Ik heb de show zojuist gezien, en ik deel je mening compleet. Vooropgesteld: Alex is meesterlijk, en de mensen om hem heen zijn bijzonder goed. Inderdaad apart dat Freek zo weinig grote momenten heeft (voor zover mogelijk binnen de Alex Klaasen-revue). En jammer, want zijn twee duetten met Alex vond ik fantastisch. Daniël Cornelissen komt het vaakst in beeld als aangever en dat werkt goed, al werd de dynamiek tussen hem en Alex op een gegeven moment wat eentonig. Fijn was het dan als Jip Smit aan bod kwam, geweldig was ze! Ik had haar nog nooit gezien, maar ze zette zichzelf in haar (vaak korte) scènes als een veelzijdig talent neer.
Er zitten een hoop waanzinnige songs en sketches in (cd please?), maar ook wat momenten uit akte 1 die er wat mij betreft uit hadden gemogen. De zeemeermin-scène was één van de publieksfavorieten, maar ik kon er zelf niet zo veel mee. Misschien leek het wat te veel op oudere sketches van Alex. De politie-scène was absoluut vermakelijk, maar de show had ook zonder gekund. En zo was er nog wel een aantal momentjes. Jammer, maar niet zo’n ontzettend punt als je er dan iets geweldigs als de Grindr-opera, het pornolied of “Children” tegenover zet 😉 In akte 2 vond ik vooral Alex’ lied voor zijn vader ontroerend mooi.
Qua tijd was de voorstelling inderdaad wat uit balans. Het einde had ik ook niet zo verwacht. Ik bleef er een klein beetje door op m’n honger zitten, maar door de verandering van toon tussen akte 1 en 2 kon ik het ook wel plaatsen.
All in all vond ik het een hele mooie theateravond. Dikke complimenten aan de tekstschrijvers (Alex incluis) en componisten, wat een genot om zoveel nieuw en goed geschreven materiaal te zien en te horen!