—-

Ik denk dat het vooral een overkill aan hoeveelheid musicals is.

Als we even een rijtje gaan maken van afgelopen seizoen:

SE:
- Tarzan
- Dirty Dancing
- Sunset Boulevard
- Joseph
- High School Musical
- Ciske de Rat
- Les Miserables

V&V:
- Sound of Music
- Fame
- Footloose
- Piaf
- Sprookjesboom op reis

MVTP:
- Anatevka
- Five guys named moe

Dat zijn al 14 musicals bij elkaar!!
En dan vergeet ik eventjes de overige producenten..

Als we kijken naar dit seizoen (inclusief de voorstellingen die door liepen van vorig seizoen)

SE:
- Joseph
- Ciske
- Mamma Mia
- Love me tender
- High school musical
- Mary Poppins
- Disney’s sing a long

V&V:
- Hairspray
- Piaf
- Ja zuster, nee zuster
- Doris
- Sound of Music

MVTP:
- Chicago
- Josephine

Dit zijn er ook al 14.. En daar zijn twee van geannuleerd, dus 12..

Dat zijn super veel musicals..
Keus genoeg. Veel te veel keus.. Mensen weten niet meer waar ze heen moeten.
Volgensmij is het veel beter als we terug gaan naar de tijd dat er in twee theater in Nederland een vaste productie stond.
En dat SE op tournee was met 1 grote en 1 kleine. En dat V&V op tournee was met 2 producties..
Dan is er minder keuze en zitten de zalen ook sneller vol..

Ja maar als je maar zo weinig musicals zou brengen, dan zijn er heel veel acteurs zonder werk 😉 Ook niet helemaal de bedoeling.

als mensen er niet meer naar toe willen, dan doen ze het wel…

en wat zouden musical fans als ons dan moeten…,
zonder musicals

Ondanks mijn liefde voor musical ben ik het er mee eens dat er een overkill is aan musical. Zoveel keus, waardoor het voor mij geen speciaal uitje meer is om naar het theater te gaan. En dat vind ik jammer.
Gelukkig is er dit seizoen weinig wat ik echt graag wil zien… Maar de afgelopen maanden had ik zo’n beetje elk weekend een musical in de planning staan, die ik allemaal wél graag wilde zien, maar toch heb ik mezelf op die dagen kunnen betrappen op een gevoel van “pfff daar gaan we weer…”

Ik denk wel dat er een overkill aan musicals is in Nederland. Vroeger als ik naar bijvoorbeeld Miss Saigon of Elisabeth ging was dat echt iets heel speciaals. Nu is musical zo gewoon geworden dat ik nog maar zelden heel erg onder de indruk ben in Nederland. Het probleem is denk ik een beetje dat musicals steeds populairder worden onder laagopgeleide mensen. Op zich is daar natuurlijk helemaal niets mis mee, maar ik merk wel dat daardoor bijna alleen nog maar feel good voorstellingen worden geproduceerd en ik hou meer van dramatische musicals. De afgelopen jaren ben ik dan ook steeds meer naar toneelvoorstellingen gegaan, waar ik qua inhoud wel aan mijn trekken kom. En het blijft gewoon een feit dat mensen die de toneelschool hebben gedaan vaak beter zijn dan mensen die een musicalopleiding achter de rug hebben. Qua spel is het vaak tenenkrommend wat je in musicals ziet en dat vind ik heel jammer. Spel zou het belangrijkste moeten zijn. Het ik-zit-naar-iets-heel-bijzonders-te-kijken gevoel ervaar ik in Nederland dus niet zo vaak meet bij musicals. In London heb ik dat wel, want als daar een musical tegenvalt heb je praktisch altijd nog een getalenteerde cast om naar te kijken en dat maakt heel veel goed.

wat een onzin overkill, ik ben blij met zo veel producties. Zat keuze en als je het te veel vind, dan ga je toch niet.

Jullie mogen altijd in België komen wonen, een land waar er relatief weinig musicals geproduceerd worden en waar enkel musicals en acteurs met grote namen echt populair zijn.
Waar ik woon word ik nog als een “outcast” gezien, omdat ik naar musicals ga. Door OZN programma’s wordt het genre populairder, maar BE zal volgens mij nooit een musicalmecca worden…

Ik ben het daarmee eens. Ik vind wel dat er op dit moment teveel musicals van hetzelfde genre zijn. Maar teveel musicals in totaal niet. Het is juist fijn dat er zoveel keus is. Je hoeft ze toch niet persé allemaal te zien?

