Ik kom net terug van deze mooi voorstelling. Heel indrukwekkend, je wordt er terecht stil van.

Prachtig gespeeld door de gehele cast. Ook was het interessant om vooraf van de voorstelling de inleiding te bij wonen.

*Jessjj* - 27 November 2010 11:24 PM

Levi van Kempen vondt ik acteren als een natte dwijl, een sterk moment had hij in de voorstelling en dat was in de dueten met Abke/Anne. Jammer, had graag zijn understudy aan het werk gezien, die overigens een prachtige inleiding neerzetten.

En wat vond je dan precies zo slecht aan Levi? Vond hem persoonlijk niet zo sterk zingen, maar vind het heel vreemd dat jij zijn spel ter discussie stelt. Voor mij raakte hij heel erg de kern van Peter die uit de boeken naar voren komt als een enorm introverte, verlegen en bijna autistische jongen die heel stil was maar van binnen een enorm gevecht voerde in het achterhuis.

Ik ben gister naar de voorstelling geweest. Had hem aan het begin van het seizoen op m’n lijstje gezet met musicals waar is waarschijnlijk heen zou gaan. Had toen echter nog niet meteen kaartjes gekocht. Na de vele positieve reacties nog snel kaarten gekocht. En wat blij ben ik dat ik dat gedaan heb. Ik heb echt een geweldige avond gehad. De voorstelling was zeer indrukwekkend. Tijdens de show is er niet een keer geklapt, iedereen was gewoon zo onder de indruk. Ik vond de spelers allemaal erg goed. Abke heeft een grote rol, waar veel gezongen en verteld moet worden. Dit doet ze super! Het indrukwekkendste moment was aan het einde. Spoiler Op het moment dat ze een voor een het podium af gaan en er verteld wordt wanneer ze gestorven zijn. Op het laatst blijft dan alleen vader Frank over. Natuurlijk wist ik dat ze bijna allemaal uiteindelijk gestorven zijn. Maar dit was voor mij een punt waarop de harde werkelijkheid heel duidelijk werd. Van de 8 mensen in het achterhuis, zijn er 7 gestorven. Al met al dus een mooie avond gehad. Toen de spelers aan het einde opkwamen, bleef het eerst ook stil in de zaal. Iedereen moest het even verwerken, daarna kwam het applaus pas. Volgens mij hadden Tom en Abke ook tranen in hun ogen en dat kan ik me goed voorstellen. Wat een mooie voorstelling om in te mogen spelen, maar ook ontzettend zwaar om iedere avond dit (uiteindelijk) verschrikkelijke verhaal te moeten vertellen.

Vlak voor en na de voorstelling van Je Anne in Utrecht had MusicalWorld.TV nog een laatste keer een interview met hoofdrolspelers Abke Bruins en Levi van Kempen.

Deze gefilmde reportage is te zien onder Artikelen
of op MusicalWorld.TV’s eigen plek.

Frans.

Ik heb Je Anne gisteren gezien in het Geertteis. Wat een prachtige voorstelling. Ik had het niet willen missen. Ik werd helemaal meegetrokken, je waant je in het achterhuis, en je leeft zo met de cast mee.
Echt een hele goed cast, die samen het gevoel zo goed weten over te brengen.

Vandaag Je Anne gezien in Schiedam. Erg mooie voorstelling, indrukwekkend. Sommige liedjes vond ik wel op elkaar lijken en er hadden er ook een paar uitgemogen. De vormgeving vond ik prachtig en het acteerwerk erg goed. Ik heb genoten. Echt een aanrader.

Ik werk in het theater en moet morgen werken. Ik ga zeker kijken en ben heel benieuwd naar de voorstelling!

Wouw. Geweldige voorstelling. Meer woorden zijn niet nodig.

Ik ga 19 januari!!! En ik heb een veiling gewonnen en mag een backstagetour en meet en greet en 2 eerste rangs kaarten!!!!

xx

Je Anne ontroert.

Het dagboek van Anne Frank is vaak verplichte kost tijdens de middelbare school. Op zo’n moment voor mij een moetertje. Dat was de voorstelling van Mark Vijn Theaterpoducties vanavond niet. Je Anne vertelt het verhaal van Anne Frank in het Achterhuis aan de prinsengracht in Amsterdam.

Abke Bruins opent de voorstelling met haar dagboek: Lieve Kitty. De kennismaking met haar heldere stem is aangenaam. De gelijkenis met Anne Frank is zichtbaar. Ze is de hele voorstelling op het toneel en zet een prestatie van formaat neer. Abke zet het speelse van het meisje Anne Frank mooi neer. Een wervelwind van emoties laat ze zien. Als toeschouwer neemt zij je mee in deze tornado. Thom Hoffman versterkt daarin als Otto Frank. Hoffman is een groot acteur en dat is te merken in deze bijrol. Hoffman maakt met name op het eind indruk. Het verlies van vrienden en familie valt zichtbaar zwaar.

