Het was dit jaar weer best aardig. Het jaarlijkse pijnpunt blijft dat statements te veel worden uitgemolken, en dat er eigenlijk te weinig in een jaar gebeurt om er een sterke avondvullende voorstelling van te maken.
Ben het met een hoop statements eens (Hair was een verschrikking, alleen maar ouwe meuk zitten we niet op te wachten), maar het wordt dan toch te veel uitgesmeerd. En het mag allemaal wel met wat meer vilein. Nu blijven het toch sporadische speldenprikjes.
Wat mij dan tijdens deze avond vooral opvalt is de kwaliteit van de castleden die we normaal nooit veel meer zien doen dan (al dan niet veredeld) ensemblewerk.
Sophia Wezer mag als presentatrice nog wel wat meer loskomen., al heeft zij natuurlijk de hondsberoerde taak de show op gang te brengen met de opening, het zwakste moment van de voorstelling.
