Het laatste boek dat ik las was The Constant Princess van Philippa Gregory. Ik hou erg van dat soort kostuumdrama’s. Binnenkort ga ik in het tweede deel The Other Boleyn Girl beginnen. Die film vond ik erg goed.
Nu lees ik Mijn Vrouwe en Andere Stukken van Ronals Giphart. Een bundeling van zijn columns die hij schreef toen hij Martin Bril verving bij de Volkskrant. Ik vind ze lang niet allemaal even sterk, maar het leest wel lekker weg.
Ik heb ‘echte mannen eten geen kaas’ en ‘ik stond laatst voor een poppenkraam’ ook pas gelezen. En weet je wat ik met die boeken heb, vooral met die eerste? Dat klinkt eigenlijk een beetje gemeen, omdat het natuurlijk verschrikkelijk is wat die meid allemaal heeft moeten doorstaan en het is heel aangrijpend om al die gebeurtenissen te lezen. Maar ik kom heel slecht door die boeken heen, omdat ze gewoon niet zo heel goed geschreven zijn. En natuurlijk is het logisch, omdat Maria dat boek zelf geschreven heeft en je kan niet van zo’n meisje verwachten dat ze als een professionele schrijver een boek schrijft. Maar ik vind het gewoon heel moeilijk om het uit te lezen. Daarom weet ik niet zeker of ik ‘Bindi’ ook nog ga lezen. Omdat ik me eigenlijk een beetje erger aan de manier van schrijven.
Ik heb hetzelfde ervaren, ik vond het verhaal van Echte mannen eten geen kaas heel boeiend, vooral omdat ik afgestudeerd ben met het onderwerp loverboys. Toen ik Bindi las, had ik moeite om het uit te lezen, door de manier van schrijven. Het blijft wel een boeiend boek, maar het lees moeizaam.
Ik heb dit ook ondanks het boeiende onderwerp, ook ervaren. Het was erg van de hak-op-de-tak geschreven en ook erg kinderlijk als je het mij vraagt.
Laatste boek: Daglicht van Marion Pauw.. Valt in de categorie literaire thriller.. Gaat (weer.. net als het vorige boek dat ik gelezen heb) over iemand in een tbs kliniek.. is echt heel goed geschreven.. En de ontknoping is zo onverwacht..
Grappig dat er zoveel hetzelfde wordt gelezen. Voor in de vakantie had ik ervoor al 4 boeken aangeschaft, waaronder ‘Echte mannen eten geen kaas’ en’ Ik stond laatst voor een poppenkraam’, die ik nog moet lezen.
‘Haar naam was Sarah’, heb ik vanochtend uitgelezen. Mooi verhaal over een onderwerp dat de aandacht verdient. Vind het alleen een beetje raar dat de grootmoeder (Mamé) blijkbaar op haar 13e al een kind kreeg. :geenidee:
Haar naam was Sarah heb ik dus op vakantie gelezen. Echt een heel erg mooi boek, mooi geschreven. Echt de moeite waard.
Daarna heb ik nog de Celestijnse belofte gelezen. Dat vond ik pesoonlijk geen aanrader. Vond het lastig te lezen, en ik weet nu nog niet echt wat nou het doel was. Vond het geen topper.
Gisteren heb ik ´Brechtje´ uitgelezen, het eerste boek in een serie over ontdekkingsreizen en de nieuwe wereld. Het boek begint vrij sterk als een echt avonturenverhaal, maar verandert halverwege in een liefdesverhaal dat wat weg heeft van Tarzan. Ik vond het boek redelijk saai, ik had in ieder geval beter verwacht.
‘De soldaat die terugkwam’van Theun de Vries. Het verhaal van Martin Guerre. Ik vond het verhaal mooi geschreven, maar ik vond de verhaallijnen van de film ‘Sommersby’ mooier. Uit de film sprak nog een soort van hoop aan het eind. Maar ja, de harde werkelijkheid is vaak anders.
Vanochtend heb ik het boek “Ontheemd” van Sameem Ali uitgelezen.
Dit boek gaat over een meisje wat tot haar zesde in een kindertehuis woonde en daarna terugging naar haar familie die haar mishandelde. Op haar 13e wordt ze uitgehuwelijkt en zwanger. Ze gaat er op een gegeven moment vandoor en trouwt met iemand anders. Haar broer probeert haar te laten vermoorden om de eer van de familie te herstellen.