Of je nu wel of niet alle musicals gaat zien is niet zo de discussie. ‘Je hoeft ook niet alle musicals te zien’ en ‘ga dan niet’ vind ik een beetje loze argumenten..

Er is spraken van veeeel musicals.
Truus van hier om de hoek gaat maar 2 keer per jaar naar een musical. Vroeger koos ze uit een voorstelling in een vast theater en uit een grote productie hier in het theater.
Nu heeft ze zo veel keus dat ze bijna niet meer weet waar ze heen moet.

Is het dan niet eigen broodroof?

Truus gaat niet En naar Ciske en Mary Poppins in het zelfde seizoen in het theater. Dat is gewoonweg te duur en te ver weg..
Dus gaat ze alleen naar Mary Poppins en dus niet naar Ciske. Dus heeft Ciske weer een paar bezoekers minder (Truus gaat met het hele gezin)
Hetzelfde geldt voor de productie hier om de hoek. Ze gaat naar Mamma Mia en dus niet naar Love me tender of een andere SE productie..

Kortom er is zo veel en dat beinvloed de markt.

ps Truus van om de hoek is maar een verzinsel..

Wat is dan de max met aantal musicals? Ik bedoel maar.. Als je minder musicals hebt, dan is de keuze beperkter. Dat zegt niets over kwaliteit en of de betreffende productie je aanspreekt. Truus om de hoek kan zelf heel goed een inschatting maken over welke musicals zij wil bezoeken. Die paar bezoekers die Ciske de Rat misloopt omdat ze wel naar Mary gaat en niet naar Ciske (die overigens nooit tegelijkertijd zullen spelen) zullen ze daar echt niet merken.

De musical wordt populairder dan ooit en dat merk je in het aantal. Je zou een gelijkwaardige stijging in kwaliteit verwachten (vind ik dan een logisch verband). Dit wordt zelden opgemerkt door “gewone” bezoekers die voor een leuke avond uit gaan. De liefhebbers zullen anders kijken naar een productie, of zelfs de hoeveelheid daarvan.

Of er sprake is van een overkill weet ik niet? Mensen moeten eenmaal keuzes maken. Je kan niet alles zien als je overal volle mep voor moet betalen. Je zou je moeten verdiepen in het verhaal en of je hem wel wilt zien. Wil je dat niet, dan laat je die productie liggen. Als er minder musicals waren geweest had je die productie dan waarschijnlijk ook niet gezien. Althans, dat is mijn bescheiden mening.

Vraag me trouwens af in hoeverre de eerder geposte lijst een goed beeld geeft van de situatie rondom beschikbare musicals in Nederland. Dat vind ik dan weer een andere discussie. Het is volgens mij pas een overkill als je .. weet eigenlijk niet wanneer het een overkill is. Als student ben ik blij met deze ontwikkeling, veel last minute kaarten beschikbaar een relatief goedkoop naar het theater. Of dat dat fijn is voor acteurs/actrices die werkzaam zijn in het vak, producenten, nee. “De een zijn dood is de ander zijn brood”....

martijn-j - 26 October 2009 04:34 PM

Ik denk wel dat er een overkill aan musicals is in Nederland. Vroeger als ik naar bijvoorbeeld Miss Saigon of Elisabeth ging was dat echt iets heel speciaals. Nu is musical zo gewoon geworden dat ik nog maar zelden heel erg onder de indruk ben in Nederland. Het probleem is denk ik een beetje dat musicals steeds populairder worden onder laagopgeleide mensen. Op zich is daar natuurlijk helemaal niets mis mee, maar ik merk wel dat daardoor bijna alleen nog maar feel good voorstellingen worden geproduceerd en ik hou meer van dramatische musicals. De afgelopen jaren ben ik dan ook steeds meer naar toneelvoorstellingen gegaan, waar ik qua inhoud wel aan mijn trekken kom. En het blijft gewoon een feit dat mensen die de toneelschool hebben gedaan vaak beter zijn dan mensen die een musicalopleiding achter de rug hebben. Qua spel is het vaak tenenkrommend wat je in musicals ziet en dat vind ik heel jammer. Spel zou het belangrijkste moeten zijn. Het ik-zit-naar-iets-heel-bijzonders-te-kijken gevoel ervaar ik in Nederland dus niet zo vaak meet bij musicals. In London heb ik dat wel, want als daar een musical tegenvalt heb je praktisch altijd nog een getalenteerde cast om naar te kijken en dat maakt heel veel goed.

