@Jan Joost: ik kan me wel vinden in jouw recensie… 😊
Ik ben gisteravond geweest en ik denk dat ik het voor mezelf het beste kan beschrijven als een emotionele achtbaan. Lachen, huilen, verbazing, woede… Je voelt bijna continu de machteloosheid van de personages op het podium.
De cast is een mix van bekende en (mij) minder bekende namen, maar het werkt. Geen enkele acteur is minderwaardig in deze voorstelling, ze zijn aan elkaar gewaagd. Maar: Frederik Brom brengt slechts circa zes van de ongeveer 130 minuten door in de coulissen en aangezien hij op bepaalde momenten flinke lappen tekst heeft is dat best een prestatie. De scènewissels zijn bijna filmisch: terwijl de ene scène vervaagt en er personages aflopen, zijn er andere personages al opgelopen voor de volgende scène. Zo valt er eigenlijk op geen enkel moment een stilte voor een changement, waardoor het stuk als een trein doorraast.
Aan het einde volgde voor de acteurs een flinke beloning: een staande ovatie waarbij de acteurs tot drie keer toe het podium opkwamen. 😊 Jammer dat de zaal nog niet eens halfvol zat. Ik denk dat veel mensen zich hebben laten afschrikken door de drukte van de Gay Pride. Volgens mij is het voor de overige voorstellingen niet veel beter en dat is echt zonde, want deze voorstelling verdient meer publiek. Het is echt niet alleen maar geschikt voor homo’s die de jaren ‘80 zelf hebben meegemaakt, dus ga er vooral heen. 😉
