lane en Evans zijn geweldig op elkaar ingespeeld en bijzonder aan elkaar gewaagd.
Ook de rest van de cast is geweldig. Leigh Zimmerman als de Zweedse Ulla is hilarisch en in haar grote nummer “When You Got It Flaunt It” haalt ze alles uit kast. De rol van Carmen Ghia wordt normaal gesproken door James Dreyfus gespeeld maar deze is al een tijdje door ziekte afwezig. Zijn understudy deed het ook geweldig al had ik graag willen zien hoe Dreyfus deze rol had geïnterpreteerd. En niet te vergeten Conleth Hill als de regisseur De Bris, die op de premiere van Springtime de rol van Hitler op het laatste moment van Liebkind moet overnemen, en Nicolas Colicos als Liebkind met niet alleen een geweldige stem maar ook een ongekend komisch talent in nummers als “Der Guten Tag Hop-Clop” en “Haben Sie Gehort Das Deutsche Band?” The Producers in London staat garant voor een avond heerlijke ontspanning, genieten van musical in de meest pure vorm maar wel met die enorme vette knipoog.
