Het weerzien met Zigana zorgt voor degenen die NME — Kids On Tour al lang volgen wel een moment om nostalgisch te doen. De voorstelling werd jaren geleden ook al gespeeld, toen de groep jaarlijks in de zomer op het binnenplein van het Muiderslot speelde. Een prachtige ambiance, zeker voor een verhaal waarin vampiers een belangrijke rol spelen. Inmiddels zijn de voorstellingen verplaatst naar later in het jaar, en wordt er op een wat kleinere schaal in een theater gespeeld. Ook dat heeft zijn voordeel, want met projecties en belichting kan die intieme, dreigende sfeer natuurlijk prima worden gesimuleerd.
Zigana is ooit ontstaan toen de groep op het laatste moment werd weerhouden om Tanz der Vampire op te voeren. Er is toen een nieuw verhaal met songs geschreven, maar om wat er al ingestudeerd was te kunnen behouden, kennen deze songs dezelfde ritmes. Op de zeer ritmische opening van de tweede akte na, valt dat, als je dat niet weet, nauwelijks op. De liedjes zijn simpelweg mooi. Het verhaal zelf is misschien wel wat volwassen voor het jongste deel van de spelers, zowel in thematiek als in verhaallijn. Want de seksualiteit en de bloederigheid van de oorspronkelijke stukkeuze zit ook in deze Zigana.
Zigana speelt zich af in een dorp waar mensen met knoflook rond hun nek lopen. Jaren geleden woonde er een boosaardige graaf, Durant, een tiran. Maar toen er steeds meer vrouwen uit het dorp verdwenen, werd hij verslagen. Nu, 18 jaar later, is men nog steeds op hun hoede, en vertelt de belangrijkste man van het dorp, Bartok, nog regelmatig het verhaal van toen, toen hij Durant versloeg. In dit dorp woont de achttienjarige Zigana, die zich er op een Belle uit Beauty & the Beast achtige manier niet thuis voelt. Natuurlijk keert Durant terug om wraak te nemen op Bartok. Met hem komt ook zijn zoon Javalin mee, inmiddels ook 18. Hij is een softie, en als hij Zigana in het bos tegenkomt, vinden de twee elkaar meteen leuk. Ze vluchten samen naar Parijs en belanden in een nachtclub, en spelen zo Durant in de kaart. Want een eventueel nageslacht tussen de twee is een vampier die in het licht zou kunnen leven; het zou zijn ultieme wraak zijn. Bartok achtervolgt hen, met zijn dorpsgenoten.
De musical kent wat verhaalwendingen en momenten, die de wenkbrauwen doen fronsen. Zo blijkt knoflook kennelijk geen enkel bezwaar voor een vampier om iemand te bijten, en is de setting in Parijs nogal wonderlijk. Wie zich daar overheen kan zetten, kan wel genieten van deze merkwaardige musical vol comedy en drama. De niet al te snuggere dorpelingen, Bartok die zich duidelijk stoerder voordoet dan dat hij daadwerkelijk is, een drietal vamp-iers die ook de bitches uit een highschoolverhaal zouden kunnen zijn. Meiden die in hun rol als man niet altijd even vrouwvriendelijk zijn, of de kleinste jongen uit de cast, die de danseressen in de nachtclub drilt met de zweep. Het zijn leuke, maar vreemde figuren, die een mooi contrast vormen met de dodelijke ernst van graaf Durant, en de serieuze perikelen van de jonge hoofdrolspelers Zigana en Javelin.
Het stuk wordt gespeeld door de jongeren van NME-Kids on Tour, samen met twee stagiairs van de DAPA. Durant wordt gespeeld door Niels de Mossenau, die vorig jaar opviel als Sweeney Todd. Niet alleen door zijn Vlaamse tongval, maar vooral door een voortreffelijke uitvoering. Ook hier zijn zijn songs weer een genot om te horen, en weet hij de statige kilte van zijn personage goed te vatten. Bartok wordt gespeeld door Robin de Weert, die al opviel toen hij zelf nog en Kid on Tour was, met een prachtige rol in Icarus, en sindsdien regelmatig mooie dingen heeft laten zien in het Koorenhuis. In deze rol wisselt hij sterke momenten af met wat mindere. Respect verdient Shauni Kuiper, die de pittige rol van Waarzegster als vervangster op het laatste moment heeft ingestudeerd en deze rol voortreffelijk speelt. Loeki Jeuken straalt als Zigana, en zingt prachtig haar songs. Niet alleen solo, maar ook samen met Thom Meester als Javelin klinkt het prima. Zang blijkt sowieso de kracht van deze groep. Ook de groepsdansen zijn hoogtepunten in de voorstelling. Het oog wordt getrakteerd op fraaie kostuums, en met projecties wordt de sfeer goed weergegeven.
Wij zagen de laatste van de drie voorstellingen afgelopen weekend, en Zigana is dus niet meer te zien. Volgend jaar is er ongetwijfeld weer een nieuwe groep Kids on Tour in het Koorenhuis te zien. En als er stukken worden gerecycled willen we best hier nog een verzoek doen. Mag Icarus weer een keer terugkomen?
Scènefoto’s: Erick Kicken
