En dat was de tweede akte. Again, vocaal vuurwerk gehoord. De koorstukken in de akte waren geweldig en de finale prachtig. Het geld absoluut waard. Haalt dit stuk het niveau van de vorige Stage productie? Nee. Ik ben bang van niet. Je moet vooral gaan, ik denk niet dat je spijt gaat krijgen, alleen niet te veel nadenken over de vorige productie.

Het hangt hem dus voor mij deels op de cast die destijds meer charisma had. Maar ook denk ik dat het enorme decor van destijds echt toegevoegde waarde had.

Een goed stuk kun je zonder opsmuk, kostuums, decor in een blackbox opvoeren en de kracht van het stuk blijft overeind. Phantom overleeft dat niet (denk ik). Titanic zou het wel overleven. Maar na vanavond, denk ik dat ik het decor van de eerste productie als een extra acteur en het schip als rol zie. Ik miste oprecht het zien van de mensen die naar beneden rollen tijdens het Visioen van Andrews. Ik miste de omvang, de grootsheid van de eerste Nederlandse productie.

Er waren een aantal stukken waar de paniek echt goed voelbaar was. Maar ook momenten, zoals in de salon in de tweede akte, waarbij alleen de trap de regie niet genoeg handvaten geeft. Het was af en toe chaos, maar niet geregisseerde chaos.
Ragtime hetzelfde, ik miste meerdere keren waar Alice Beane vs. Etches bezig was. Dat zat hem ook in de onmogelijkheden van het decor (en misschien het licht, maar daarvoor zou ik het nog een keer moeten zien)

En misschien zat de chaos toch ook wel een beetje in het ontbreken van een grote cast. Wanneer een cast minder wissels heeft, kan er meer onderscheid gemaakt worden. Zeker wanneer je het hebt over de eerste klas passagiers in de tweede akte. Ik kon nu niet zeggen wie John B Thayer en JJ Astor was (en bij de eerste klas vrouwen was dat helemaal een drama). Daarbij was de helft er dus niet en zong Etches dus tegen mensen die er niet waren.
Er komt meer rust met een grotere cast. Ik denk niet dat veel mensen begrepen dat het Charles was die in de tweede akte bij de reddingsboten een heel mooi dramatisch solo-stukje heeft, wat echt goed gezongen werd. Maar doordat Caroline ontbreekt om tegenaan te zingen, valt dit weg.
Het was voor mij zoals ik Game of Thrones heb beleefd: op een gegeven moment gaan alle oude blanke mannen op elkaar lijken. Bij deze Titanic leek elke snor op een gegeven moment op elkaar. 

Ander dingetje in de regie, De Schuld. Andrews zit wat verder naar achteren op het toneel en ik denk dat hij in de regie deels afgedekt wordt door een schot, de kapitein en Ismay. Ik denk dat er plekken in de zaal zijn waarbij je Andrews niet (goed) ziet tijdens deze scène. Ik zat in het midden en had er geen last van, maar afhankelijk van de zaal, moet je misschien niet te veel vooraan aan de zijkant zitten.

Categorie details: Weet iemand nog of in de productie van 2001 Isidor Strauss in de tweede akte, bij het wakker maken en de scène in de salon er na een keppeltje droeg? Hij miste hier. Bij Steeds was het er gelukkig wel.

Oh nog een dingetje over de kostuums. Mannen met petten/hoeden zijn niet handig, het licht zet dan je ogen in de schaduw. Vooral bij Ismay merkte ik dat. Of het licht aan de belichting.
In de tweede akte was Marijn Brouwers als Ismay niet veel beter. Hij loopt wat raar, trekt een beetje rare gezichten, ik vraag me echt af wat hier de gedachte achter was. René van Kooten en Richard Spijkers waren redelijk op dreef tijdens de Schuld en speelden Marijn volledig weg.

Nog om terug te komen op de cast van 2001. Ik denk dat ik van allen Jon van Eerd als Etches het meest miste. Ik denk dat het een van Jon’s beste rollen is geweest. Zijn komische timing is perfect (het was nog voor alle kluchten, dus ook bij hem niet het geschmier wat hij in La Cage deed), beheerst in zijn rol, maar oh zo menselijk in de tweede akte met de bellboy en met Mr. & Mrs. Strauss. Dennis deed het absoluut niet slecht, en ik denk dat hij er nog wel in gaat groeien.

Oké dat waren mijn night time ramblings.

Tijdens galapremière musical Titanic in Almere
Theaterproducent Hans Cornelissen Koninklijk onderscheiden

Voor het oog van vele bekende Nederlanders, de cast van de musical Titanic en het enthousiaste premièrepubliek is Hans Cornelissen vanmiddag Koninklijk onderscheiden. Door de Amsterdamse locoburgemeester Egbert de Vries is hij in de Kunstlinie in Almere benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Deze zondagmiddag vond daar de galapremière van de musical Titanic plaats. Na het daverende slotapplaus werd Hans verrast door de opkomst van de Amsterdamse locoburgemeester Egbert de Vries. Pas toen de woorden “Het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd” werden uitgesproken, drong tot Hans Cornelissen door dat hij een onderscheiding zou krijgen. Theaterproducent Hans Cornelissen, die al meer dan twintig jaar met zijn compagnon Ruud de Graaf het bedrijf De Graaf & Cornelissen Entertainment leidt, heeft de onderscheiding ontvangen voor onder andere zijn bijdrage aan het inhoud geven aan de Nederlandse theaterwereld en het stimuleren en inspireren van (jong) talent.

Hans is in 2001 samen met zijn compagnon Ruud de Graaf het productiebedrijf De Graaf & Cornelissen Entertainment begonnen. Als theaterproducent hebben ze veel originele Nederlandse theaterproducties en bijzondere bewerkingen van bestaande, buitenlandse titels ontwikkeld. Inmiddels heeft De Graaf & Cornelissen ruim 50 musicals, toneelstukken en theaterconcerten ontwikkeld en geproduceerd, waaronder ‘Zeg ‘ns Aaa’, ‘De Fabeltjeskrant’, ‘My Fair Lady’, ‘Evita’, ‘Rocky Horror Show’ en ‘Titanic’. Het productiebedrijf is inmiddels een van de grootste onafhankelijke theaterproducenten in Nederland.

“Ik ben enorm trots dat Hans deze Koninklijke onderscheiding heeft gekregen”, laat zijn compagnon Ruud de Graaf weten. “Voor de theaters zijn het allesbehalve gemakkelijke tijden, maar Hans laat de moed nooit zakken. Hij kijkt altijd vooruit en naar wat wél mogelijk is en wendt zijn creativiteit, energie en passie aan om iedere keer vernieuwend en op hoog niveau te produceren!  Ook weet hij (jong) talent, zijn medewerkers, onze collega’s en crew keer op keer op die manier te enthousiasmeren. De theaterwereld kan niet zonder mensen als Hans Cornelissen”.

Hans Cornelissen is aangedaan door alle mooie woorden die hij deze middag mocht aanhoren. “Dit is wel het laatste wat ik verwachtte”, laat de theaterproducent weten. “Ik vind deze onderscheiding een enorme eer maar ik heb het nooit alleen gedaan. Ik werk samen met talent buiten en binnen ons mooie bedrijf en met mijn thuisfront. Zonder hen zou ik dit nooit hebben gerealiseerd”.