Het is tien jaar geleden dat Toon Hermans overleed, maar zijn werk leeft meer dan ooit tevoren. Liedjes als Jo met de banjo, 24 rozen en Een ballon, een ballon, een ballonnetje worden nog steeds meegezongen. Zijn conferences over Sinterklaas en de stoel brengen nog steeds hele generaties aan het lachen. En als afsluiter van het Toon Hermans jaar komt V& V Entertainment met de musical Toon.
Wat goed gedaan is aan deze voorstelling is dat je niet bij een Toon Hermans voorstelling zit in de zin van een kopie van zijn eigen voorstelling. Tijdens de opening wordt zelfs benoemd dat ik (Alex) niet eens op mezelf (Toon Hermans) lijk, maar dat het daar ook helemaal niet om gaat. Waar het wel om gaat is dat ik (Alex als Toon Hermans) weet hoe het was en dat hij ons graag wil vertellen hoe het was. En dan worden we meegenomen door het leven van Toon Hermans; hoe hij op de markt in Sittard als kleine jongen de kunst van entertainment onder de knie kreeg. De start van zijn carriere, de ontmoeting met zijn grote liefde Rietje, zijn hoogtepunten, zijn gemiste kansen (Broadway show), maar ook zijn eenzaamheid en de dood van zijn vrouw ontbreken niet.
Het is geen makkelijke opgave de persoon Toon Hermans op het toneel te zetten en aan Alex Klaasen de eer om in de huid van deze theater grootheid te kruipen. En dat doet hij geweldig. Vooral zijn mimiek zorgt ervoor dat hij regelmatig erg dicht bij de echte Toon in de buurt komt. Het spelen van typetjes zit in zijn bloed waardoor de conference scenes staan als een huis. Maar ook de wisselingen van personages, typetje in een voorstelling; Toon de verteller van het verhaal; Toon in het verhaal, gaat hem geweldig af. Het is knap om te zien hoe iemand zo ogenschijnlijk makkelijk kan switchen. Dat maakt Alex Klaasen de perfecte persoon om Toon Hermans te mogen neerzetten.
Een klein puntje van aandacht is echter wel de verschillende accenten. Tijdens het verhaal praat Toon met een ABN accent. Toon als verteller van het verhaal naar het publiek toe heeft een Franse tongval. Waarschijnlijk zou dit een limburgs accent moeten zijn aangezien Toon uit Sittard komt dus dat is nog wel iets waaraan gewerkt dient te worden.
Belangrijke mensen in het leven van Toon zijn zijn vrouw Rietje, gespeeld door Wieneke Remmers, en zijn kinderen Michael (Jan Elbertse, Maurice (Guy Clemens) en Gaby (Wouter Zweers) en zijn dus grote bijrollen in de voorstelling. Maar omdat ze zo ondersteunend zijn naar het karakter Toon toe, springt niemand er echt uit maar dat past ook wel weer in deze voorstelling. Zij spelen hun ondersteunende rol op zo’n goede manier dat Toon kan stralen. Dat geldt overigens ook voor de andere 2 ensemble leden Eva Poppink (o.a. Het Meisje) en Tina de Buin (o.a. Moeder).
Toon de Musical is een mooi en integer eerbetoon geworden aan een groot kleinkunstenaar, maar naar mijn mening wel voor een bepaalde doelgroep. Mensen die zijn opgegroeid met Toon Hermans en die hem wellicht eens in het theater hebben gezien. Mensen die even terug willen gaan in de tijd en dat nostalgische gevoel willen ervaren zijn bij deze voorstelling prima op hun plek. De jonge(re) generatie kent Toon Hermans niet en de vraag is of het personage voor hen aantrekkelijk genoeg is om te willen leren kennen. Toon had een specifieke vorm van humor die je tegenwoordig niet meer terugziet dus het jonge publiek kan zich niet genoeg met hem identificeren. Maar voor de oudere generatie is dit zeker een voorstelling om te moeten gaan zien!
Toon de Musical is nog tot en met half mei in diverse theaters in Nederland te zien.
