2 of 3 |  < 1 2 3 > 
Vergelijking WestEnd - Broadway
  [ # 16 ] 10 August 2009 04:45 PM
Alternate
RankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  489
Geregistreerd  2007-05-14

Ik vind Amerikanen over het algemeen juist helemaal niet vriendelijk… Ik vind ze vooral erg nep. Daarom ga ik liever naar Londen. Want wat theater betreft vind ik dat er weinig verschil zit tussen Broadway en West-End. De shows zijn tenslotte hetzelfde en goede of mindere goede castleden heb je overal. 😉

  [ # 17 ] 11 August 2009 10:24 AM
Avatar
West End Ster
RankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  1874
Geregistreerd  2006-09-11

Londen is mà­jn stad, ik voel me daar thuis en op mijn gemak. Ik hou van de stad en van de Engelsen, dus wat mij betreft is die keuze makkelijk te maken. Ben slechts 1 x in NY geweest, maar ik vond het wel een heerlijke stad…nog veel meer 24/7 dan Londen en toch wel echt het centrum van de wereld. Ik heb iets minder met Amerikanen, ik vind ze over het algemeen gewoon te ...amerikaans…..bovendien vond ik de NY-ers niet echt vriendelijk…je merkte dat alles daar effecient en snel moet gaan en dat het survivors zijn. Ze zijn niet echt onvriendelijk dat ook weer niet, maar vooral kortaf…in die zin vind ik de Londenaars prettiger. Ik zag een voorstelling van Aida (die op einde liep) die me kwalitatief erg tegenviel…daarnaast zag ik het vrij recent op Broadway gearriveerde Urinetown wat wél super gespeeld werd. The Full Monthy, die ik ook nog zag,  zat er een beetje tussenin. Ik heb meer het gevoel dat je (uitzonderingen daargelaten) het beste af bent om een voorstelling in zijn 1e jaar te zien. Heb de indruk dat dat meer de kwaliteit bepaalt dan dat je ‘m op Broadway of West End ziet. In Londen heb ik ook wel eens een bijv. Miss Saigon gezien in zijn tigste jaar die nog niet de helft was van de eerste keer dat ik ‘m zag. NY heeft wellicht wel wat meer grote namen, dat vind ik soms wel jammer dat het dan niet op op-en-neer vliegafstand is als een Antonio Banderas in Nine staat ofzo. Kortom: Londen is mijn numero uno, maar zou graag meer in NY komen 😊

   Handtekening   

Het is niet de criticus die telt. De eer komt toe aan de man die daadwerkelijk in de arena staat , die als het tegenzit en hij faalt, in elke geval grote moed heeft getoond. T. Roosevelt

  [ # 18 ] 11 August 2009 07:25 PM
Avatar
Administrator
RankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  3825
Geregistreerd  2005-07-31

New York en Londen vergelijken is eigenlijk ondoenlijk. Allebei de steden maken me gek van verlangen. Naar Londen met z’n tuttigheid, zwarte taxi’s, keurige rijen en boetiekjes. Naar New York met z’n oorverdovende herrie, de lichtreclames en in your face mentaliteit. Nergens op de wereld kom je zo makkelijk met mensen in contact als in New York (vooral omdat de halve bevolking daar ook op vakantie is net als jij). Met Engelsen valt minder makkelijk small talk te maken, maar als het lukt is het van wereldklasse.

Maar ook qua theater zijn beide steden weergaloos. New York door de sterren, de schreeuwerige reclames en het gevoel dat theater zo met stad vergroeid is. Londen door de stijlvolle theaters en de schitterende toneelvoorstellingen in het National Theatre of het Barbican.

Ik weet nog dat ik de eerste keer in New York geschokt was over hoe theater daar wordt beleefd. Inderdaad, mensen lopen met boodschappentassen de zaal in, komen te laat, sms-en en gedragen zich alsof ze in een bioscoop zitten. Wel wat anders dan het keurige Engelse publiek. Maar Amerikanen leven wel enorm mee met een voorstelling. Nergens wordt harder gelachen en gejuichd als op Broadway. Als een voorstelling goed is, en dat is hij in de keiharde Broadwaycultuur bijna altijd, maak je iets ongelooflijks mee. In Engeland kan ik soms na iets briljants het wel uitschreeuwen van geluk, maar het publiek geeft meestal een keurig (zittend!) applaus. Het andere uiterste.