Sanne Bosman speelt de zus van Anne; Margot Frank. De rol is constant en weinig spannend, totdat zij uitbarst in een nummer. Ze bezingd haar gevoelens prachtig. Sanne is naast Abke Bruins een belofte voor de toekomst. Marlous van den Heuvel zet haar rol als moeder Frank prachtig neer. Zeker de scene’s met haar echtgenoot en dochters maken indruk. Frans en Anneke Maas zorgen voor kleine komische momenten in de voorstellingen. Chemie tussen castleden is erg belangrijk. Het verhaal speelt zich af op een paar vierkante meter. Alle castleden zijn gedurende de voorstelling op de bühne. Deze chemie maakt de voorstelling sterk. Prachtig samenspel van alle castleden.

Het decorontwerp is simpel. Een ster op de grond is het spelveld voor de acteurs, daarnaast maakt men gebruik van enkele rekwisieten. De muziek is meeslepend en rustig, wat het verhaal ten goede komt. Je Anne ontroert en verdient het om gezien te worden. 

Wat mij betreft Abke Bruins John Kraaijkamp Musical award voor aanstormend talent!

Ik ben gisteravond geweest en was echt zwaar onder de indruk. Van te voren was ik bang dat ik het moeilijk zou vinden om volledig in het verhaal mee te gaan, want ik heb met Abke Bruins op school gezeten en dat zou voor de beleving natuurlijk in de weg kunnen staan. Gelukkig was dat niet geval, ze deed me volledig geloven dat ik naar Anne aan het kijken was. Ook de rest van de cast was stuk voor stuk prachtig. Allemaal erg goed acteurs en ze konden ook nog allemaal prachtig zingen. Wat ik vooral heel sterk vond weergegeven is hoe ontzettend deze mensen op elkaars lip zaten en de verschillende emoties die daarbij komen kijken: veel irritaties, maar ook zeker momenten van gezelligheid hoe bizar dat misschien ook is gezien de omstandigheden. Ook heel knap om in een stuk als dit nog genoeg humor te verwerken waardoor je als publiek even adem kunt halen. Wat ik heel mooi vond is dat de voorstelling met stilte begint en dat het publiek niet precies weet hoe daarmee om te gaan. Nog veel gefluister, gehoest, gefrunnik etc., maar toen de voorstelling ook weer met stilte eindigde was het echt doodstil. En dan bij het verlaten van de zaal al die rode ogen en natte wangen. Ik ben heel blij dat de serieuze musicals nog bestaansrecht hebben. Klein dingetje wat ik niet helemaal begreep is dat Thom Hoffman of het eind ineens met een Duits accent ging praten.

martijn-j - 17 January 2011 08:17 PM

Klein dingetje wat ik niet helemaal begreep is dat Thom Hoffman of het eind ineens met een Duits accent ging praten.

Ik heb het stuk zelf niet gezien, maar Otto Frank is na zijn terugkeer uit Auswitz naar Zwitserland verhuisd. Misschien daarom?

Klaske - 17 January 2011 08:28 PM

martijn-j - 17 January 2011 08:17 PM

Klein dingetje wat ik niet helemaal begreep is dat Thom Hoffman of het eind ineens met een Duits accent ging praten.

Ik heb het stuk zelf niet gezien, maar Otto Frank is na zijn terugkeer uit Auswitz naar Zwitserland verhuisd. Misschien daarom?

Dat kwam verder in het stuk niet voor. Hij spreek gewoon de hele voorstelling ABN en aan het eind somt hij op hoe iedereen is omgekomen. Terwijl hij dat zegt ineens met een Duits accent.

Ik ben in december geweest, maar kan me zo 123 niets herinneren van het feit dat hij ineens Duits praat. Ik heb geen Duits-accent gehoord volgend mij. Maar nu moet ik ook eerlijk zeggen dat ik de laatste 10 minuten alleen maar bezig was met het feit dat ik mijn tranen moest deppen en daarna weer moest werken haha!

De familie Frank was natuurlijk ook Duits, dus helemaal vreemd is het niet. Moet zeggen dat ik het verder tijdens de voorstelling niet gemerkt heb dat Thom met een accent praatte of ging praten.

Moet zeggen dat ik het tamelijk oninteressant vond en muzikaal erg saai. Zie dan toch liever gewoon het toneelstuk. Vond dat nu het verhaal erg werd opgehouden door de muziek.

Heb jaren terug het toneelstuk gezien met Boudewijn de Groot als Otto Frank en dat stuk maakte vele malen meer los bij mij.

Greetz Peter!