10 september naar Matilda geweest en wat was het geweldig! We zaten op rij C aan het middenpad, goed zicht op het podium, er gebeurt veel in het gangpad en de schommels bij ‘When I Grow Up’ kwamen over ons heen. Ik zou voor deze show zeker plekken vooraan aanraden, de zaal loopt namelijk bijna niet op.
Matilda werd gespeeld door Matilda Shapland, als ik het goed begrepen heb was het pas haar tweede show. Ik vond haar erg goed. Ze had een heel heldere stem en wist ook te boeien als ze met weinig middelen een verhaal vertelde. Matilda heeft enorme lappen tekst, echt heel knap. Ook de rest van de cast was top, erg onder de indruk van alle kinderen. Zitten fantastische ensemblenummers in, waarin geweldig gedanst wordt. Het dak ging eraf bij ‘Revolting Children’. Erg gelachen om Miss Trunchbull, vooral bij het liedje over het kogelslingeren. Zoals ik hier al las, ze is wel een beetje eng soms, maar soms ook heerlijk belachelijk. Decor ook erg mooi.
Ik vond alleen niet alle aanpassingen aan het boek even goed.
Ik vond het mooi om te horen hoe Matilda dingen die ze meemaakte in het verhaal over de escapologist en de acrobate verwerkte, maar iets minder dat ze dan de levensgeschiedenis van Miss Honey blijkt te vertellen zonder haar ernaar te vragen, zoals ze in het boek wel doet. Dat helderziende had van mij niet zo gehoeven. En dat verhaal vind ik in het boek al op het randje, in de musical vind ik het wel erg ongeloofwaardig worden. Ik vond het mooi dat Matilda in de musical actief het leven van haar vader redt doordat ze Russisch blijkt te spreken, maar dat komt heel onverwacht (je komt eerder volgens mij niet te weten dat ze dat kan, dat was mooier geweest, denk ik). Vond het woordgrapje met ‘Maar baas, u zei toch da?’ (boeven willen Mr. Wormwood gaan slaan) ‘Ik zei Matil-da, zo heet ze namelijk!’ overigens wel hilarisch. O, en Rudolpho de danspartner, wat een aanwinst is hij! In het boek speelt Mrs. Wormwood bingo, maar dit is veel spectaculairder.
Ik ben zo iemand die het Nederlandse publiek vaak wat te jolig vindt, ben ook absoluut geen fan van het feit dat in Nederland mensen zo snel een staande ovatie geven, maar de vrij lauwe ontvangst van het West End-publiek vond ik toch ook niet alles. Kan ook komen doordat er toeristen in de zaal zaten die niet alles even goed leken te begrijpen, waaronder Aziatische kindjes op de eerste rij die zich gingen vervelen en gingen zwaaien (gelukkig zaten zij niet voor ons). Gelukkig werd er aan het eind wel door een deel van de zaal een staande ovatie gegeven, en dat was wat ons betrof zeker verdiend. Aanrader voor als je in Londen bent, zou zo nog een keer willen!