Eventjes geleden:
Wat was ik blij een paar maanden geleden. Ik las in een nieuwsbrief dat ik een musicalreis naar Londen had gewonnen. Na vele verzoeken en vragen of hij/zij in mijn plaats mocht gaan, heb ik toch besloten zelf te genieten van de reis. Hahaha.
Bij deze 3-daagse reis zat één musical inbegrepen, die ik zelf mocht bepalen. Mijn keuze viel op Sister Act. In Londen zelf heb ik last-minute kaartjes voor Billy Elliot weten te bemachtigen. Dus heb ik uiteindelijk twee producties gezien.
Hieronder een korte impressie / mening over beide producties.
Billy Elliot
Na één keer eerder in Londen te zijn geweest, wist ik één ding zeker. Billy Elliot the musical had mijn hart veroverd. Dat was de reden waarom ik deze productie nog een keer wilde zien. Gelukkig waren er nog 3 laatste kaartjes, waarvan ik er twee mee naar buiten nam.
Op rij 1, waar je de voeten soms niet helemaal kunt zien (hadden ze netjes gezegd aan de kassa), zat ik vol spanning of ik weer helemaal betoverd zou zijn. Soms kan een tweede indruk heel anders zijn…
Maar gelukkig was dit niet het geval. Weer werd ik helemaal meegenomen in het verhaal door de gehele cast. Brad Wilson speelde Billy Elliot op een fantastische manier. Geen fantastische zanger, maar zijn dans maakte alles goed. Wat een goede ballet-Billy zeg. Jammer dat hij inmiddels gestopt is. Ik heb één van zijn laatste shows gezien. Dit kwam overigens, vanwege de blessure van Tom Holland. Laatstgenoemde had ik de eerste keer als Billy.
Fantastische verhaal, prachtige liedjes, sublieme dans, mooie sfeer…
Billy Elliot is gewoon mijn aller- aller- aller- aller- aller- ( x 1.000.000) mooiste musical ooit.
Sister Act
Super nieuwsgierig zat ik in de zaal. Hoe zou het verhaal van Sister verteld worden, maar vooral…hoe zouden de liedjes zijn. Toch best lastig om de film hierin los te laten. Die liedjes zijn hartstikke bekend.
Ik had niet de hoofdrolspeelster Patina Miller die avond, maar één van de understudy’s Debbie Kurup. Voor de rest was wel de orginele cast aanwezig.
Debbie Kurup heeft niet echt veel indruk op mij gemaakt. In het begin was het even wennen haar te vinden op het podium. Dit had niets met haar kwaliteiten te maken, maar meer met de uitstraling. In de tweede acte leek ze haar “sterrenstof” te hebben gevonden en knalde, op een positieve manier, van het podium af.
De echte sterren van de avond waren Sheila Hancock (Mother Superior) en Julia Sutton (Sister Mary Lazarus). Deze twee dames op leeftijd deden het geweldig!
Leuke productie, FANTASTISCH DECOR, weinig kans voor het ensemble om te schitteren, liedjes blijven niet hangen, mooie locatie, goede sfeer…
Sister Act heeft echt nog ruimte om te groeien en zich te ontwikkelen. Hopelijk maken ze gebruik van die ruimte.
