Vanmiddag ook de voorstelling in Apeloorn gezien. Over het geheel genomen best vermakelijk, maar ik denk dat het concept “The Addams Family†als musical in déze vorm niet helemaal in elkaar klikt. Ik vraag me ook af of er überhaupt voldoende publiek afkomt op de naam The Addams Family en dus de musical in Nederland voldoende bestaansrecht heeft. De zaal was voor mijn gevoel nog niet half gevuld en grappen vielen dood of kwamen zodanig laat aan, dat men op het podium al weer twee zinnen verder was. Dat geeft mij de indruk dat men er niet super voor warmloopt, en de mensen die er op afkomen voornamelijk getriggerd zijn door enkele namen van de spelers of omdat “The Addams Family†hen vaag iets zegt.
Inhoudelijk had de humor voor mij iets vilijner mogen zijn; het blijft nu hangen bij flauw en kinderachtig (hoewel dit voor Jon van Eerd nauwelijks een opwarmertje moet zijn). Dat matcht redelijk met het soms cartooneske spel, maar het spel gaat me in het algemeen echter niet ver genoeg, het is me te gewoontjes. Het mag wat meer peper hebben, wat meer sjeu. Marjolein Teepen komt redelijk weg met haar vertolking van Wednesday, door lichaamstaal en stemgebruik (ze zet voor mijn gevoel echt een stemmetje op). Vocaal levert ze wel echt kwaliteit af, net als Pia. Johnny Kraaijkamp laat mijns inziens niet iets nieuws zien, maar speelt een rol zoals hij er al vaker gespeeld heeft. De rest van de rollen zijn sponsors aan het verhaal; het gaat denk ik met name om moeder en dochter en de rest moet aan hun boog bijdragen. Misschien is het daar waar de musical faalt, want er gebeurt héél veel wat maar een beetje bijdraagt. Of misschien is de struggle van moeder en dochter niet sterk genoeg voor drie uur incl. pauze.
Wat ik jammer vond, is dat er enorm veel kwaliteit in het ensemble maar dat zij niet meer te doen hebben dan te pas en te onpas op het podium verschijnen, rare bewegingen maken of wat koorwerk verzorgen en dan weer weg zijn. Met name Suzanne de Heij had weinig te doen; ze gooide er flink wat hoge noten uit, maar dansen deed ze nauwelijks (na een dansnummer kwam ze dan casual opgelopen om met de rest levend bewegend behang te vormen), wat mij doet vermoeden dat ze een on-stage swing is. Waarschijnlijk zal dit voor één van de mannen ook gelden, maar is me dat nu niet opgevallen doordat Thomas Kuipers op was als Lurch.
Maar goh, ik heb slechtere musicals gezien. Het zit ‘m met name in de show zelf en niet in de casting of productie. Ik denk dat TEC hiermee best een aardig visitekaartje weggeeft en een belofte maakt voor de toekomst. Deze producent zou zomaar eens van betekenis kunnen worden in Nederland Musicalland.
Als ze in Breda staan, zwaai ik misschien nog wel even met mijn CJP-pas.
Merchandise is er niet, buiten een programmaboek à €10.
Ik heb in de tekst en op het toneel geen referentie aan het Vondelpark opgemerkt, misschien heb ik die gemist of staat dit alleen in het programmaboek.