Ik hoor hier vrij weinig over het Winterswijk Muziektheater en ik heb dit weekend zo’n leuke avond gehad, dat ik het ook even aan de rest van musicalminnend Nederland wilde melden. Voor foto’s & filmpjes https://www.facebook.com/steengroevetheater/
Sinds 6 jaar wordt in Winterswijk een openluchttheatervoorstelling gegeven in de Steengroeve van Sibelco. Een werkende groeve waar de rest van het jaar kalk gedolven wordt. Voor 4 voorstellingen wordt er een arena opgebouwd in de groeve, met genoeg stoelen voor meer dan 2.650 man. Deze 4 voorstellingen zijn binnen rap uitverkocht en dat is al een prestatie op zich.
Het begon in 2010 met Jesus Christ Superstar, daarna eigen producties en dit jaar een bewerking van Shakespeare’s Midzomernachtsdroom. Een zeer vrije bewerking volgens het programma, maar wel een hele gezellige.
Voor de uitvoering tekenen zo’n 200 mensen. Naast ca.50 man van het Winterswijks Muziektheater in de arena, ca. 12 dansers (van dansopleidingen), een groot koor, figuranten en dat alles live begeleid door het Achterhoeks Metropool orkest met ook zo’n 50 man.
We hadden te horen gekregen, ‘vanaf 19:00 sta je al in de file, kom op tijd als je goed wil zitten’. De voorstelling begon om 20:30. En ja hoor, na 10-15 minuten lopen vanaf het parkeerterrein, komen we iets voor 19:00 aan bij de ingang van het theater en er staan voor ons minstens 500 man al te wachten. Vanaf 19:00 gaat het theater open. Gelukkig is er genoeg te doen, in het voorprogramma werd ‘God I hate Shakespeare’ in eigen vertaling opgevoerd. Er is een grote ‘foyer’, een vip-restaurant/bar, uitgebreide catering, sfeer theater. Genoeg om 1,5 uur mee door te komen.
Het verhaal, van Shakespeare, bewerkt door regisseur Jasper Korving. Ze zeggen het is een vrije bewerking, maar eigenlijk valt het wel mee. Ja, hier en daar is de volgorde door elkaar gegooid en de voornaamste weglating is het wisselkind. Ipv daarvan is Oberon met andere dingen bezig dan Titania, en ze zijn wat uit elkaar gegroeid. Verder valt het eigenlijk wel mee, zoveel is er niet toegevoegd. De meeste verhaallijntjes zijn bewaard gebleven.
Niet de letterlijke tekst van Shakespeare wordt gespeeld, maar inhoudelijk komt het goed overeen. In gewone taal, hier en daar in het plat, blijft Shakespeare ook prima overeind.
De voorstelling kent geen eigen geschreven muziek, maar eigentijdse muziek, van Britney Spears tot The Carpenters, en ook de muziek van the Pink Panther & Mission Impossible komt voorbij. Voor het verhaal zou eigen geschreven muziek met een directe link tussen personage & verhaal misschien wel beter zijn, maar eigenlijk heb ik het niet gemist. De insteek van de voorstelling is vanaf het begin daar niet naar. De zang & dans werkten meer ter ondersteuning en sfeer van het verhaal, zoals je het ook met de nummers van de Emcee etc. hebt in Cabaret.
Ik heb eigen geschreven muziek misschien niet gemist, maar als er eigen muziek geschreven was, was de voorstelling waarschijnlijk wel een stuk korter. Midzomernachtsdroom duurt in de meeste bewerkingen iets meer dan twee uur. In Winterswijk duurde het zaterdag ca 2 uur en 40 minuten, excl. pauze. Aan de andere kant, met de zang & dans was er genoeg spektakel dat ik niet gedacht heb ‘schiet nou eens op met het verhaal’.
Dit kwam vooral door de voornaamste kracht van deze voorstelling: Het plezier dat iedereen op het toneel had in zijn/haar aandeel. Bij iedereen straalde er vanaf ‘we gaan hier een feestje van maken’. Niet dat het verhaal ondergeschikt werd hieraan, want het was nog steeds theater en ze willen een verhaal vertellen. Maar de manier waarop leek vooral: ‘we gaan doen wat we leuk vinden’. En dat sloeg over op het publiek.
Mijn grootste punt van kritiek zou zijn, ik zag niet altijd wie er zong/sprak. Zeker in de massa scenes was het zoeken. Ik weet, dit is het nadeel van zo’n groot speelveld in combinatie met veel spelers, maar dat is niet onoplosbaar. Iets voor de volgende keer?
En als tweede, zaterdagavond waren er een aantal momenten dat het vuurwerk dat het af en toe uit het niets leek te komen. Dit kan ook komen doordat het net niet goed getimed was en dat je niet repeteert met vuurwerk, leken sommige acteurs af en toe te denken ‘oh ja er is ook vuurwerk’.
Er werd goed gezongen, al moet wel gezegd worden dat een oostelijke tongval niet erg lekker combineert met een Engelse liedteksten. De toevoeging van professionele (in spe) dansers was erg fijn en voegde veel toe aan het spektakel, waardoor het uitsteeg boven de aerobics-achtige choreografieën waartoe de meeste amateurgezelschappen veroordeelt zijn. Er kon nu een volledige choreografie gemaakt worden door Kimberly Arends. Strak uitgevoerd.
Uitschieters binnen de cast waren Els Damen als Helena en Dinant Duenk als Oberon. Miss Damen is gezegend met een goed gevoel voor timing, maar ook mooi kwetsbaar tijdens haar solo nummer. Mr. Duenk’s Oberon is geweldig over the top, maar zonder eigenlijk over het randje van schmieren te gaan.
Gastacteur is weer Bram van der Vlugt, dit keer in de rol van regisseur van het gezelschap dat Pyramus & Thisbe op gaat voeren en daarnaast ook de verteller van de stuk. Net als bij de rest, zie je dat hij er lol in heeft. Met als mooiste knipoog naar zijn eigen acteerverleden ‘ik was vroeger ook een soort sprookjesfiguur’ 😊 De zaal ging uit zijn dak.
Ook nog even aparte vermelding voor de maker van de rekwisieten. Ik heb mooie dingen gezien. Het begon gelijk goed bij het uit de kluiten gewassen fototoestel die de fotograaf op de bruiloft bij zich had. Mooie steampunk stijl, en eigenlijk vind ik dat ie gebruikt moet worden in Wicked. Daarnaast de motoren voor Oberon en zijn aanhang. Hoogtepunt was het springkasteel, en niet zo’n kleintje ook. Aan het einde van de eerste akte kwam op een zijtoneel een springkasteel tevoorschijn voor Titania & Botte Nick. Dit was echt zo’n briljante toevoeging en het was zo onverwacht dat het perfect werkte.
Voor mensen die niet uit het Oosten komen is de humor misschien een beetje plat, maar bij Shakespeare… what else is new? 😉 Voorbeeldje van hoe plat, Oberon over Titania: ‘Dan krult ze weer als een krolse kat om mijn krabpaal.’ Maar doordat de platte humor gebruikt wordt door maar 1 of 2 personages valt het in mijn ogen ook wel weer mee. Hoe dan ook, het werkte, ik heb in lange tijd niet zo gelachen in het theater.
Na de voorstelling is de foyer & catering nog geopend voor ‘de klucht met Bram van der Vlugt’ en omdat er waarschijnlijk toch nog geen doorkomen aan is op het parkeerterrein, blijven we nog een uur lang napraten met patat & bitterballen 😊 Een geslaagd einde van een geslaagde avond.