De kwaliteit van wat er gebracht wordt is in beide steden van ongekend niveau. Al moet gezegd dat sommige shows gewoon beter in de ene stad passen dan in de andere. Miss Saigon was in Londen prachtig; in New York had ik een soort Las Vegas Versie van Kim (mijn hemel wat kon dat meisje belten….maar hoe ongepast!). Mijn regel is meestal: Amerikaanse shows moet je in New York zien (met uitzondering van Sondheim), Engelse shows in Londen. Maar ik doorbreek mijn regel vaak!

Kortom: naar beide steden heb ik altijd heimwee. New York doe ik één keer per jaar, Londen iets vaker. Ik zou niet kunnen kiezen!

   Handtekening   

And all shall know the wonder
Of Purple Summer

http://www.facebook.nl/toneelgroeprhetorica

  [ # 19 ] 12 August 2009 04:27 PM
Toeschouwer
Totaal aantal Reacties:  9
Geregistreerd  2009-06-04

Ik ben het met mijn voorganger eens.
Beide steden zijn fantastisch, ook qua theater.
Het voordeel van Londen is natuurlijk dat het heel dichtbij is.
Verder vind ik de humor van de Amerikanen weer anders dan die van de Engelsen, en dan moet ik zeggen dat mijn humor meer die van de Britten is. Bijvoorbeeld bij Mamma Mia, die ik in NY wel fantastisch qua zang vond, maar, de humor in Londen mij meer overtuigde. Nog een voorbeeld, Hairspray in NY, geweldige cast en zang, maar de rol van Edna Turnblad zoals Michael Ball speelde in London, geweldig, een andere soort humor.
Maar goed, zoals ik al zei beide steden zijn fantastisch, en ook qua theater.
En zeer hoog niveau.
Ik hoop volgend jaar weer eens naar broadway te gaan, kijk uit naar Rebecca. ws 2010 daar première. Ik heb de musical in Wenen gezien, schitterend, en hoop van harte dat ze het stuk niet gaan amerikaniseren.

  [ # 20 ] 13 August 2009 03:05 PM
Avatar
Ensemble
RankRankRank
Totaal aantal Reacties:  53
Geregistreerd  2006-09-12

tickettolondon - 12 August 2009 04:27 PM

Ik hoop volgend jaar weer eens naar broadway te gaan, kijk uit naar Rebecca. ws 2010 daar première. Ik heb de musical in Wenen gezien, schitterend, en hoop van harte dat ze het stuk niet gaan amerikaniseren.

Ze zullen toch niet dezelfde fout maken als destijds met Dance of the Vampires? Toen bleef er wel heel erg weinig van het origineel van ‘Tanz der Vampire’ over. Maar goed, Amerikanen denken natuurlijk nog steeds dat alleen zij het beste theater kunnen maken…

  [ # 21 ] 16 August 2009 02:34 PM
Avatar
Musical Ster
RankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  6127
Geregistreerd  2004-03-15

nahpetS - 10 August 2009 10:42 AM

NYC is een geweldige stad! De trip van Ellis Island naar Hyde Park zal wel een behoorlijke vermoeiende zijn geweest. Denk namelijk dat de trip van Ellis Isle naar Central Park iets beter zal verlopen, bootje, metrootje en dan .. daar ben je!

Nee hoor; gewoon even de oceaan overzwemmen en there you are!

Anyway; ik was duidelijk aan vakantie toe 😉

   Handtekening   

Have you ever yearned to go, past the world you think you know,
been in thrall to the call of the beauty underneath?

  [ # 22 ] 25 August 2009 11:08 AM
Avatar
Alternate
RankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  496
Geregistreerd  2003-01-14

Ik kreeg eigenlijk de indruk dat de vraag meer ging over de kwaliteit van de shows dan over de toeristische impact van beide steden.

Ik heb de indruk dat musical in de USA net op een hoger plan staat dan in Londen ofschoon het verschil niet groot is. Maar de acteurs in de USA zijn scherper in hun performance en ik heb nog nooit iemand gezien in een rol die slecht was.
Ook West End heeft een hele hoge kwaliteit, die met kop, schouders en middel uitsteekt boven wat je in Nederland te zien krijgt. Daarmee maakt het een trip naar Londen altijd waard. Voordeel van Londen is dat het dichterbij is en dus financieel haalbaarder, maar als ik mag kiezen ga ik het liefst naar NY.

