Onder het toeziend oog van Joop van den Ende en Cameron Mackintosh en ingeleid door Erwin van Lambaart vond vanavond de eerste try-out plaats. Erwin waarschuwde dat als er iets mis zou gaan, de voorstelling even stilgelegd zou worden, maar dat is niet gebeurd.
Let op: dit verslag kan spoilers bevatten.
De eerste akte is lang en wist me te boeien, maar bezorgde me geen kippenvel of wist mij ook niet op andere manieren te raken. William is leuk, Maike is goed, Noortje glimlacht leuk en - last but not least - de twee kinderen Iris en Cas overtuigen. Enkele scenes/nummers zijn wel sterk.
De tweede akte is voor mij een ander verhaal. Stukje bij beetje word ik in het verhaal getrokken, Maikes solo vrij aan het begin weet me te raken. Hoogtepunt het tapnummer Stap Vooruit (Step in Time). Nogmaals een glansrol voor Iris en Cas.
Het is niet het verhaal dat deze musical voor mij zo leuk maakt, maar de manier waarop het is neergezet. Best ook wel veel humor. Op een uitzondering na vinden alle special effects op het podium plaats.
Al met al een voorstelling gezien die best soepel verliep, alsof die al tientallen keren was gespeeld en die ik vaker ga zien. Ik zat helemaal links, loge 0, waardoor de geluidskwaliteit matig was in die zin dat ik het orkest veel duidelijker hoorde dan de zang.
Aan het eind weer een kleine megamix en heeeel veeeel terecht applaus.
