Vorige week eindelijk Love Never Dies op DVD gezien.
Ik had er zeer veel van verwacht aangezien The Phantom mijn lievelingsmusical is en ik vooral het 25 jarig jubileum echt prachtig vond, bijna de hele musical door gehuild.
Dat kan ik helaas van Love Never Dies niet zeggen.
Ik vond dat hele circusgedeelte irritant en ook Meg haar nummers waren echt verschrikkelijk.
Wel goed geperformed maar de nummers an sich waren gewoon echt slecht. Verder raakte het me bij lange na niet zo als The Phantom.
Misschien komt het omdat ik de muziek nog niet kende..
De Phantom krijgt hier wel een veel grotere rol dan in The Phantom of the Opera, een zware rol ook en al zijn stukken vond ik dan ook prachtig.
Gustav is ook ontroerend.
Raoul vond ik wat minder en Madame Giry zat er voor mijn gevoel een aantal keer behoorlijk naast.
Het deel waar Gustav mee gaat naar zijn wereld vond ik zeer sterk, heftig nummer ook, het leek wel gothic rock! Wat een contrast met de rest van de nummers, maar ik hou er wel van.
Het eind vond ik wel erg mooi, wat een triest einde eigenlijk, dat raakte me dan weer wel ontzettend..
Al met al, wel een must see maar niet de mooiste musical die ik ooit gezien heb.