En voor de toeristen onder ons: zowel NYC als Londen zijn heerlijke steden, maar erg anders. NYC is dynamisch en snel, maar tamelijk conservatief als je kleding gaat shoppen. Londen is veel moderner qua kleding, maar kent mooie oude gebouwen en een wat conservatievere sfeer.

   Handtekening   

Don’t take your organs to Heaven. Heaven knows we need them here!
Heb jij je al als donor geregistreerd?

  [ # 23 ] 25 August 2009 12:31 PM
Avatar
Musical Ster
RankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  6801
Geregistreerd  2009-01-21

Mo - 25 August 2009 11:08 AM

Ik kreeg eigenlijk de indruk dat de vraag meer ging over de kwaliteit van de shows dan over de toeristische impact van beide steden.

Ik heb de indruk dat musical in de USA net op een hoger plan staat dan in Londen ofschoon het verschil niet groot is. Maar de acteurs in de USA zijn scherper in hun performance en ik heb nog nooit iemand gezien in een rol die slecht was.
Ook West End heeft een hele hoge kwaliteit, die met kop, schouders en middel uitsteekt boven wat je in Nederland te zien krijgt. Daarmee maakt het een trip naar Londen altijd waard. Voordeel van Londen is dat het dichterbij is en dus financieel haalbaarder, maar als ik mag kiezen ga ik het liefst naar NY.

En voor de toeristen onder ons: zowel NYC als Londen zijn heerlijke steden, maar erg anders. NYC is dynamisch en snel, maar tamelijk conservatief als je kleding gaat shoppen. Londen is veel moderner qua kleding, maar kent mooie oude gebouwen en een wat conservatievere sfeer.

Ik denk dat het meer een kwestie van smaak is. In Amerika wordt op een heel andere manier geacteerd dan in Europa. In Amerika is alles veel meer op gevoel en in Europa veel meer op techniek. Over het algemeen zijn Amerikanen altijd erg onder de indruk van Europeanen op dat gebied. Vorig jaar speelde Toneelgroep Amsterdam een stuk in Amerika en toen hadden ze het daar over een ‘life changing performance’, omdat ze die stijl niet kennen. In Europa is die stijl eigenlijk de standaard. In Amerika is het heel erg ‘denk aan je dode vader als je moet huilen in een scene’ en in Europa is dat niet zo.

  [ # 24 ] 25 August 2009 07:15 PM
Avatar
Hoofdrolspeler
RankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  1329
Geregistreerd  2008-11-20

Jacco, ik heb in Londen anders meegemaakt, ik was juist in shock dat er maar in en uit de zaal werd gelopen, zit je lekker in een mooie scene, schuiven er om de haverklap mensen voor je langs….
Ik moet wel heel eerlijk zeggen dat ook in nederland de laatste tijd het meer en meer gewoonte wordt om mensen die te laat komen er toch in te laten. Ik vind dat persoonlijk erg storend, vandaar dat het me in londen juist zo opviel denk ik.

  [ # 25 ] 25 August 2009 09:16 PM
Avatar
Administrator
RankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  3825
Geregistreerd  2005-07-31

In Londen “verruwen” de beleefdheidsregels ook enigzins (maar bijna altijd bij de grote toeristenshows…); in New York is het veel en veel erger….

   Handtekening   

And all shall know the wonder
Of Purple Summer

http://www.facebook.nl/toneelgroeprhetorica

  [ # 26 ] 24 December 2011 01:31 AM
Alternate
RankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  370
Geregistreerd  2010-10-15

Ik zou echt mensen gaan slaan als ze naast mij zouden smsén. Ik ben het wel met Jacco eens.Bij Les miserable en Wicked lopen mensen heel hard mee te zingen en uit grote frisflessen te drinken. Ik heb dit in Londen en New york meegemaakt.
Ik vind er weinig verschil tussen kwaliteit in zitten. Bijvoorbeel beide plekken Lion King gezien en vond het beide erg mooi. Moet ik wel zeggen dat ik de theaters in londen mooier vind, al zijn sommige klein.