Ik sluit me hier helemaal bij aan.

En om daar aan toe te voegen: het gaat mij niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit.

Liever zie ik dat er geinvesteerd wordt in één (of een paar) heel goed produkt, dan dat er maar een soort van “aan de lopende band”-productiemachine ontstaat. Dat laatste bedoel ik minder bot dan het er staat, maar ik kon even geen passender woordgebruik bedenken.

En om me bij Dokter_P aan te sluiten: als Truus van de hoek moet kiezen tussen 14 verschillende producties (en waarschijnlijk weet ze niet eens dat er zoveel draait), dan kiest ze automatisch voor dat stuk waarvan ze het meeste gehoord heeft: dus voor een Hairspray, een Tarzan of een Mary Poppins, omdat ze daar gewoon het meest van op TV heeft gezien.
Kleine producenten hebben minder budget voor marketing dan de grote en dus veel moeilijker om bezoekers te trekken (zeker in tijden van crises).
Nu weten de diehard-liefhebbers ook de kleine produkties vaak wel te vinden, maar toch; je zou je af kunnen vragen of er - zoals dokter_p stelt - sprake is van broodroof.
En ALS die grote producenten nu met z’n allen bedachten dat het misschien ook interessant is om niet alléén heppie-de-peppie blije up-tempo shows te brengen, dan hadden we misschien wat vaker een musical a la Sunset Boulevard of Elisabeth.
Maar ook hier denk ik dat daar - vooral in tijden van crises - bij het grote publiek geen interesse voor bestaat.

Jongens we spreken onszelf een beetje tegen zo!! Ik durf met 99% zekerheid te zeggen dat, als het waar zou zijn en er maar een paar producties zouden zijn, wij hier met z’n allen zouden gaan klagen dat het aanbod zo beperkt is, en dat het alleen de grote producties zijn en geen kleine etc. etc. Snap wel dat wij niet ‘het grote publiek’ zijn, maar goed.
De musical doet het nog steeds goed in NL…vooralsnog lijkt er geen sprake te zijn van dat men er genoeg van heeft.. Misschien is dat in de toekomst zo, maar dat weten we niet zeker natuurlijk. En er is echt geen producent die nu gaat zeggen dat ze minder gaan produceren terwijl er nog wel mensen naar de theaters komen.

Ik snap jullie punten over inhoud en kwaliteit ook wel een beetje, maar weet niet of dat persé te maken heeft met de grote hoeveelheid musicals die er staan. Misschien wel, maar het zou het probleem van een overkill aan feel good musicals met weinig inhoud niet helemaal oplossen denk ik als er ineens minder shows staan. Dat kunnen dan net zo goed alleen maar feel good shows zijn.
Ik zat het laatst ook te bekijken dat er wel veel feel good shows zijn, en vind het enigszins ook wel jammer dat mensen daardoor nu zo ‘makkelijk’ gaan denken over musicals. Dat doen ze er even tussendoor bij, het is geen bijzondere ervaring meer. Maar voor mij hoeft musical ook niet persé iets “elitair” te zijn (om het maar een beetje te overdrijven).. de shows die wel inhoud hebben pik ik er wel uit, die verdwijnen echt niet zomaar helemaal uit beeld, en wat het grote publiek van musicals denkt maakt me niet zo heel veel uit… En ik doe ook vrolijk mee met dat tussendoor-gedoe trouwens. Als het even kan ga ik last minute naar het theater op een avond dat ik toevallig niets te doen heb, en daar ga ik me dan echt neit helemaal voor optutten enzo. Dat doen we dan gwn even tussendoor 😉. En vind dat heerlijk, anders zou ik veel minder zien in een seizoen.
En wat is er mis mee als je liever vrolijke shows hebt dan drama? Dat is een kwestie van smaak naar mijn idee.. Al wordt die smaak natuurlijk wel deels beinvloed door het aanbod, en vind ik ook dat het de feel good shows zijn die nu telkens in de kijker worden gespeeld, maar goed…ik heb dan al snel zoiets van “daar doe je toch niks aan, daar kun je beter mee om leren gaan ipv je er tegen te verzetten.” Ik denk niet dat het zo snel doodbloedt; het verandert alleen. Maar misschien ben ik te makkelijk in dat soort dingen 😉

nahpetS - 26 October 2009 06:20 PM

Die paar bezoekers die Ciske de Rat misloopt omdat ze wel naar Mary gaat en niet naar Ciske (die overigens nooit tegelijkertijd zullen spelen) zullen ze daar echt niet merken.

