Na een zeer goede cabaretervaring een paar maanden terug met Jan Jaap, op herhaling gegaan bij Claudia. Aanvankelijk baalde ik een beetje dat ik net de Mag-avond gekozen had. Na het lezen van de reacties op MAG op het forum hier, kan ik achteraf zeggen, dat dit dus een lucky choice bleek te zijn. Echt inhoudelijk commentaar geven op cabaret vind ik moeijlijk, daar ken ik het genre te slecht voor. Dit werkt bij mij meer in de trant van: ik vind het wel of niet leuk. Jan Jaap vond ik geweldig, dit vond ik leuk. Ik vind Claudia als mens al een leuk persoon, dat scheelt wel bij zo’n voorstelling. Ze kon op meer sympathie rekenen dan een ander met dezelfde grap had gekund wellicht. Had het idee dat dit voor meerdere mensen gold, het voelde alsof de zaal haar erg welgezind was. De voorstelling: in grote lijnen leuk. Niet alle “scenes” of stukjes vond ik even sterk. Wat ik ook wat minder vond is haar zang. Ze zingt beter dan ik had vermoed, daar niet van, maar ik meen te zien dat ze op haar zangnummers erg “technisch” met d’r stem moet omgaan om niet vals te gaan. Laat ik het zo zeggen: van nature is het géén zangeres en dat voel je in haar nummers. Dat haalde -meestal- een deel van de emotie van die nummers bij mij weg merkte ik. Uitzondering was weer het einde van haar show. Dat vond ik zeer sterk, en alhoewel ook gezongen, ontroerde dat me zeer. Evenals de -opmerkelijke- toegift: Suzanne van Herman van Veen. De slottoegift van Ramses vond ik daarentegen weer zwak. Maar die laatste 2 deed ze volgens mij omdat het haar eerste keer in Carre was, dus denk niet dat dit een spoiler is.Begin van Claudia was sterk, einde zeer sterk en tussendoor viel er genoeg te lachen om “erbij” te blijven; al zaten er dus ook wat mindere stukkies tussen. Al met al -weer- een leuke cabaretavond gehad: genre begint me steeds meer aan te staan.