   Handtekening   

Madonna als Norma Desmond. Ik hoop het zo

  [ # 27 ] 24 December 2011 11:52 AM
Alternate
RankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  348
Geregistreerd  2009-12-21

Sommige shows vind ik ook beter in Londen passen dan New York, en andersom. Zo vind ik the Phantom of the Opera mooier als het met een Brits accent wordt gezongen. Ik heb The Phantom in New York gezien een paar jaar geleden en het viel toen eigenlijk heel erg tegen. Dat kwam niet door de show zelf maar door de cast. Degene die Christine speelde (Rebecca Pitcher) zong echt niet mooi, haar vibrato was echt all over the place. De cadenza aan het eind van ‘Think of me’ mislukte. Toen het orkest inviel bij de hoge noot hing ze enorm onder de toon. Daarnaast klonk ze te Amerikaans en te volwassen. Sandra Joseph (die de rol jarenlang heeft gespeeld) klonk precies hetzelfde. De Christine’s in Londen vind ik over het algemeen ook veel beter, hoewel sommigen iets te poppy klinken (All I ask of you beltend zingen en zo, beetje een stijlfout). Later heb ik The Phantom gezien in Las Vegas en gek genoeg vond ik die productie práchtig! De Christine die ik toen zag was echt fantastisch, haar zangstem had de juiste klassieke training en tegelijk een helderheid die de Broadway Christine’s niet hadden.

  [ # 28 ] 24 December 2011 03:58 PM
Avatar
Alternate
RankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  649
Geregistreerd  2007-10-11

Sierra Bogges heeft Las Vegas toch gedaan? Weet alleen niet of die de gehele periode was, maar zij is dan wel Amerikaanse, maar een van de beste Christines ooit..


Ik ben vooral een Londen meisje. De stad is uiteraard geweldig, en de shows die er staan ook. Ik denk ook dat het per show verschilt of hij beter in Londen of NY staat.

Ik heb A Little Night Music in Londen en NY gezien. Ik vond ze in beide steden geweldig, maar in NY speelden twee sterren van wereldklasse mee. De mogelijkheid om Catherine Zeta-Jones en Angela Lansbury live op het podium te zien is echt een cadeau.

Ik heb meer met de acteerwerk in Londen, veel echter. Er is natuurlijk een enorm verschil met het tonen van emotie tussen Europeanen en Amerikanen. Ik vind Amerikanen vaak erg overdreven en onecht. Dat zie je ook terug in shows. Voornamelijk in de grote shows.

Verder heb ik gewoon een zwak voor het Britse accent. Dat vind ik echt plezieriger om naar te luisteren. Amerikaans is vaak toch te monotoon..

   Handtekening   

“Most people who think they are happy just haven’t thought about it enough, most people who think they are happy are actually just stupid.” (next to normal)

  [ # 29 ] 24 December 2011 05:08 PM
Alternate
RankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  348
Geregistreerd  2009-12-21

Toen ik naar The Phantom in Las Vegas ging speelde Sierra Bogges niet meer, ik zal even uitzoeken hoe onze Christine heette. Ze was erg goed!

  [ # 30 ] 27 December 2011 06:43 PM
Avatar
Hoofdrolspeler
RankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Reacties:  1203
Geregistreerd  2009-11-25

Leuk zo’n discussie en ik had er nog niet eens op gereageerd :tong:
Ik kan niet oordelen want ben nooit in NY geweest. Londen elk jaar, dat is mijn stad. Ik herken me wel in Klaske’s lezing, maar dan dus net het tegenovergestelde. Ik verbaas me wel dat men zegt het in NY zo giga-druk is. Nou, dat vind ik al van Londen al en veel drukker hoeft het voor mij niet te worden. Maar niet alleen op musicalgebied vind ik Londen aanrekkelijker. Het is dichterbij, de cultuur en de sport doen ook mee. Hoef dus niet zo de grote oversteek te maken.

Dit citaat van Jacco vind ik wel opvallend: “Ik weet nog dat ik de eerste keer in New York geschokt was over hoe theater daar wordt beleefd. Inderdaad, mensen lopen met boodschappentassen de zaal in, komen te laat, sms-en en gedragen zich alsof ze in een bioscoop zitten. Wel wat anders dan het keurige Engelse publiek.”

Zoals ik al zei, ben al heel vaak in Londen geweest en zo keurig zijn ze echt niet hoor. Continue heen en weer geloop, drinken, zuipen in de zaal… Noem ik ook al bioscoop-publiek.

Wat kwaliteit betreft. Ik denk niet dat er grote verschillen zijn. West End en Broadway zijn begrippen waar de allerbeste shows en acteurs op de planken staan.

   Handtekening   

“Stop worrying where you’re going. Move on!”

 < 1 2 3 > 
2 of 3