Toch wel.. Tegenwoordig merk je in het theater heel erg dat de crisis is toe geslagen.
Mensen gaan minder snel naar alle musicals. Zeker Truus zal niet twee keer per seizoen afreizen naar het Circus theater. Maar eerder een voorstelling in het theater om de hoek bezoeken.

Ik denk dat de overkill ook te maken heeft met alle publiciteit en marketing.
Hoeveel reclames zijn er wel niet op tv van musicals. Hoeveel optredens zijn er wel niet in programma’s van musicals.
En hoevaak zien we musicalsterren wel niet terug op tv.

Neem nu, Chantal bij de Avro, Pia en William in soaps. Optredens bij het Televisieringgala (het is een programma over tv, waarom dan musicalsterren..) Musical is volledig geintegreed in tv land.
Maar of dat zo positief is..

Ik begin het wel overkill te vinden.
Een aantal jaar geleden waren er uit een aanbod van 5-10 shows een stuk of 3 a 4 die ik graag wilde zien. Dit kon ik mij veroorloven en ik had een geweldige speciale avond.
Nu is er zoveel, dat als ik wil gaan naar datgene wat ik interessant vind ik het mij tegen de normale prijs niet meer kan veroorloven. Hioerdoor krijg ik het gevoel dat ik dingen mis (al probeer ik met speciale acties, en CJP er het beste van te maken).

Voor een deel speelt hierbij mee dat ondanks het grote aanbod en de verwachte concurrentie de prijzen toch vooral stijgen! (helaas mijn salaris niet…)

Van mij mag het dus iets minder: daarbij variatie groot en klein, vrolijk en dramatisch, toer en vast theater. En dan hoop ik 5-10 producties.
EN laat svp de heren producenten eens om de tafel gaan zitten/zich achter de oren krabben: Sound of music na een paar jaar weer terug en Mamma Mia is koud gestopt. Jammer, hier ga ik uit principe niet heen omdat ik het te snel vind. Het speciale is eraf als ik mij nog goed kan herinneren wat er gebeurd (en niet alleen door de CD). Dit draagt behoorlijk bij aan de overkill.

jemima - 26 October 2009 08:34 PM

Ik begin het wel overkill te vinden.
Een aantal jaar geleden waren er uit een aanbod van 5-10 shows een stuk of 3 a 4 die ik graag wilde zien. Dit kon ik mij veroorloven en ik had een geweldige speciale avond.
Nu is er zoveel, dat als ik wil gaan naar datgene wat ik interessant vind ik het mij tegen de normale prijs niet meer kan veroorloven. Hioerdoor krijg ik het gevoel dat ik dingen mis (al probeer ik met speciale acties, en CJP er het beste van te maken).

Voor een deel speelt hierbij mee dat ondanks het grote aanbod en de verwachte concurrentie de prijzen toch vooral stijgen! (helaas mijn salaris niet…)

Van mij mag het dus iets minder: daarbij variatie groot en klein, vrolijk en dramatisch, toer en vast theater. En dan hoop ik 5-10 producties.
EN laat svp de heren producenten eens om de tafel gaan zitten/zich achter de oren krabben: Sound of music na een paar jaar weer terug en Mamma Mia is koud gestopt. Jammer, hier ga ik uit principe niet heen omdat ik het te snel vind. Het speciale is eraf als ik mij nog goed kan herinneren wat er gebeurd (en niet alleen door de CD). Dit draagt behoorlijk bij aan de overkill.

Ik kan me hier ook we een beetje in vinden….
een aanbod van 5-10 musicals is genoeg, dan heb je ook nog een keer de keuze om een voorstelling die je echt leuk vindt, nog een keertje te zien.
Hierboven werd al een opmerking gemaakt over Sunset Boulevard. Ik denk dat stage moet doorgaan met zulke prachtige stukken, het zijn geen alledaagse musicals en dat vind ik persoonlijk heel speciaal!!