Kiepkantel - 21 March 2009 01:02 PM
Veertje - 21 March 2009 12:57 PM
palex - 21 March 2009 12:52 PM
In de Adams Family is dat die lange lelijke man die de butler is. Dus daar bedoel ik in La Mancha de pastoor mee. Weet zo niet hoe die heet. Hij had een mooie stem, maar verder 1 gelaatsuitdrukking waar hij de rest van de avond mee deed. Vond ik persoonlijk zonde. Als je zo lang en opmerkelijk bent, doe dan wat meer je best qua spel.
Greetz
Milan van Weelden dus.
Nou sorry, wat dat betreft ben ik het zeker niet met je eens, maar goed, ieder zijn persoonlijke smaak.
Een beetje vreemde beschrijving, dat wel :sad:
Een gebrek aan gezichtsuitdrukking is mij niet opgevallen, hij was lang en opmerkelijk en gebruikte dat in zijn lichaamstaal. Marjoleintje kon geen kant op met hem in de buurt. Ik vond hem een mooie acteur 😄 Ik ben ook erg benieuwd naar wat hij hierna gaat doen.
In Man van La Mancha zie je weinig lachende gezichten. Zeker niet in de scenes in de gevangenis, maar in het toneelstuk dat Don Quichot opvoert spelen de meeste spelers (allereerst) met tegenzin. Het is niet voor niets dat als de schaakstukken worden neergezet, in een vaste houding, dat op het gezicht van de pastoor (Milan van Weelden) door Cervantes (Faber) de mond wordt opengetrokken, zodat een lach ontstaat. Is het een zwaar triest stuk zonder humor? Nee, dat ook niet. Hiervoor zorgen met name het dappere kappertje (Jacobs) en Sancho Panza (Schraven), die regelmatig de lachers op hun hand krijgen.
Verder sluit ik mij aan bij de woorden van Veertje en Kiepkantel.