Good and Evil…
Het verhaal van Jekyll and Hyde kent meerdere versies, maar de kern is in alle gevallen gelijk. Het gaat over de zeer ambitieuze dokter Henry Jekyll die vastberaden is om de slechte geest van de goed geest te scheiden. Hij krijgt weinig bijval van de etische commissie en de rest van de wetenschappelijke wereld en besluit zelf proefpersoon te zijn van zijn experiment. Hij dient drugs bij zichzelf toe, waardoor zijn kwade aard, in de vorm van Edward Hyde, naar buiten treedt. Deze kwade geest doet alles wat god verboden heeft en laat een spoor van vernieling en geweld achter in Londen.
In eerste instantie komt deze alleen als Jekyll zichzelf bedient van de drugs, maar steeds vaker neemt Hyde spontaan de regie over. Uiteindelijk kan Jekyll hem alleen nog weerstaan door andere, zeldzame drugs in te nemen. Als deze drugs bijna op zijn beseft Jekyll dat Hyde niet zonder hem kan lezen en besluit zichzelf te laten doden…
Jekyll wordt altijd bijgestaan door zijn goede vriend en advocaat John Utterson, die in deze versie uiteindelijk zelf het slachtoffer wordt van Hydes actviteiten. Verder zijn in deze versie ook nog de zus van Jekyll, Clairy, en haar nichtje, Sarah, een vrouwelijke arts, beschreven. Sarah is zeer geinteresseerd in de praktijken van Jekyll en biedt zich aan als assistente. Jekyll neemt haar aan, maar zegt dat sommige onderzoeken echt vertrouwelijk moeten blijven, zo vertrouwelijk dat alleen hij er vanaf mag weten. Op een onverwacht moment ontmoet Sarah de slechte kant van Jekyll en die bevalt haar wel. Sarah bevalt Hyde ook wel en hij besluit haar te volgen. Deze achtervolging moet Utterson met de dood bekopen. Een voor een vallen de puzzelstukjes op hun plaats en dan beseffen ze dat Jekyll en Hyde een en dezelfde persoon zijn. Als Hyde zich voor een laatste keer terug transformeert naar Jekyll, beveelt hij Sarah hem te doden. Zij kan het niet, maar haar tante neemt het maar al te graag van haar over en schiet Jekyll dood…
De rol van Jekyll/Hyde wordt meesterlijk vertolkt door Paul Donkers. Naast een zeer goede stem beschikt hij over een goed gevoel voor acteren. Zeker de spontane transformaties komen zeer goed en natuurlijk over. Gezien de minimale verandering tussen Jekyll and Hyde qua uiterlijk, moet hij het hier ook zeker van hebben.
John Utterson wordt gespeeld door Iwan Dam. Ook hij heeft geen slechte stem, al moest hij wel even inkomen. Utterson geeft een beetje een komische en luchtige noot aan het verhaal, in de vorm van een zenuwactig onzeker karakter. In het begin is dit wel leuk, maar op een gegeven moment begint het te vervelen. Zijn acteerwerk is overigens wel heel goed getimed.
Clairy wordt gespeeld door Cecile Rovers. Zij heeft een opera-achtig voorkomen en dat blijkt ook als ze gaat zingen. Ze valt daardoor een beetje buiten de groep, te meer omdat de andere solisten niet erg opera-achtig zingen. Haar acteerwerk is goed, maar niet echt bijzonder. Marleen van der Loo zet echter een zeer overtuigende Sarah neer. Een jonge vrouw met de nieuwsgierigheid van een meisje. Vocaal gezien is ze ook zeer goed, heeft een mooie krachtige stem.
Er is gekozen voor een onversterkt spel. Dit stoort niet echt, de verstaanbaarheid was verbazingwekkend goed. Alleen de zang vanuit de coulissen is onverstaanbaar. Nadeel van deze keuze is dat je eigenlijk moet gaan voor kleinschaligheid en intimiteit. Maar zelfs in een theater als de Meervaart, toch zeker niet het grootste theater van Amsterdam, met een halfgevulde zaal, blijkt dit niet haalbaar. Er is een afstand die ervoor zorgt dat je niet echt meegezogen wordt in het verhaal.
Daarnaast is het verhaal zelf nogal voorspelbaar en langdradig. Je ziet al vanaf het begin aankomen dat John en Clairy elkaar erg mogen, maar dat wordt uiteindelijk over meerdere scenes uitgespreid, terwijl het niet echt bijdraagt aan de rode draad. Maar ook de aantrekkingskracht tussen Hyde en Sarah is al vrij snel duidelijk, maar wordt dan toch uitgebreid uitgemeten.
Ook muzikaal gezien is het nogal eentonig. Het orkest bestaat uit 4 mensen, een keyboard, piano, klarinet en contrabas. Er zijn genoeg mogelijkheden te verzinnen met deze combinatie, maar die komen niet echt uit de verf. Op een gegeven moment gaan alle liedjes op elkaar lijken en is er weinig afwisseling meer.
Afgezien van de muziek moet deze musical het wel vooral hebben van de uitvoering. Decor en licht zijn eenvoudig maar doeltreffend en weten de juiste sfeer weer te geven. Acteerwerk en zang is goed. De muziek en, belangrijkste van allemaal, het verhaal laten echter wat te wensen over.
